Θαυμασμό και αμέτρητα σχόλια προκάλεσε η είδηση ότι ανακαλύφθηκε κεφαλή ενός αρχαίου αγάλματος κατά τη διάρκεια έργων στο κέντρο της Αθήνας, μόλις ενάμιση μέτρο κάτω απ’ το χώμα.
Και, είναι δεδομένο, πως υπάρχουν ακόμη αμύθητοι θησαυροί κάτω απ’ τα τεράστια κτίρια και το τσιμέντο. Τα ίδιο, όμως, ισχύει και για το Αγρίνιο.
Του Φώτη Μπερίκου (antenna-star.gr)
Θυμάμαι μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχα με τον αείμνηστο καθηγητή Θανάση Παλιούρα, με αφορμή κάποιες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, όταν μου εξηγούσε ότι υπάρχουν πλέον πολλά ευρήματα σε σωστικές ανασκαφές μόνο και μόνο επειδή έγινε υποχρεωτική η παρουσία της αρχαιολογικής υπηρεσίας, κάτι που δεν συνέβαινε μερικά χρόνια πριν.
Μου είχε πει, μάλιστα, ότι τα ευρήματα είναι τόσα και τέτοια που μπορούν να οδηγήσουν σε επαναπροσδιορισμό και επανατοποθέτηση του αρχαίου Αγρινίου.
Οι σωστικές ανασκαφές δείχνουν την πορεία μιας πόλης που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα στα επτά ρέματα της περιοχής, από τα Διαμαντέϊκα ως του Μακρυγιάννη και από τη νέα Αβώρανη μέχρι το Δοκίμι.
Οι ανασκαφές του Μηλιάδη το 1920, τοποθέτησαν το αρχαίο Αγρίνιο στην περιοχή του Δήμου Νεάπολης (Ζαπάντι – Διαμαντέϊκα). Οι τελευταίες ανακαλύψεις όμως έρχονται να ανατρέψουν την άποψη αυτή.
Το αρχαίο Αγρίνιο ήταν εδώ!
Και ετούτη η πόλη είχε συνέχεια.
Είναι σαφές ότι στο παρελθόν και ιδιαίτερα την περίοδο της μεγάλης ανοικοδόμησης της σύγχρονης πόλης, από το 1850 έως τις αρχές του 20ου αιώνα και ιδιαίτερα από το 1960 μέχρι το 2000, το αρχαίο Αγρίνιο θάφτηκε κάτω απ’ τα μπετά και την άσφαλτο.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι καταστρέψαμε τα προηγούμενα χρόνια και τι καταδικάσαμε σε αφανισμό.
Αν σήμερα συναντάμε τα ίχνη της αρχαίας, της ελληνιστικής, της ρωμαϊκής και της πρώιμης Βυζαντινής πόλης σε όλο το «ελεύθερο» Αγρίνιο, δεν είναι δύσκολο να συμπεράνουμε το ποιοι θησαυροί καταστράφηκαν ή μπορεί να υπάρχουν ακόμη κάτω απ’ τα γιγαντώδη κτίρια της σύγχρονης πόλης, τους δρόμους της και τις πλατείες….
