Πολλά μπορεί να πει κανείς για το Σαββατιάτικο Παναιτωλικός – ΑΕΚ, σχετικά με τον τρόπο που αγωνίστηκαν οι δύο ομάδες. Για το «πεταμένο» πρώτο ημίχρονο, τις αλλαγές της ΑΕΚ που έφεραν το τελικό 0-2 στην επανάληψη, τις αλλαγές του Χάβου που άργησαν και ενδεχομένως στοίχησαν, όπως ακόμη και για τη διαιτησία του Ζαχαριάδη, τις κάρτες, το πέναλτι που χάθηκε και αυτό που δεν δόθηκε στα «καναρίνια».

Είναι αλήθεια ότι στο πρώτο ημίχρονο ο Παναιτωλικός στάθηκε καλά απέναντι σε μία κακή ΑΕΚ, στην οποία προκάλεσε μεγάλο εκνευρισμό το γεγονός ότι δεν μπορούσε να δημιουργήσει και ο «Τίτορμος» είχε φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του.

Ως αποτέλεσμα αυτού του εκνευρισμού, οι παίκτες της ΑΕΚ έπαιζαν αρκετά σκληρότερα απ’ ότι ίσως έχουν συνηθίσει αυτοί του Παναιτωλικού να αντιμετωπίζονται από συναδέλφους τους των λεγομένων «τεσσάρων μεγάλων» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το «κεφάλαιο» Ζαχαριάδης

Ο Ζαχαριάδης χάρισε αρκετές κίτρινες στον Τριγκρίνσκι, ενδεχομένως και δεύτερη κίτρινη στον Χνιντ, ενώ δεν υπέδειξε και πέναλτι σε χέρι του Ινσούα μέσα στη μεγάλη περιοχή της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά αν ο διαιτητής ήταν αυτός που ήθελε να αδικήσει τον Παναιτωλικό δεν θα είχε υποδείξει πέναλτι στην ανατροπή του Μάζουρεκ που αν δεν είχε αστοχήσει ο Ματσόλα θα είχε φέρει το παιχνίδι στα ίσια ξανά και δεν θα είχε κιτρινήσει από την αρχή Σβάρνα και Χνιντ στα μαρκαρίσματά τους πάνω στον υψηλόσωμο Αργεντίνο επιθετικό των «καναρινιών».

Ναι, ο Ζαχαριάδης «κώλωσε» και δεν έδειξε δεύτερες κίτρινες, γιατί ενδεχομένως θεώρησε ότι έβγαλε πολύ εύκολα τις πρώτες. Το ότι ο Τσιγκρίνσκι δεν πήρε καμία μένει ανεξήγητο αλλά πάμε παρακάτω. Στην ουσία του θέματος όμως, ποιος διαιτητής θα έδινε στον Παναιτωλικό δύο πέναλτι και θα απέβαλε έναν ή και δύο ποδοσφαιριστές μίας εκ των μεγάλων ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου; Κανένας!

Αυτό δεν είναι δικαιολογία για τον Ζαχαριάδη και τον κάθε Ζαχαριάδη, αλλά μία παθογένεια που πρέπει να αλλάξει και δεν ισχύει μόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από εκεί και πέρα, για να πάμε στο «ζουμί» και να μην αναλωνόμαστε στα περί διαιτησίας. Η ΑΕΚ ήταν πολύ ανώτερη του Παναιτωλικού στο δεύτερο ημίχρονο και η ομάδα του Μάκη Χάβου, με αυτή την εμφάνιση στο δεύτερο 45λεπτο, δεν άξιζε τίποτα από το παιχνίδι.

Άργησαν οι αλλαγές του Παναιτωλικού

Ο αγώνας χάθηκε όταν ο Καρέρα είδε και διόρθωσε τα κακώς κείμενα με την είσοδο του Μάνταλου και την αλλαγή συστήματος στο ημίχρονο, ενώ ο Χάβος έκανε τις πρώτες αλλαγές σε πρόσωπα και σύστημα όταν δέχθηκε το πρώτο γκολ και όχι στο πρώτο τέταρτο που έβλεπε το γήπεδο να έχει «γύρει» υπέρ της ΑΕΚ.

Ο Παναιτωλικός έχασε αγωνιστικά και όχι επειδή ο διαιτητής τον αδίκησε, ακόμη και αν δεν τον έπαιξε 50-50. Δεν είναι όμως όλα «μαύρα και άραχνα» στο Αγρίνιο.

Στο πρώτο 45λεπτο έδειξε ότι και στο Ηράκλειο. Μία ομάδα που σε μεγάλο βαθμό έχει διορθώσει τα πολλά προβλήματα που είχε πέρυσι στην ανασταλτική της λειτουργία. Μία ομάδα με ταυτότητα που θα παίξει στα ίσια κάθε αντίπαλο. Μάλιστα έδειξε να διαθέτει και κάποιες μονάδες στο ρόστερ της που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Όλοι χάνουν πέναλτι

Ο Ματσόλα μπορεί να έχασε το πέναλτι αλλά νωρίτερα είχε βάλει πολύ δύσκολα στους αμυντικούς της ΑΕΚ και όχι μόνο τους φόρτωσε με κάρτες, αλλά έδειξε με κάποιες ατομικές του ενέργειες ότι αν βρει και το γκολ στα επόμενα παιχνίδια, μπορούμε να μιλάμε για έναν από τους καλύτερους επιθετικούς των τελευταίων χρόνων με τη φανέλα του Παναιτωλικού. Πέναλτι, όπως είπε και ο Λιάβας, χάνουν όλοι.

Φτάνει μία καταπληκτική ενέργεια, για ένα ακόμη μέτριο 90λεπτο;

Το «ερωτηματικό» παραμένει στα χαφ όπου για άλλο ένα παιχνίδι ο Ντάλσιο φαινόταν έξω από τα νερά του σε θέση κεντρικού μέσου (8αρι). Ήταν και πάλι αργός, με πολλές λάθος μεταβιβάσεις ακόμη και σε κοντινές αποστάσεις, αναποτελεσματικός έως κακός στα μαρκαρίσματα (ειδικά μετά την είσοδο του Μάνταλου) και δεν βοήθησε όσο ενδεχομένως θα ήθελε ο Μάκης Χάβος. Η πάσα του στη φάση του πέναλτι που κερδίζουν τα «καναρίνια» είναι απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ, όμως εδώ τίθεται και το ερώτημα αν αξίζει μία ομάδα να αγωνίζεται πρακτικά για ένα 90λεπτο με έναν παίκτη η απόδοση του οποίου είναι επαναλαμβανόμενα κάτω του μετρίου, περιμένοντας αυτή τη μία καλή φάση στην οποία θα ξεδιπλώσει το ταλέντο που αδιαμφισβήτητα έχει, ώστε να πάρει κάτι καλό από αυτόν.

Σε αντίθεση με πέρυσι πάντως, και με την προσθήκη του Αρσούρα, ο φετινός Παναιτωλικός δείχνει να έχει τουλάχιστον δύο αξιόλογες λύσεις για κάθε ρόλο στο γήπεδο. Έχει βάθος στο ρόστερ του και επιλογές σε κάθε θέση και το μόνο που μένει είναι να δέσει η ομάδα και να βγάλει στο χορτάρι αυτό που θέλει ο Χάβος. Το πρόγραμμα δεν βοηθάει στην αρχή, αλλά και στις καλύτερες χρονιές του στη μεγάλη κατηγορία ο Παναιτωλικός «φόρτσαρε» πάντα μετά την 5η αγωνιστική.

Όχι, το ρόστερ του Παναιτωλικού δεν είναι για Ευρώπη, για πεντάδα ή εξάδα. Είναι όμως αυτό μίας κανονικής ομάδας της μεγάλης κατηγορίας, σε αντίθεση με αυτό που ξεκίνησε πέρυσι τη χρονιά.

Μπάμπης Τσιρώνης

Μπάμπης Τσιρώνης | Αρχισυντάκτης