Στην καρδιά της Ευρυτανίας, στο χωριό Άγιος Νικόλαος (Λάσπη), ζει ο κύριος Γρηγόρης, ένας 90χρονος άντρας με μια ιστορία γεμάτη θύμησες από μια εποχή αλλοτινή, γεμάτη στερήσεις και ταλαιπωρία.

Μέσα από τα μάτια του, ταξιδεύουμε σε μια εποχή φτώχειας, όπου το φαγητό και τα ρούχα ήταν σπάνια αγαθά. Θυμάται παιδί ακόμα, την άφιξη των Γερμανών στο χωριό, την αναγκαστική εκκένωση και την κρυψώνα στο δάσος, με νυχτερινές μετακινήσεις για να αποφύγουν την σύλληψη.

Η σκιά του πολέμου βαραίνει την αφήγηση του κυρίου Γρηγόρη. Θυμάται την άδικη εκτέλεση από τους Γερμανούς 5-6 γερόντων που είχαν παραμείνει στο χωριό, και αργότερα τα δεινά του εμφυλίου πολέμου. Η έλευση του Άρη Βελουχιώτη στο χωριό του για στρατολόγηση, και η ηρωική πράξη του πατέρα του, ο οποίος με το μουλάρι του κουβάλησε πυρομαχικά για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, σκιαγραφούν το πνεύμα της εποχής.

Παρά τις δυσκολίες, ο κύριος Γρηγόρης άντεξε και δημιούργησε. Έμαθε την τέχνη της ξυλουργικής, βρήκε δουλειά σε εργοστάσιο, παντρεύτηκε και δημιούργησε οικογένεια. Συνταξιούχος πλέον, απολαμβάνει την ηρεμία του χωριού, φροντίζοντας τον κήπο του και συναντώντας τους φίλους του στο καφενείο.

Η πίστη του στις αξίες που του δίδαξε ο στρατός – πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία – διαπερνά την αφήγησή του. Ο κύριος Γρηγόρης θεωρεί τον μεγαλύτερο πλούτο της ζωής του την οικογένειά του και την αγάπη του προς τους συνανθρώπους του.

Η ιστορία του κυρίου Γρηγόρη είναι μια ιστορία αντοχής, θάρρους και αισιοδοξίας. Μια ιστορία που υπενθυμίζει τις αξίες που μας ενώνουν και μας καθοδηγούν, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.