Με εμφανίσεις σαν την χθεσινή στη Λαμία, ο φετινός Παναιτωλικός ξεκάθαρα αδικεί τον εαυτό του καθώς διαθέτει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να παίξει ομορφότερο ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα να πάρει αποτελέσματα, απέναντι σε ομάδες που είναι στα μέτρα του.

Η Λαμία δεν είναι μία ομάδα που θα έπρεπε να φοβίζει τον Παναιτωλικό. Όχι βάσει ρόστερ ή προϊστορίας, αλλά λόγω των φετινών της εμφανίσεων. Η ομάδα του Αγρινίου ήταν η πρώτη που έχασε βαθμούς απέναντι της στο φετινό πρωτάθλημα και μάλιστα με απογοητευτική εμφάνιση.

Ο Παναιτωλικός ήταν άτυχος που πριν από τον αγώνα στη Φθιώτιδα έχασε τον βασικό επιθετικό του από θλάση σε φιλικό αγώνα, όμως επέλεξε αντ’ αυτού να παραταχθεί όχι με ένα, αλλά με δύο (!) «ψευτοεννιάρια».

Μάλιστα απέναντι σε έναν αντίπαλο που στα προηγούμενα παιχνίδια έδειξε αδυναμία δημιουργίας φάσεων απέναντι σε ομάδες που τον πιέζουν, αλλά και ευκολία στο λάθος, επέλεξε να αγωνιστεί με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και να χτυπήσει στην κόντρα, δίνοντας του χώρο και ασκώντας μικρότερη πίεση ψηλά απ’ ότι θα περίμενε κάποιος.

Θα έλεγε κάποιος ότι παρατάχθηκε πιο συντηρητικά και ενδεχομένως δεν ρίσκαρε όσο θα έπρεπε. Σε κάθε περίπτωση όμως, κανένας δεν μπορεί να πει ότι αν το έκανε θα του έβγαινε και σε καλό.

Βέβαια η Λαμία με τον Μπάμπη Τεννέ στον πάγκο της δεν είναι μία ομάδα που εύκολα θα δεχθεί γκολ σε αντεπίθεση, αφού κράτησε αρκετά πίσω την αμυντική γραμμή της και βασικό της μέλημα ήταν να κρατήσει το μηδέν.

Ελλείψεις, «αλχημείες» και ο αισθητά βελτιωμένος ο Κνετ

Σίγουρα σε μεγάλο βαθμό οι ελλείψεις έπαιξαν ρόλο, αφού στη θέση του τιμωρημένου Βάντερσον ξεκίνησε ο Ελίας Περέιρα. Αντί του Ματσόλα αγωνίστηκαν στην κορυφή δύο ποδοσφαιριστές που δεν είναι «εννιάρια», και όλα αυτά έφεραν ένα ντόμινο αλλαγών, από το σύστημα μέχρι τις θέσεις στις οποίες μετατοπίστηκαν οι υπόλοιποι της αρχικής ενδεκάδας.

Οι «αλχημείες» λοιπόν με τον Λιάβα ξανά στα στόπερ, τον Ντάλσιο (μόνιμα βασικό παρά τις απογοητευτικές εμφανίσεις) σε ρόλο αμυντικού μέσου, τον τραυματισμό του Τζανακάκη που έφερε τον Ντουάρτε σε ρόλο δεξιού μπακ, τον Ντίας ως κεντρικό μέσο (στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή είναι η θέση στην οποία αποδίδει καλύτερα) και με Αριγίμπι – Γιάκολις κεντρικούς επιθετικούς, δεν απέδωσαν στον επιθυμητό βαθμό και ο Παναιτωλικός δεν δημιούργησε ούτε μία καλή ευκαιρία για γκολ στο παιχνίδι.

Αυτή η αδυναμία του Παναιτωλικού να δημιουργήσει φάσεις είναι που προβληματίζει ακόμη περισσότερο και από την αδυναμία του να σκοράρει. Άλλωστε όταν μία ομάδα δημιουργεί, είναι θέμα χρόνου να έρθει και το γκολ, όμως τα «καναρίνια» δείχνουν σαν να μην έχουν βρει ακόμη τα πατήματά τους και μένει να δέσουν σαν ομάδα.

Στα θετικά της φετινής σεζόν ο αισθητά βελτιωμένος Κνετ που είναι σταθερότατος σε όλα τα φετινά παιχνίδια του «Τίτορμου» και μάλιστα στη Λαμία με δύο καθοριστικές επεμβάσεις του κράτησε το παιχνίδι ισόπαλο για να πάρει ο Παναιτωλικός έστω και τον βαθμό της ισοπαλίας.

Η χειρότερή του εμφάνιση φέτος

Η χθεσινή ήταν πιθανότατα η χειρότερη εμφάνιση του Παναιτωλικού στο φετινό πρωτάθλημα, αφού με τον ΟΦΗ ήταν καλός, με την ΑΕΚ είχε ένα καλό πρώτο ημίχρονο, με τον Ολυμπιακό έβαλε δύσκολα στον Πρωταθλητή Ελλάδος για μεγάλο χρονικό διάστημα και με τον Αστέρα Τρίπολης ακόμη και με δέκα παίκτες έβγαλε αντίδραση στην επανάληψη για να σκοράρει και να πάρει τον βαθμό.

Αντιθέτως στη Λαμία δεν υπάρχει κάτι θετικό στα αγωνιστικά που θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο αναφοράς της εμφάνισης του καθώς αγωνίστηκε ανασταλτικά και παρόλα αυτά δέχθηκε φάσεις, στο κέντρο ο Ντίας έτρεχε για τρεις και Ντάλσιο, Μάζουρεκ δεν μπήκαν ποτέ στο παιχνίδι, ενώ Αριγίμπι και Γιάκολις έδειξαν απελπιστικά μόνοι στην κορυφή και αποκομμένοι από την υπόλοιπη ομάδα.

Πρέπει λοιπόν τις επόμενες ημέρες να βρεθούν οι απαντήσεις στα προβλήματα και ο Παναιτωλικός να αρχίσει να γίνεται απειλητικός στην κανονική ροή του αγώνα, όπου δημιουργεί ελάχιστες φάσεις.

Άλλωστε φέτος έχει σκοράρει μόλις δύο φορές σε πέντε παιχνίδια και αυτό από ένα πέναλτι του Μάζουρεκ και μία απευθείας εκτέλεση φάουλ του Αριγίμπι από μακρινή απόσταση.

Μπάμπης Τσιρώνης | Αρχισυντάκτης