Ο πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, Ευθύμης Λέκκας, απαντά στο εάν τα κτήρια στη χώρα μπορούν να αντέξουν έναν σεισμό όπως αυτός που ισοπέδωσε μεγάλο μέρος της Τουρκίας και δίνει οδηγίες για το πώς πρέπει να κινηθεί κανείς σε περίπτωση σεισμού.
«Με ένα σεισμό σαν της Τουρκίας θα είχαμε το 1/20 των καταρρεύσεων», ξεκαθάρισε το βράδυ της Τρίτης ο Ευθύμης Λέκκας τονίζοντας ότι «στην Ελλάδα η απαίτηση των αντισεισμικών κανονισμών» θέλει τα κτήρια να υφίστανται βλάβες αλλά σε καμία περίπτωση να μην καταρρέουν.
Σύμφωνα με το Dnews, μιλώντας στην ΕΡΤ, τόνισε πως αυτό το γεγονός είναι πολύ σημαντικό, διότι το «κτήριο που καταρρέει έχει πάρα πολλά θύματα, ενώ αυτό που δεν καταρρέει έχει πολύ πολύ λιγότερα».
Σχετικά με τα λεγόμενα «σούπερ κτήρια» στην Αθήνα – αυτά δηλαδή που έχουν την απόλυτη αντισεισμική προστασία – ο Ευθύμης Λέκκας ανέφερε ότι πράγματι υπάρχουν – και παραδείγματα αυτών αποτελούν ο πύργος Αθηνών, το Ωνάσσειο, το Μουσείο της Ακρόπολης.
«Χαρακτηριστικό τους αποτελεί ότι απομονώνουν τη σεισμική δόνηση στα θεμέλια του κτηρίου, είναι σαν ένας τύπος αμορτισέρ που αποσβαίνει την ενέργεια στη βάση του κτηρίου. Το κτήριο κινείται με την ίδια ένταση με ένα οποιδήποτε άλλο, αλλά δεν παθαίνει βλάβες».
Οδηγίες για να αντιμετωπίσουμε τον σεισμό
Κληθείς να απαντήσει ποια θα πρέπει να είναι η πρώτη αντίδραση που πρέπει να έχει κανείς, απαντά:
«Αν βρισκόμαστε στο σπίτι, προσπαθούμε να πάμε στο κέντρο του δωματίου, εφόσον η κατασκευή είναι με οπλισμένο σκυρόδεμα, δηλαδή από το 1959 και μετά.
Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ διαψεύδει, μάλιστα, τον μύθο ότι κατά τη διάρκει ενός σεισμού καλό θα ήταν σταθούμε κάτω από τα δοκα΄ρια κάποιας πόρτας.
Κι αυτο γιατί «όταν συνθλίβεται μία οικοδομή, συνθλίβεται στα δοκάρια, δηλαδή το ένα δοκάρι με το άλλο δεν αφήνει καθόλου χώρο. (…) Δεν πάμε δίπλα σε μεγάλα αντικείμενα τα οποία μπορούν να ανατραπούν. Είδαμε δεκάδες βίντεο στην Τουρκία πώς μπορούν να ανατραπούν».
Τόνισε, ακόμη, ότι το κέντρο των δωματίων ήταν ο χώρος που έψαχναν για επιζώντες με το συνεργείο της ΕΜΑΚ στην Τουρκία.
Υπογράμμισε μεταξύ αλλων ότι όταν τελειώσει ο σεισμός βγαίνουμε από το σπίτι και δεν καθόμαστε ποτέ στο πεζοδρόμιο, αλλά επιλέγουμε έναν ανοιχτό εξωτερικό χώρο.
