«Αλλάζουμε την αξιολόγηση, ενδυναμώνουμε τις δεξιότητες, εισάγουμε το bonus παραγωγικότητας, βάζουμε ξανά στοχοθεσία, συνδέουμε την επίτευξη των στόχων με την εξέλιξη των προϊσταμένων και με την εξέλιξη την υπηρεσιακή, φτιάχνουμε διαδρομές καριέρας, ανοίγουμε τη συζήτηση για την καινοτομία στη Δημόσια Διοίκηση, αλλάζουμε το οργανωσιακό περιβάλλον. Τί φτιάχνουμε; Ένα νέο κράτος που νικάει τον εξισωτισμό, που ανατρέπει δομημένα στερεότυπα δεκαετιών».

Αυτό ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία του στο συνέδριο της ΝΔ, ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, παρουσιάζοντας τους στόχους της κυβέρνησης το επόμενο διάστημα για ριζικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα.

Ο Μ. Βορίδης αναφερόμενος στις αλλαγές στο δημόσιο σημείωσε: Διότι αν έχεις οικοδομήσει ένα κράτος στο οποίο εργάζονται 600.000 μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και περίπου 240.000 συμβασιούχοι με διάφορες μορφές σχέσεων. Και σε αυτό το κράτος αυτοί οι 840.000 άνθρωποι που έχουν οικογένειες, που γυρνάνε σπίτι τους, που μιλάνε με τους φίλους τους, στην πραγματικότητα τί σκέφτονται; Πως εγώ ό,τι και να κάνω δεν θα βελτιώσω τη θέση μου, δεν θα αλλάξει ο μισθός μου, δεν συνδέεται η προσπάθεια μου με την υπηρεσιακή μου εξέλιξη. Είτε δουλέψω πολύ, είτε λίγο αυτό τελικά δεν έχει καμία σημασία για την επαγγελματική μου πορεία και διαδρομή. Κανείς δεν θα εκτιμήσει τις προσπάθειές μου, τα χαρίσματα μου, τις αρετές μου σε σχέση με κάποιον ο οποίος εργάζεται δίπλα μου. Γιατί; Διότι οικοδομήθηκε μία τέτοια αντίληψη και κουλτούρα όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε αυτούς τους μηχανισμούς. Με επηρεάζει αυτό ως άνθρωπο; Την αντίληψη μου για τον κόσμο την επηρεάζει; Η απάντηση είναι προφανώς ναι. Και ακριβώς επειδή επηρεάζει την αντίληψη μου για τον κόσμο, παράγει μία συγκεκριμένη αντίληψη για το πώς πρέπει να σκέφτομαι γενικότερα. Και επηρεάζει το περιβάλλον μου. Να η λειτουργία, αντικειμενικά, του ιδεολογικού μηχανισμού».

Και συνέχισε: «Τί πρέπει να κάνεις για να τα αλλάξεις; Πρέπει να παρέμβεις ακριβώς σε αυτά τα στοιχεία τα οποία παράγουν τον εξισωτισμό. Όπου πια το μόνο κριτήριο π.χ. για την εργασία στο Δημόσιο είναι να μπούμε μέσα γιατί κανείς δεν θα μας απολύσει ποτέ και θα έχουμε όλη μας τη ζωή δουλειά, δηλαδή μία λογική ήσσονος προσπάθειας. Αν το αλλάξεις όμως αυτό, αν ξαφνικά έχει σημασία αν είσαι καλός ή κακός, έχει σημασία αν δουλεύεις λίγο ή πολύ, έχει σημασία και αυτό μετατρέπεται σε κάτι πρακτικό. Όποιος πετυχαίνει τους στόχους του, γιατί ξαφνικά αποκτάς στόχους που μέχρι τώρα δεν έχεις, θα έχει ένα μπόνους παραγωγικότητας, άρα θα αμείβεται καλύτερα. Όποιος πετυχαίνει τους στόχους του, στην αξιολόγηση θα το συνδέουμε αυτό με την εξέλιξη του, τη θετική ή την αρνητική ως προϊσταμένου. Στη διαδρομή καριέρας του όλα αυτά αποκτούν σημασία και έχει διαδρομή καριέρας. Αντί να βαλτώνει σε μία θέση, «μπήκες εκεί και θα μείνεις για πάντα και δεν θα κουνηθεί τίποτα, ποτέ», έχει έναν μηχανισμό κινητικότητας που μπορεί να ελπίζει ότι θα πάει κάπου καλύτερα και το καλύτερα είναι ότι πια οι οργανισμοί για να τον προσελκύσουν, οι οργανικές μονάδες πρέπει οι ίδιοι να είναι πιο καλοί, πρέπει οι ίδιοι να είναι πιο ελκυστικοί.

Αλλάζει το περιβάλλον του εξισωτισμού; Χτίζεται μία διαφορετική αντίληψη; Και πλέον είναι πιο κοντά στις δικές μας αρχές και αξίες όλος αυτός ο εργαζόμενος κόσμος γιατί αλλάζει το πρότυπο και το υπόδειγμα μέσα στο οποίο λειτουργεί; Η απάντηση είναι ναι. Να λοιπόν η δουλειά που κάνουμε όλο αυτό το τελευταίο διάστημα στη Δημόσια Διοίκηση. Αλλάζουμε την αξιολόγηση, ενδυναμώνουμε τις δεξιότητες, εισάγουμε το bonus παραγωγικότητας, βάζουμε ξανά στοχοθεσία, συνδέουμε την επίτευξη των στόχων με την εξέλιξη των προϊσταμένων και με την εξέλιξη την υπηρεσιακή, φτιάχνουμε διαδρομές καριέρας, ανοίγουμε τη συζήτηση για την καινοτομία στη Δημόσια Διοίκηση, αλλάζουμε το οργανωσιακό περιβάλλον. Τί φτιάχνουμε; Ένα νέο κράτος που νικάει τον εξισωτισμό, που ανατρέπει δομημένα στερεότυπα δεκαετιών».

Βορίδης: Αν ακούγαμε την αριστερά, η χώρα θα είχε γίνει σοβιετικό καθεστώς

Κατά τα άλλα από αντικομμουνιστική και εμφυλιακή σκοπιά ερμήνευσε “τη σωστή πλευρά της Ιστορίας”.

«Ευτυχώς που το λέμε και πρέπει να το λέμε πιο δυνατά ότι η παράταξή μας πάντοτε βρέθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Αυτό το πάντοτε έχει μεγάλη αξία να το θυμόμαστε και να το θυμίζουμε», είπε ο κ.Βορίδης.

«Γιατί υπήρξαν κρίσιμες ιστορικές στιγμές για τη χώρα, που αν ακούγαμε την αριστερά – για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους- η χώρα θα είχε γίνει σοβιετικό καθεστώς. Κάποιοι πολέμησαν και νίκησαν τότε τον κομμουνισμό για να είναι η χώρα σήμερα μία ελεύθερη δυτική δημοκρατία», πρόσθεσε ο υπουργός Εσωτερικών.
Μάλιστα δεν αναφέρθηκε μόνο στο ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

«Αυτοί που θα έπρεπε να είχαν διδαχθεί, δε διδάχθηκαν. Σε μία άλλη ιστορική φάση φώναζαν κάποιοι ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που έβαζε την Ελλάδα στην ΕΕ. Πάλι βρέθηκαν στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Συνεχώς βρίσκονται στη λάθος πλευρά της ιστορίας και συνεχώς επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη», είπε σημειώνοντας: “Δε μιλώ απαραίτητα με κομματικούς όρους αλλά με ευρύτερους ιδεολογικοπολιτικούς όρους”.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην περίοδο των μνημονίων λέγοντας: «Οι ίδιοι έπαιξαν την τύχη της Ελλάδας στα ζάρια, όταν μας έλεγαν γερμανοτσολιάδες, ότι θα μας κρεμάσουν στο Σύνταγμα, γιατί παλεύαμε να κρατήσουμε μία πτωχευμένη χώρα στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης”. Υποστήριξε δε ότι: “Τα δύσκολα χρόνια του μνημονίου αυτή η παράταξη κράτησε τη χώρα όρθια εκείνες τις δύσκολες ώρες”.

Ο κ.Βορίδης υποστήριξε μάλιστα ότι η ευρύτερη αριστερά βρίσκεται στη λάθος πλευρά της ιστορίας πάντα γιατί υποστηρίζουν τις λάθος ιδέες.

Κάλεσε δε τα στελέχη της ΝΔ να εξετάσουν το ζήτημα των ιδεολογικών μηχανισμών, γιατί όπως είπε “η αντίπαλη παράταξη κατανόησε σε βάθος την αξία τους και προσπάθησε συστηματικά για να χτίσει την ηγεμονία της, να τους ελέγξει, να τους ορίσει, όχι τόσο στο επίπεδο προσώπων”, αλλά όπως είπε σε επίπεδο κράτους.

Αναφέρθηκε τέλος στην υπόθεση Novartis, σχολιάζοντας ότι κατέληξε σε σκευωρία.

aftodioikisi.gr