Στο γραφικό Μικρό Χωριό Ευρυτανίας, είχαμε την τύχη να συναντήσουμε τον 91χρονο κύριο Παντελή. Μας άνοιξε τις πόρτες του σπιτιού του και μοιράστηκε μαζί μας ιστορίες από μια εποχή γεμάτη θυσίες και ανθεκτικότητα.

Ο κύριος Παντελής, έχοντας χάσει τον πατέρα του σε ηλικία μόλις 5 ετών, βίωσε από νωρίς δυσκολίες. Η μητέρα του, με αυταπάρνηση, ανέλαβε το δύσκολο έργο να μεγαλώσει 8 παιδιά. Τα χρόνια ήταν σκληρά, σημαδεμένα από πολέμους και αναταραχές. Μετά τους Γερμανούς, ακολούθησε ο εμφύλιος, οδηγώντας πολλούς κατοίκους των χωριών σε εξορία.

Η διατροφή εκείνης της εποχής ήταν λιτή, βασισμένη σε ό,τι μπορούσε να παράγει κάθε οικογένεια. Το καλαμπόκι και τα όσπρια αποτελούσαν τη βασική τροφή. Ο κύριος Παντελής θυμάται με θλίψη πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την πείνα στην Αθήνα, ενώ στην ύπαιθρο, η επιβίωση οφειλόταν στην αυτοσυντήρηση και την παραγωγή τροφής από τα ίδια τα χωράφια.

Μας αφηγήθηκε επίσης την τραγική ιστορία της κατολίσθησης που έπληξε το χωριό του, αφήνοντας πίσω θύματα και καταστροφή. Παράλληλα, μοιράστηκε μαζί μας στιγμές χαράς από τα πανηγύρια που διοργανώνονταν στο χωριό, στα οποία συμμετείχε ενεργά. Μάλιστα, μας τραγούδησε με συγκίνηση το παραδοσιακό τραγούδι “Τα Σαρακατσανόπουλα”, ζωντανεύοντας μνήμες από μια εποχή απλότητας και αυθεντικότητας.

Σήμερα, συνταξιούχος πλέον, ο κύριος Παντελής απολαμβάνει τη γαλήνη του αγαπημένου του χωριού. Αφιερώνει τον χρόνο του στον κήπο του και στις συζητήσεις με τους φίλους του, μοιράζοντας σοφία και ιστορίες από μια ζωή γεμάτη εμπειρίες.

Η συνάντηση μαζί του αποτέλεσε μια συγκινητική εμπειρία, υπενθυμίζοντάς μας την αξία της ανθεκτικότητας, της αλληλεγγύης και της αγάπης για την παράδοση.