Σε ένα χωριό της Αιτωλοακαρνανίας, το Γολέμι Ναυπακτίας, με μόλις 4-5 κατοίκους, ζει ένα όνειρο. Ο Κώστας και η Άννα, δύο νέοι άνθρωποι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Αθήνα, άφησαν πίσω τους τους ρυθμούς της μεγαλούπολης για να αγκαλιάσουν μια ήρεμη ζωή στην ύπαιθρο.

Η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Η Αθήνα, με τα φώτα της, τις ευκαιρίες και την έντονη νυχτερινή ζωή, αποτελούσε γνώριμο τοπίο για τον Κώστα. Η Άννα, αν και προσαρμοσμένη στην αστική ζωή, δεν ένιωθε ποτέ πραγματικά “σπίτι” της.

Και οι δύο, όμως, κουράστηκαν από το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας. Ονειρεύτηκαν μια ζωή πιο απλή, πιο αυθεντική, πιο συνδεδεμένη με τη φύση.

Το όνειρό τους

Έτσι, βρέθηκαν στο Γολέμι. Εκεί, σε ένα σπίτι με θέα τα βουνά, ξεκίνησαν να χτίζουν το όνειρό τους. Δημιούργησαν έναν κήπο γεμάτο με λαχανικά και λουλούδια, και απέκτησαν ζώα: κότες, κουνέλια, γίδες και πρόβατα.

Η φροντίδα των ζώων και η καλλιέργεια της γης έγιναν η καθημερινότητά τους. Ο Κώστας, αν και του λείπει η νυχτερινή ζωή της Αθήνας, βρίσκει γαλήνη στην ησυχία του χωριού και στην επαφή με τα ζώα. Η Άννα, από την άλλη, με αγάπη της για τη φύση και την επιθυμία της για μια πιο ήρεμη ζωή βρίσκουν πλήρη ικανοποίηση στο Γολέμι.

Το όραμά τους, όμως, δεν σταματάει εδώ. Ονειρεύονται να δημιουργήσουν μια μεγάλη φάρμα, ανοιχτή στο κοινό, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να έρχονται σε επαφή με τη φύση, να γνωρίζουν τα ζώα και να απολαμβάνουν αγνά προϊόντα.

Η πρόσβαση στο Γολέμι, ειδικά το χειμώνα με τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, αποτελεί πρόκληση. Ο δρόμος είναι κακός και η μετακίνηση στην κοντινή πόλη χρονοβόρα.

Παρά τις δυσκολίες, όμως, ο Κώστας και η Άννα παραμένουν αισιόδοξοι. Η αγάπη τους για το Γολέμι, η θέλησή τους για δουλειά και η πίστη στο όνειρό τους αποτελούν τα δυνατά τους όπλα.

Η ιστορία τους αποτελεί μια αχτίδα ελπίδας για την αναζωογόνηση της υπαίθρου. Η επιμονή και η αφοσίωσή τους ίσως εμπνεύσουν και άλλους νέους ανθρώπους να ακολουθήσουν το δικό τους όνειρο, μακριά από τα φώτα της πόλης, στην αγκαλιά της φύσης.