Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού εορτάσθηκε η εορτή των εορτών και η πανήγυρη των πανηγύρεων στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου.

Στην Αναστάσιμη Ακολουθία μεταξύ του πλήθους των πιστών που συμμετείχαν ήταν ο Δήμαρχος της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κ. Σπυρίδων Διαμαντόπουλος, ο Διοικητής του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων, Αντιδήμαρχοι και εκπρόσωποι Συλλόγων και Φορέων. Τιμές απέδωσε άγημα του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων.

Ακολούθησε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου κ. Δαμασκηνού, με τη συμμετοχή πλήθους πιστών, οι οποίοι κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων. Ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη τους πιστούς, γιατί παρέμειναν μέχρι τέλους στην Θεία Λειτουργία, ευχήθηκε κατάλληλα και τους διένειμε τα πασχαλινά κόκκινα αβγά, καθώς και σοκολατένια αυγά στα μικρά παιδιά.

Τα ιερά Αναλόγια διακόνησαν ο πρωτοψάλτης κ. Δημήτριος Μαστροσπύρος και ο λαμπαδάριος κ. Αλέξιος Ζαρζάνης με τη συμμετοχή και άλλων ιεροψαλτών της περιοχής.

Σε όλους τους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Ιεράς Μητροπόλεως, πριν την Ακολουθία της Αναστάσεως, οι Ιερείς ανέγνωσαν το πασχαλινό μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Δαμασκηνού:

«Αγαπητοί μου Πατέρες και Αδελφοί,

Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.

Μια προσδοκία και μία ελπίδα μας συγκεντρώνει απόψε στους λαμπροστόλιστους Ναούς μας. Μια ελπίδα φωτός, χαράς και ζωής. Μια ελπίδα νίκης της ζωής πάνω στον μεγαλύτερο εχθρό του ανθρώπου, τον μέχρι χθες ανίκητο θάνατο. Στεκόμαστε μπροστά στον λαξευμένο τάφο και έχουμε προσηλώσει το βλέμμα μας στον γιγάντιο βράχο. Σε λίγο, το βάρος του θα αποδειχθεί αδύναμο να κρατήσει φυλακισμένη την ορμή του Αναστάσιμου Φωτός. Η κακία των ανθρώπων θα αποδειχθεί ανίκανη να εμποδίσει τον χείμαρρο της θεϊκής αγάπης. Οι πύλες του Άδου θα αποδειχθούν ανήμπορες να κρατήσουν στα έγκατα της γης την άρρητη φιλανθρωπία του Αρχηγού της Ζωής.

Η Ανάστασή Του έχει έναν και μοναδικό σκοπό: Να αποτελέσει Πάσχα, δηλαδή πέρασμα προς την δική μας, την προσωπική μας ανάσταση. Εάν προσφέρουμε με ολόθερμη πίστη την καρδιά μας στον Κύριό μας, ολόκληρη η ύπαρξή μας θα πλημμυρίσει από το φως ενός άλλου κόσμου, μαζί με «τον ουρανό, τη γη και τα καταχθόνια». Εάν η ανθρωπότητα σταθεί με αγαθή προαίρεση και ευγνωμοσύνη μπροστά στο Κενό Μνημείο, σώματα και ψυχές, παγιδευμένα στα δεσμά του θανάτου, καταπλακωμένα από την λύπη, εξαντλημένα από την απελπισία της φθοράς, θα δουν τον Δημιουργό τους να φτάνει μέχρι τα τρίσβαθα του σκότους, στο οποίο μας καταδίκασε η αμαρτία και να καλεί όλους μας σε μία εμπειρία ζωής.

Θα αντιληφθούμε άραγε αυτήν την «κοσμογονία»; Θα επιτρέψουμε άραγε στο Αναστάσιμο Φως να εισβάλει στον προσωπικό μας Άδη και να μας συμπαρασύρει στην βασιλεία της χαράς; Θα απαρνηθούμε άραγε την ρηχότητα μιας ζωής χωρίς νόημα και χωρίς ελπίδα, ώστε να ποθήσουμε το βάθος και το πλάτος της αιωνιότητος; Βεβαίως και θα τα καταφέρουμε, αδελφοί μου! Αρκεί να μην συμφιλιωθούμε με το σκοτάδι αυτού του κόσμου. Αρκεί να μην συμβιβαστούμε με μια ζωή μακριά από την αγάπη του Θεού. Αρκεί να μην ενδώσουμε στην απελπισία και να μην επιτρέψουμε στον θάνατο να γράψει το τελευταίο κεφάλαιο της ζωής μας.

Γνωρίζει την λύπη μας ο Κύριος. Βίωσε την εγκατάλειψη που τόσο συχνά και εμείς βιώνουμε. Μοιράστηκε μαζί μας το σκοτάδι του θανάτου που, καθημερινά, απειλεί να μας βυθίσει στην παραίτηση και την απόγνωση. Είχε προειδοποιήσει τους Μαθητές Του πως θα έρθουν στιγμές κατάρρευσης, στιγμές που δεν θα υπάρχει τίποτε να τους κρατήσει όρθιους και δυνατούς. Τους το είπε στον τελευταίο αποχαιρετισμό Του: «Τώρα έχετε λύπη. Θα σας ξανά συναντήσω όμως και θα χαρεί η καρδιά σας με μια χαρά που κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να σας τη στερήσει» (Ιω. 16,22).

Πόσο ποθούμε αυτή την χαρά! Πόσο διψά η ψυχή μας αυτή την ελπίδα! Με πόση ανυπομονησία προσμένουμε κάποιον που θα σηκώσει τον ασήκωτο βράχο της δικής μας λύπης. Ο Χριστός κράτησε την υπόσχεσή Του. Τίποτε δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στην σημερινή χαρά. Καμία δύναμη του κόσμου τούτου δεν θα μπορέσει να μας παρασύρει στα σκοτεινά μονοπάτια, στα οποία βαδίζει η ανθρωπότητα. Ο Άδης του κόσμου που έμοιαζε ανίκητος, υποδέχεται σήμερα τον Νικητή της Ζωής και του παραδίδει τα σκήπτρα του.

Απόψε, όλους εδώ, μας ενώνει η κοινή πίστη. Πιστεύουμε στον Τριαδικό Θεό, πιστεύουμε στην ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου, πιστεύουμε στην αλήθεια των λόγων Του και στην Ανάστασή Του. Αυτό όμως δεν αρκεί. Όσο δυνατή είναι η πίστη μας, τόσο πρέπει να δυναμώσει και η απόφασή μας να απομακρύνουμε από την ψυχή μας το σκοτάδι του κόσμου και να δώσουμε χώρο στο Φως της Αναστάσεως. Εάν η έγερση του Κυρίου μας δεν διαποτίσει τα μύχια της ψυχής μας, σε τίποτα δεν θα διαφέρουμε από τους ανθρώπους του κόσμου τούτου, που ελπίζουν σε μάταιες χαρές και βυθίζονται σε αναπόφευκτες οδύνες.

Αν δεν πιστεύουμε πως η Ανάσταση μας αφορά προσωπικά, μάταιη αποδεικνύεται η πίστη μας, όπως διακηρύσσει ο Απόστολος Παύλος (Α Κορ. 15,14). Αν όμως ο Πανάγιος και Ζωογόνος Τάφος του Κυρίου μας γίνει το κέντρο της ζωής μας, ο δρόμος της αιωνιότητος που σήμερα ανοίγεται, θα γίνει δρόμος δικός μας με πρωτοπόρο τον Βασιλέα της Ζωής και του Φωτός. Δικοί Του πλαστήκαμε, δικοί Του παραμένουμε, ως δικούς Του θα μας αναγνωρίσει στην επουράνια Βασιλεία Του.

Καλή Ανάσταση, αδελφοί μου!»

Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου τελέσθηκε, με λαμπρότητα, ο Εσπερινός της Αγάπης, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας, με την συμμετοχή των Ιεροκηρύκων και των Ιερέων της πόλεως του Αγρινίου και της ευρύτερης περιοχής.

Το Ευαγγέλιο ανέγνωσε στα Ελληνικά ο Σεβασμιώτατος, στα Λατινικά ο Πρωτοπρ. Χριστοφόρος Χρόνης, στα Γαλλικά ο Αρχιμ. Λαυρέντιος Καρανάσιος, στα Ιταλικά ο Αρχιμ. Μακάριος Αντωνόπουλος, στα Γερμανικά ο Πρωτοπρ. Ιωάννης Γκιάφης και στα Αγγλικά ο Αρχιμ. Βασίλειος Αγγελάκης. Ο χορός των Ιεροψαλτών το απέδωσε στην ομηρική διάλεκτο, ενώ ο Αρχιδιάκονος το επανέλαβε στα Ελληνικά.

Κατά την απόλυση ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τους ιερείς για την διακονία τους όλες αυτές τις ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ιδιαίτερα την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα για το λατρευτικό, ποιμαντικό και κοινωνικό έργο που επετέλεσαν, καθώς ευχαρίστησε και ευχήθηκε κατάλληλα στους πιστούς που συμμετείχαν στον Εσπερινό της Αγάπης και διένειμε σε όλους τα πασχαλινά κόκκινα αβγά και τα σοκολατένια αυγά στα μικρά παιδιά.