Με πρωτοβουλία της iSea και στο πλαίσιο της Συμμαχίας για τον Αμβρακικό, 16 φορείς ένωσαν τις φωνές και τις δυνάμεις τους, καταθέτοντας συντονισμένες προτάσεις για τη βελτίωση της διαχείρισης των περιοχών Natura 2000 του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Αμβρακικού Κόλπου.

Η παρέμβαση αυτή αποτελεί ουσιαστικό παράδειγμα συνεργασίας επιστήμης, τοπικών κοινωνιών και φορέων, καθώς συμμετείχαν ενεργά αλιευτικοί σύλλογοι και συνεταιρισμοί της περιοχής, περιβαλλοντικές οργανώσεις, Πανεπιστήμια και ο Σύλλογος Ιχθυολόγων Δημοσίου, προσδίδοντας ολιστική προσέγγιση στις προτάσεις που κατατέθηκαν.

Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται να προστεθεί στην αντίστοιχη που υλοποιήθηκε και πάλι με πρωτοβουλία της iSea στο πλαίσιο της διαβούλευσης για την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) 7Β για τη Λήμνο και τη Λέσβο, όπου 18 τοπικοί φορείς συνδιαμόρφωσαν προτάσεις με κοινό όραμα για την προστασία του φυσικού πλούτου.

Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για την ΕΠΜ του Αμβρακικού, οι φορείς κατέληξαν σε ένα κοινό, τεκμηριωμένο πλαίσιο προτάσεων, με γνώμονα την αντιμετώπιση των πλέον κρίσιμων περιβαλλοντικών και κοινωνικών ζητημάτων του Εθνικού Πάρκου.

Μεταξύ των βασικών προτάσεων ξεχωρίζουν:

• Η ενίσχυση της απαγόρευσης της αλιείας με συρόμενα εργαλεία, για τη διατήρηση των ευαίσθητων θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των σημαντικών εμπορικών ειδών.
• Η ενίσχυση της προστασίας καρχαριών και σαλαχιών, ειδών-δεικτών της οικολογικής ισορροπίας του κόλπου.
• Η σταδιακή απομάκρυνση των ιχθυοκαλλιεργειών από τον κόλπο, με στόχο τη μείωση της οργανικής ρύπανσης και τη συμβολή στην αποκατάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
• Η ανάπτυξη του αλιευτικού τουρισμού, ως μια βιώσιμη και κοινωνικά ωφέλιμη εναλλακτική για τις τοπικές κοινότητες.
• Η στοχευμένη κάλυψη των κενών γνώσης, για την αντιμετώπιση της ανοξίας στον Αμβρακικό, καθώς και για τα οικοσυστήματα μπλε άνθρακα και παραγωγής οξυγόνου.

Η προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί πλέον να σχεδιάζεται ερήμην των ανθρώπων που ζουν κι εξαρτώνται από αυτό. Η ενεργή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών δεν είναι απλώς θεμιτή, είναι αναγκαία προϋπόθεση για ουσιαστική, βιώσιμη και μακρόπνοη διαχείριση. Όταν οι κάτοικοι ενός τόπου γίνονται συμμέτοχοι στις αποφάσεις, ενισχύεται η συλλογική υπευθυνότητα και διαμορφώνεται μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τη φύση. Γιατί η περιβαλλοντική προστασία δεν είναι ξεχωριστή από την ευημερία των κοινωνιών, αλλά μοναδικός δρόμος προς αυτήν.

Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες κείμενο των προτάσεων, δείτε ΕΔΩ.