Γράφει ο Νίκος Τέλωνας*
Όχι μόνο λύπη μου προκάλεσε το σημερινό άκουσμα της αναχώρησης του ιδιαίτερα αγαπητού συμπατριώτη και -αειμνήστου πλέον- Χρήστου Θεοφ. Μαργάρη, αλλά και λύπη, καθότι αδυνατώ να παρευρεθώ στο αποκορύφωμα του μεγάλου και τελευταίου μυστηρίου, που περιβάλλει ολόκληρη γενικά τη ζωή του ανθρώπου.
Έτσι αποχαιρετώ νοερώς και από καρδιάς τον εξαίρετο συμπατριώτη, τον έντιμο, ανιδιοτελή και ακέραιο ανώτατο Αξιωματικό την Ελληνικής Αστυνομίας, που πολλές φορές επωμίστηκε υψηλές αποστολές, τον βαθύ γνώστη της Ελληνικής Ιστορίας, τον ευχάριστο συζητητή των χαμηλών και συνετών τόνων, τον συνάνθρωπο, που αντιμετώπισε με καρτερικότητα τις αντιξοότητες της ζωής ως πραγματικός φιλόσοφος.
Τον ευχαριστώ, που εκτίμησε με τόση θέρμη και το δικό μου έργο, ιδιαίτερα δε το “ταξίδι σε χρόνια λησμονημένα” όπως και για την δωρεά ενός σπάνιου βιβλίου, που είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και η όλη του βιοτή μια αγαθή ακόμη ανάμνηση.
Νικόλαος Χ. Τέλωνας 
Ακολούθησε το Karvasaras.gr στο Google News! Ειδήσεις από την Δυτική Ελλάδα και όλο τον κόσμο...
