«Άλλο το βρέφος και το νήπιο, άλλου τα παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου και άλλο τα παιδιά του Λυκείου»
Ο Παιδίατρος – Εντατικολόγος, Διευθυντής ΜΕΘ παιδιών του Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών, Δρ Αναστάσιος Δ. Χατζής εξηγεί τι ισχύει και τι όχι στη χρήση μάσκας από τα παιδιά
Γράφει ο Παιδίατρος – Εντατικολόγος, Διευθυντής ΜΕΘ παιδιών του Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών, Δρ Αναστάσιος Δ. Χατζής
«Γίνεται συνεχώς συζήτηση αν τα παιδιά θα πρέπει ή όχι να φορούν μάσκα, εννοείται όταν βγουν από το σπίτι και πάνε πχ στο σχολείο. Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι όταν μιλάμε για παιδιά θα πρέπει να εξηγούμε σε ποιες ηλικίες αναφερόμαστε. Γιατί άλλο το βρέφος και το νήπιο, άλλου τα παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου και άλλο τα παιδιά του Λυκείου.
Και τούτο γιατί τόσο η σωματική διάπλαση όσο και η ωρίμανση διαφέρουν στις παραπάνω ηλικίες, καθ’ όσον την ανάπτυξη του παιδιού ακολουθεί και μια αντίστοιχη ψυχοκινητική και νοητική εξέλιξη.
Όσον αφορά στον αν θα πρέπει τα παιδιά να φορούν ή όχι μάσκα, αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τη διασπορά του ιού στην κοινότητα καθώς και από την έκθεση στον κίνδυνο μετάδοσης του ιού από το παιδί στους ενήλικες πχ στους καθηγητές και τους δασκάλους, χωρίς να αγνοούμε ότι και το ίδιο το παιδί θα πρέπει να προστατεύεται.
Όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε ένα σοβαρό κίνδυνο που έχουν τα παιδιά όταν φορούν τη μάσκα, γιατί για να προστατεύει η μάσκα θα πρέπει να εφαρμόζει καλά γύρω από το στόμα και τη μύτη καλύπτοντας και το πηγούνι. Όμως μια τέτοια εφαρμογή αναπόφευκτα δυσκολεύει την αναπνοή.
Ένας ενήλικας, αν δεν έχει χρόνιο αναπνευστικό ή καρδιακό πρόβλημα, μπορεί να προσαρμοστεί και να ρυθμίσει ανάλογα την αναπνοή του. Ένα μικρό παιδί αυτό δε μπορεί να το κάνει. Πολύ περισσότερο αν τρέξει, παίξει, γελάσει ή φωνάξει!
Σ’ αυτήν την περίπτωση η αναπνοή του γίνεται πιο γρήγορη, πιο απότομη και πιο βαθιά. Αν λοιπόν το παιδί προσπαθήσει να πάρει μια απότομη και βαθιά αναπνοή μέσα από τη μάσκα, είναι σαν κάποιος να του έχει κλείσει το στόμα και τη μύτη με την παλάμη του.
Η προσπάθεια αναπνοής με φραγμένο το στόμα και τη μύτη δεν προκαλεί είσοδο του αέρα, όπως γίνεται στην κανονική αναπνοή.
Αυτό έχει δύο συνέπειες: Πρώτον, απότομη πτώση του οξυγόνου στο αίμα του παιδιού. Δεύτερον, μεγάλη αύξηση της (αρνητικής) ενδοθωρακικής πίεσης. Και τα δύο μαζί δυσκολεύουν την καρδιακή λειτουργία με κίνδυνο ή την καρδιακή ανακοπή ή την εμφάνιση οξέος πνευμονικού οιδήματος. Και τα δυο μπορούν αν οδηγήσουν σε αιφνίδιο θάνατο. Ήδη περιγράφονται δύο θάνατοι παιδιών στην Κίνα. Άρα, πέρα από το αν πρέπει ή δεν πρέπει τα παιδιά να φορούν μάσκα, σημασία έχει να γνωρίζουμε τους κινδύνους και να λαμβάνουμε τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα.
Έτσι στα μεγάλα παιδιά, γυμνασίου και λυκείου, εξηγούμε κυρίως τι δεν πρέπει να κάνουν, όπως πχ τρέξιμο φορώντας τη μάσκα. Στα μικρότερα παιδιά (του δημοτικού) και τους εξηγούμε τι δεν πρέπει να κάνουν, όπως στα μεγάλα παιδιά, αλλά κυρίως τα παρακολουθούμε από κοντά καθ’ όλη τη διάρκεια που φορούν τη μάσκα. Τα ακόμη μικρότερα παιδιά, τα νήπια και τα βρέφη, μάλλον προέχει να μείνουν στο σπίτι, όπου η μάσκα προφανώς δεν τους χρειάζεται. Τελευταίο αλλά εξ ίσου σημαντικό: Υπάρχουν στρογγυλές μάσκες με σκληρό περίβλημα, που εφαρμόζουν πάρα πολύ στεγανά και δεν αφήνουν καθόλου τον αέρα να διαφεύγει από τις παρυφές τους. Αυτές είναι τελείως ακατάλληλες για τα παιδιά».
Πηγή : athnesvoice.gr
