Ως μία ακόμη χρονιά πεταμένη στα σκουπίδια μπορεί να χαρακτηριστεί η φετινή για τον Παναιτωλικό, ο οποίος παρά το «extreme makeover» του καλοκαιριού και την αισθητή βελτίωση στο ρόστερ σε σχέση με το καλοκαίρι του 2019 (εκείνο και αν ήταν αποτυχία), δεν φρόντισε να καλύψει επαρκώς, εκ των πραγμάτων, αρκετές «τρύπες».
Δεν τις κάλυψε επαρκώς διότι μεταγραφές που περίμενε να του βγουν όπως ο Ματσόλα και ο Μάζουρεκ σε καμία περίπτωση δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες, ενώ στο ρόστερ του διατηρήθηκαν ποδοσφαιριστές αμφιβόλου ποιότητας όπως ο Ντάλσιο (δεν πάει άλλο, χαρακτηρισμοί «με το γάντι», τέλος για την συγκεκριμένη περίπτωση).
Τα λάθη της Διοίκησης με τις μεταγραφές που ήταν κατώτερες των προσδοκιών και του Χάβου με επιλογές που ακόμη κανείς δεν μπορεί να καταλάβει στο στήσιμο της ομάδας σε ορισμένα παιχνίδια, εμφανέστατα. Ο Δέλλας δυστυχώς συνεχίζει το έργο του προκατόχου του σε ορισμένες επιλογές που δεν βγαίνουν (πχ Μάζουρεκ στην αρχική ενδεκάδα και αλλαγές που γίνονται μετά το 65, ακόμη και όταν η ομάδα δεν τραβάει στο γήπεδο).
Το κεφάλαιο Δέλλας
Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι, ο Δέλλας είναι αυτός που διόρθωσε και πολλά κακώς κείμενα με την αφαίρεση του Ντάλσιο (έστω και αργά) από την αρχική ενδεκάδα και την χρησιμοποίηση του Αρσούρα (επίσης αργά) που ακόμα παραμένει άγνωστος ο λόγος που δεν έπαιζε με Χάβο, αλλά και στα πρώτα παιχνίδια του «Κολοσσού» στον πάγκο.
Επίσης είναι αυτός που επιτέλους έβγαλε τον Λιάβα από το κέντρο της άμυνας και επίσης φαίνεται να έχει σταματήσει να τον υπολογίζει ως αμυντικό μέσο. Άλλωστε ο νεαρός αμυντικός του Παναιτωλικού δεν είναι τίποτα από τα δύο. Είναι δεξί μπακ, τελεία και παύλα. Το γεγονός βέβαια ότι στο ρόστερ του ο Παναιτωλικός διαθέτει τον Τζανακάκη που τη δεδομένη στιγμή είναι καλύτερος, δεν σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε ο Λιάβας να μάθει καινούργια θέση για να παίζει βασικός. Είναι 19 χρονών και δεν χάθηκε ο κόσμος να κάτσει και λίγο στον πάγκο, όπως πχ με τον Ατρόμητο. Κανένας άλλωστε δεν αμφισβητεί το ταλέντο του και τις δυνατότητές του.
Οι μεταγραφές που άργησαν και ο επιθετικός που ακόμα «έρχεται»
Έλντερ Μπαρμπόσα και Έντιν Τσότσαλιτς είναι δύο πολύ καλές μεταγραφές και συνεχίζουν την παράδοση που θέλει τον Παναιτωλικό να κάνει τον Γενάρη διορθωτικές κινήσεις, τις οποίες όμως θα έπρεπε να είχε κάνει από την αρχή της χρονιάς (πχ πέρυσι Ρόσα, Ντάουντα και Μουνιέ).
Καλή προσθήκη είναι και ο Μανθάτης, ο οποίος άλλωστε ήταν ο πρωταγωνιστής της νίκης κόντρα στον ΟΦΗ στο Αγρίνιο. Μιας εντός έδρας νίκης που πλέον αποτελεί κάτι σπάνιο για τον Παναιτωλικό, αφού στα τελευταία παιχνίδια στο «κλουβί» μετράει την ήττα σοκ από τον Απόλλωνα και τις ισοπαλίες με Λαμία και Ατρόμητο (αφήνουμε εκτός τον Ολυμπιακό για ευνόητους λόγους, αν και ο Παναιτωλικός ήταν πολύ καλός και του έβαλε δύσκολα).
Οι μεταγραφές όμως δεν τελείωσαν αφού ο Παναιτωλικός έχει βγει στην αγορά για επιθετικό που μπορεί να ανακοινωθεί άμεσα και να ενισχύσει την προσπάθεια για παραμονή μετά το νέο τραυματισμό του Ματσόλα. Εκεί ο Παναιτωλικός πρέπει να κάνει την υπέρβαση και να αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή που θα βρίσκεται στο Αγρίνιο και του χρόνου. Όχι μόνο για έξι μήνες και το καλοκαίρι να ψάχνει ξανά (πχ Ντάουντα).
Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου αυτός ο ποδοσφαιριστής θα είναι ο Καρέλης, ο οποίος αναμένεται να μείνει ελεύθερος από την ολλανδική Ντεν Χάαγκ και να πάρει την πρώτη πτήση για Αγρίνιο.
Επιθετική λειτουργία για «γέλια» και για «κλάματα»
Ο Παναιτωλικός διαθέτει την δεύτερη χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος με μόλις δέκα γκολ ενεργητικό, αν και είναι ίσως η ομάδα με τα περισσότερα κερδισμένα πέναλτι (συνολικά οκτώ).
Από τα δέκα γκολ τα πέντε είναι εύστοχες εκτελέσεις πέναλτι (τρεις χαμένες από Ματσόλα, Αριγίμπι, Μάζουρεκ), ένα με απευθείας φάουλ του Αριγίμπι, ένα με κεφαλιά του Βέργου από κόρνερ του Γιάκολις και μόλις τρία σε κανονική ροή αγώνα (το γκολ «καταλάθος» του Μανθάτη με ΟΦΗ, αυτό του Λιάβα στο ίδιο παιχνίδι και το πανέμορφο γυριστό του Ταχάρ με Ολυμπιακό).
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις ο Παναιτωλικός σημειώνει διψήφιο αριθμό τελικών προσπαθειών στο φετινό πρωτάθλημα, με ακόμα λιγότερες να είναι οι ευκαιρίες στις οποίες θα μπορούσε πραγματικά να πετύχει γκολ. Άλλωστε τελικές προσπάθειες θεωρούνται και τα σουτ εκτός περιοχής που καταλήγουν στα «περιστέρια».
Από τον «Τίτορμο» δεν λείπει μόνο επιθετικός, αφού δεν έχει και δεκάρι. Ο Μάζουρεκ φέτος είναι «σκιά» του καλού του εαυτού ενώ θα είναι λάθος να καθιερωθεί σε αυτή τη θέση ο Μπαρμπόσα. Ο Πορτογάλος είναι ικανότατος αριστερός εξτρέμ και αυτό φαίνεται κάθε φορά που βρίσκεται στα άκρα. Στον άξονα χάνεται.
Συμπεριφορές «παιδικής χαράς»
Μία ακόμη εικόνα που προβληματίζει πάντως, είναι και οι συμπεριφορές «παιδικής χαράς» από πλευράς ποδοσφαιριστών που αποφασίζουν μόνοι τους στον αγωνιστικό χώρο ποιος θα κάνει τι.
Αυτό δείχνει μεταξύ άλλων και έλλειψη οργάνωσης στο αγωνιστικό χώρο, με μη διακριτούς ρόλους σε σημαντικά κομμάτια του παιχνιδιού, όπως είναι αυτό των εκτελέσεων των στατικών φάσεων.
Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν σε μία καλά οργανωμένη επαγγελματική ομάδα, δύο ποδοσφαιριστές να παίζουν «πέτρα – ψαλίδι – χαρτί» για το ποιος θα εκτελέσει ένα φάουλ στα όρια της μεγάλης περιοχής, από το οποίο μπορεί να προέλθει γκολ σε κομβικό σημείο της αναμέτρησης.
Φυσικά το ίδιο ισχύει και με τα πέναλτι, αφού σε κάθε αγώνα τα εκτελεί και διαφορετικός ποδοσφαιριστής.
Οι διαιτησίες τύπου «Καραντώνη»
Πριν τον αγώνα με τον Παναιτωλικό ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Ατρόμητος κύριος Σπανός απείλησε (για άλλη μία φορά) με αποχώρηση. Ο Κλάτενμπεργκ αντικατέστησε τον Παπαπέτρου με τον Καραντώνη και ο τελευταίος έκανε αυτό που αναμενόταν.
Χάρισε τα «σπόρια» και παραλίγο να δώσει και το «καρπούζι» στην ομάδα του Περιστερίου στο πρώτο ημίχρονο. Ήταν τέτοια η πρεμούρα της διαιτητικής ομάδας που ακόμη και στη φάση του Αριγίμπι στο 28ο λεπτό που ενδεχομένως να μην υπάρχει πέναλτι, αφού δεν είναι ξεκάθαρο από τα ριπλέι αν ο Μανδάς βρίσκει τον επιθετικό του Παναιτωλικού, ο βοηθός σήκωσε σημαία ΧΩΡΙΣ να υπάρχει οφσάιντ, για να ξεμπερδεύει με τη φάση.
Στη συγκεκριμένη φάση μάλιστα δεν υπήρχε καμία παρέμβαση από το VAR το οποίο είναι αρμόδιο σε περίπτωση που υπήρχε ή όχι οφσάιντ, πέναλτι κλπ, ώστε να ενημερωθεί ο διαιτητής αν ο Μανδάς βρήκε μπάλα και είναι κόρνερ, δεν βρήκε μπάλα και βρήκε πόδια άρα πέναλτι, ή δεν βρήκε τίποτα και συνεχίζεται με ελεύθερο (όπως και έγινε αλλά χωρίς VAR).
Στο 41ο λεπτό ο Γούτας πάει με τις τάπες στο πρόσωπο του Ντίας και μάλιστα τον βρίσκει στα όρια της περιοχής. Ο διαιτητής δίνει φάουλ (σωστά αφού οριακά είναι εκτός περιοχής) και κίτρινη (λανθασμένα αφού είναι ξεκάθαρα τελευταίος παίκτης ο Ντίας και ο αντίπαλός του δεν κάνει απλά επικίνδυνο παίξιμο αλλά τον βρίσκει κιόλας στο πρόσωπο, σε προφανή θέση για γκολ). Σιγή ιχθύος από VAR και ο Καραντώνης έκανε ένα ακόμη ανθρώπινο λάθος (ας έχουμε καλή πρόθεση, ε;) για το οποίο ποτέ δεν διορθώθηκε.
Θα υπάρξει αντίδραση από την ΠΑΕ;
Η ΠΑΕ Παναιτωλικός προ διμήνου περίπου, μπήκε σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι κόντρα στον Αλέξη Κούγια, από το οποίο δεν είχε τίποτα να κερδίσει, παρά μόνο να ρίξει το επίπεδό της.
Τώρα που αδικείται κατάφορα για μία ακόμη φορά μέσα στη σεζόν και επικοινωνιακά ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΑΕΛ προσπαθεί με ανακοινώσεις να διαμορφώσει κλίμα «διαιτητικής εύνοιας» του Παναιτωλικού, παρά τις διαιτησίες τύπου «Καραντώνη», θα υπάρξει επίσημη αντίδραση από την Αγρινιώτικη ΠΑΕ;
Όχι φυσικά με αντικείμενο τον Κούγια αυτή τη φορά. Αυτό θα ήταν λάθος, όπως λάθος ήταν και οι προηγούμενες ανακοινώσεις.
Ο Παναιτωλικός πρέπει να πάρει επίσημη θέση για τη διαιτησία με αποδέκτη τον Κλάτενμπεργκ. Και αυτό όχι για να πάρει τα σπόρια με τον ΠΑΟΚ την Κυριακή. Αυτό ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να συμβεί. Αλλά τουλάχιστον να προστατέψει την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του στα επόμενα κρίσιμα παιχνίδια για την παραμονή.
