Στην Ευρυτανία, στο ορεινό χωριό Καταβόθρα, συναντήσαμε την 87χρονη γιαγιά Αφροδίτη, μια γυναίκα που η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τόπο της. Γεννημένη σε μια πολυμελή οικογένεια, η γιαγιά Αφροδίτη έζησε μια ζωή γεμάτη δυσκολίες, φτώχεια και σκληρή δουλειά.

Παρόλο που η ίδια λαχταρούσε να μάθει γράμματα, ο πατέρας της δεν της το επέτρεψε, καίγοντας τα βιβλία της. Η φτώχεια ήταν πανταχού παρούσα, με την οικογένεια να επιβιώνει με τα προϊόντα που παρήγαγε από τα ζώα και τον κήπο της. Μέχρι το 1980, το χωριό δεν είχε δρόμο, αναγκάζοντας την γιαγιά Αφροδίτη να περπατάει ξυπόλητη, με ένα μόνο ζευγάρι παπούτσια να της κρατάει συντροφιά για 18 ολόκληρα χρόνια.

Για να επιβιώσει, η γιαγιά Αφροδίτη έφτιαχνε γιδοπρόβατα και κουβαλούσε στην πλάτη της εφόδια, διανύοντας μεγάλες αποστάσεις με τα πόδια, μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες του χωριού. Η ζωή ήταν δύσκολη, γεμάτη κακουχίες και στερήσεις.

Μέσα από τις διηγήσεις της, η γιαγιά Αφροδίτη μας γύρισε πίσω στο χρόνο, σε μια εποχή όπου οι γυναίκες συχνά παντρεύονταν παρά τη θέλησή τους. Μας μίλησε για τον πατέρα της που παντρεύτηκε τρεις φορές, κλέβοντας τις γυναίκες του, και για την ίδια της τη μητέρα που την έκλεψε ο 58χρονος πατέρας της όταν εκείνη ήταν μόλις 23 ετών.

Η γιαγιά Αφροδίτη έζησε και τον εμφύλιο πόλεμο, με τους αντάρτες να φτάνουν στο χωριό και τους κατοίκους να αναγκάζονται να κρυφτούν στο δάσος για να γλιτώσουν.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, η γιαγιά Αφροδίτη παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά. Σήμερα, στα 87 της χρόνια, συνεχίζει να ζει στο αγαπημένο της χωριό, φροντίζοντας τα λίγα ζώα που έχει και καλλιεργώντας τον κήπο της. Η δύναμη και το πείσμα της για ζωή αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους μας.