Γράφει ο Σπύρος Συμεών

Μέγας πανηγυρικός αρχιερατικός εσπερινός τελέσθηκε από τον Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Δαμασκηνό στον ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Λουτρού Αμφιλοχίας επί τη μνήμη της μετακομιδής των λειψάνων του Αγίου Νικολάου αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας.

Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πλαισίωναν πλειάδα ιερέων της περιοχής με πρώτο στην τάξιν τον αρχιμανδρίτη π. Θεολόγο Ντούβαλη Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως και εφημέριο του Μενιδίου Αιτωλοακαρνανίας καθώς και ιεροδιακόνων και αναγνωστών της Μητροπόλεως.

Παρευρέθηκαν πέραν των ευλαβών κατοίκων της κόμης του Λουτρού και ο δήμαρχος της Αμφιλοχίας κ.Αθανάσιος Τουρουνίδης καθώς και οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και του Λιμενικού Σώματος και ο αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας.

Μετά την ακολουθία της αρτοκλασίας ο σεβασμιώτατος ποιμενάρχης της ιστορικής Μητροπόλεως αναφέρθηκε στις δυο πανηγυρικές εορτές του Αγίου Νικολάου αυτή την 6η Δεκεμβρίου και αυτή την σημερινή.

Αναφέρθηκε:

-στην Α’ Οικουμενική στην οποία μετείχε ο άγιος Νικόλαος ως αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας. Κάνοντας μια τρόπον τινά ιστορική αναδρομή αναφέρθηκε στην απαρχή της Εκκλησίας κατά την Πεντηκοστή και στα γεγονότα που ακολούθησαν στα πρώτα χρόνια της χριστιανοσύνης,

-στα Ιεροσόλυμα που συνεκλίθη η Αποστολική Σύνοδο που έλυσε το ζήτημα για την “είσοδο” των αλλοθρήσκων στην μια και μοναδική, στην αληθινή πίστη. Εκεί οι Απόστολοι δεν μετείχαν ως άτομα αλλά με γνώση του Αποστολικού τους κύρους,

-στην συγκρότηση των κατά τόπων εκκλησιών, στην ευχαριστιακή φύση της εκκλησίας, στην ιεραρχική της φύση,

-στον διαχωρισμό των τοπικών συνόδων που παίρνουν αποφάσεις για τα εντός των ορίων τους μικρά ζητήματα από αυτές τις Οικουμενικές,

-καταλήγοντας στην Εν Νίκαια Οικουμενική Σύνοδο όπου συνήλθε και κατέρριψε τους ισχυρισμούς του αιρετικού Αρείου που με τις δοξασίες του παρέσυρε εκτός του ποιμνίου του στα όρια της Αλεξάνδρειας και άλλους πέραν των ορίων αυτής της πόλης. Ακόμη και ιεράρχες που λάμπρυναν τις επαρχίες τους έως ότου παρασυρθούν από τον Άρειο.

Αυτό άρχισε να ταλανίζει τους κόλπους της έως τότε Εκκλησίας σε όλη την επικράτεια της τότε βυζαντινής αυτοκρατορίας και έτσι συγκάλεσε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Μέγας την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια.

Οι εργασίες της Συνόδου στην Νίκαια κράτησαν περίπου για έναν μήνα και εκεί δογμάτισαν οι Άγιοι Πατέρες και κατέρριψαν τις δοξασίες του Αρείου αλλά εκεί λύθηκαν ζητήματα περί του Δόγματος της Αγίας Τριάδος, για πρώτη φορά εισήλθε ο όρος “ομοούσιος”.

Για πρώτη φορά εκεί υπάρχει η Συνοδική έκφραση της Εκκλησίας, μιας και σε ζήτημα που εμφανίσθηκε η Εκκλησία συνήλθε και αποφάσισε Συνοδικά.

Εκεί απέδειξε ότι η Εκκλησία αντιμετωπίζει κάθε πρόβλημα όταν αυτό αναδύεται και ταράζει τους κόλπους της μέσα από την Συνοδική της Έκφραση.

Αυτή και οι άλλες έξι Οικουμενικές Συνόδους κληροδότησαν σε εμάς σήμερα το ορθόν δόγμα και το πώς εκφράζεται αυτό μέσα από την Ευχαριστηριακή και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.

Ο σεβασμιώτατος αναφέρθηκε με πολύ στόμφο στο ότι αν μένουμε σε αυτές τις Αποφάσεις των Συνοδών μας κάνει ακλόνιτους στην Πίστη και μέσα από αυτές δεν έχουμε να φοβόμαστε αλλοιώσεις και αιρέσεις. Είναι χρέος όλων μας να διατηρούμε αναλλοίωτη την Πίστη μας και να μην επιτρέπουμε καμία εκτροπή, παράβασης και παραβίαση των κανόνων και τον άρθρων και των δογμάτων της Εκκλησίας μας και έτσι προσφέρουμε στον άνθρωπο τον πραγματικό νόημα της Ενανθρώπισης του Χριστού αλλά και της Νίκης επί του θανάτου.

Κλείνοντας αναφέρθηκε στους φετινούς εορτασμούς για τα 1.700 χρόνια από την σύγκλιση της Α’ Οικουμενικης Συνόδου όπου στις 2 Ιουνίου θα συγκληθεί η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος για να τιμήσει αυτό το γεγονός. Πολλές εκδηλώσεις θα λάβουν χώρα στις ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Στο τέλος ο σεβασμιώτατος ευχόμενος χρόνια πολλά σε όσους εορτάζουν καθώς και στην κόμη του Λουτρού που ο άγιος Νικόλαος σκεπάζει και προστατεύει και δεήθηκε ώστε να πρεσβεύει για όλους μας.

Ευχαρίστησε δε τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού Αρχιμανδρίτη π. Ζαχαρία Σπυρόπουλο, καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Σαρδινίων καθώς και τους επιτρόπους και τους διακονητές για την ευπρέπεια του Ιερού Ναού αλλά και τις ετοιμασίες της πανηγύρεως.

Αμέσως μετά τον εσπερινό πραγματοποιήθηκε λιτανεία της Ιεράς εικόνος του Αγίου Νικολάου καθώς και αποτμήματος Ιερού Λειψάνου του τιμώμενου Αγίου υπό την συνοδεία των πιστών προσκυνητών και συμμετεχόντων στον εσπερινό της εορτής καθώς και της φιλαρμονικής του δήμου Αμφιλοχίας και των αρχόντων της περιοχής ενώ ως προπομποί της Ιεράς Λειτανείας ήτο δύο καβαλαραίοι.

Την Ιερά Εικόνα έφεραν στους ώμους τους άντρες με παραδοσιακές φορεσιές ενώ πλαισιωνόταν από γυναίκες επίσης με παραδοσιακές φορεσίες συλλόγων των Λουτρού.

Μετά το πέρας της πανηγύρεως δόθηκαν στο Παλαιό κοινοτικό κτήριο, κεράσματα προς όλους τους παρευρισκόμενους και ακολούθησε εκδήλωσε με παραδοσιακούς χώρους στην πλατεία που βρίσκεται δίπλα στον Ιερό Ναό.

Η ακολουθία του εσπερινού μεταδιδόταν από ζωντανά από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Μητροπόλεως.

Να αναφερθεί ότι στο ένα καμπαναριό του ναού φιλοξενείται τα τελευταία χρόνια φωλιά πελαργών που κάθε χρόνο ταξιδεύουν και δημιουργούν τα νέα μέλη της οικογένειάς τους και αποτελούν καύχημα των ντόπιων!