Ο Παναιτωλικός είναι το κλασσικό παράδειγμα ομάδας που τα τελευταία χρόνια, αν και αποτυγχάνει (εκ του αποτελέσματος και βάσει απόδοσης των ποδοσφαιριστών) στην μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού, κάνει αυτό που πρέπει τον Γενάρη και ενισχύεται σημαντικά.
Πέρυσι με τις προσθήκες Ρόσα, Μουνιέ και Ντάουντα έσωσε την κατηγορία, ενώ φέτος με Μανθάτη, Μπαρμπόσα, Τσότσαλιτς, Καρέλη και Εντινγκά ενισχύθηκε σε θέσεις που πονούσε και ήδη έχει πάρει πολλά από αυτούς.
Για παράδειγμα, ακόμη και ο Μανθάτης που πριν τραυματιστεί δεν φαινόταν να είναι η πρώτη επιλογή του Δέλλα, θέλοντας και μη, με το γκολ που πέτυχε, όπως το πέτυχε, κόντρα στον ΟΦΗ, έδωσε τρεις βαθμούς από το πουθενά στον Παναιτωλικό (το 2ο γκολ ο Λιάβας, αλλά το σημείο που άλλαξε τη «μοίρα» της αναμέτρησης ήταν το γκολ του Μανθάτη).
Ο Τσότσαλιτς χθες για δεύτερη φορά σε λίγα παιχνίδια, ως από μηχανής θεός, απομάκρυνε τη μπάλα πριν αυτή περάσει τη γραμμή και κράτησε τον «Τίτορμο» μπροστά στο σκορ, ενώ ακόμη και οι Μπαρμπόσα και Καρέλης σε αυτά τα λίγα παιχνίδια έχουν προλάβει να σημειώσουν ένα γκολ και μία ασίστ αντίστοιχα, δείχνοντας ότι μπορούν να βοηθήσουν.
Αυτός όμως που δείχνει ότι μπορεί πραγματικά να αλλάξει ολόκληρη την εικόνα των «καναρινιών» σε ένα σημείο του γηπέδου που πονούσε ίσως περισσότερο από κάθε άλλο, είναι ο Ντελβίν Εντινγκά.
Επιτέλους απέκτησε «6αρι»
Ο διεθνής Κονγκολέζος αμυντικός μέσος του Παναιτωλικού έχει αγωνιστεί μόλις 89 λεπτά με τη φανέλα της ομάδας του Αγρινίου. Έντεκα από αυτά ήταν ως αλλαγή στη Θεσσαλονίκη, όπου τα «καναρίνια» παίζοντας άμυνα πήραν έναν βαθμό και άλλα 78 λεπτά στο Αγρίνιο κόντρα στον Παναθηναϊκό, όπου και πάλι παίζοντας άμυνα, αλλά και με δικό του γκολ, ο «Τίτορμος» έφυγε με τους τρεις βαθμούς από το γήπεδο.
Τι είναι όμως αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει συγκριτικά με κάθε άλλο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στη θέση του και φόρεσε τη φανέλα του Παναιτωλικού τα τελευταία χρόνια; Πολλά… πάρα πολλά στοιχεία στο παιχνίδι του, που τον καθιστούν ίσως τη σημαντικότερη φετινή μεταγραφή της ομάδας του Αγρινίου.
Απαριθμώντας κάποια από αυτά τα στοιχεία:
1) Επιτέλους ο Παναιτωλικός απέκτησε στο κέντρο έναν ποδοσφαιριστή που κερδίζει την «πρώτη μπάλα». Δηλαδή, όταν γεμίζει ο τερματοφύλακας (δικός του ή αντίπαλος, δεν έχει σημασία) μπορεί να κερδίσει την πρώτη κεφαλιά και να πάρει την κατοχή της μπάλας για την ομάδα του. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που δεν διαθέτει ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος ποδοσφαιριστής του Παναιτωλικού στη θέση του και αποτελούσε σημαντική έλλειψη.
2) Βρίσκεται εκεί που πρέπει, όταν πρέπει. Εξαιρετικές τοποθετήσεις που δυσκολεύουν τους αντιπάλους του να περάσουν τη μπάλα με κάποια κάθετη από τον άξονα. Συνήθως βρίσκεται μπροστά και όχι πίσω από τον αντίπαλο, αποτελώντας ένα «εμπόδιο» που πρέπει να περάσει και όχι έναν ακόμη παίκτη που κυνηγάει άσκοπα και τραβάει φανέλες.
3) Μαρκάρει ουσιαστικά και προσπαθεί να κερδίσει την κατοχή της μπάλας. Δεν μαρκάρει με… τα μάτια, και κάνοντας βήματα προς τα πίσω να δίνει χώρο στον αντίπαλο υπό τον φόβο της «σακούλας».
4) Τον αισθάνεται και η αντίπαλη άμυνα. Όπως φάνηκε και στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, όπου και σκόραρε. Η αντίπαλη άμυνα αισθάνεται την παρουσία του στην περιοχή της σε κάθε στατική φάση όπου υπάρχουν προϋποθέσεις για γκολ. Αυτός δεν είναι ο βασικός του ρόλος, ούτε έχει πετύχει πολλά γκολ στην καριέρα του, αλλά σίγουρα πρόκειται για ένα ακόμη στοιχείο που στη θέση του, έχει μόνο αυτός στον Παναιτωλικό.
Καταλήγοντας, στα 32 του χρόνια και έχοντας να παίξει ποδόσφαιρο περίπου μισό χρόνο πριν αποκτηθεί από τον Παναιτωλικό, ο Εντινγκά δείχνει ότι αν βρει ρυθμό και φυσική κατάσταση, μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο «όπλο» στη φαρέτρα του Τραϊανού Δέλλα.
Ο «superman» Μελίσσας και ο παράγοντας τύχη
Πάντως το θετικό αποτέλεσμα κόντρα στον Παναθηναϊκό δεν θα μπορούσε να έρθει αν ο Κνετ δεν είχε πάθει έγκαυμα ψήνοντας μία μπριζόλα και ο Νίκος Μελίσσας δεν είχε ντυθεί «superman» κόντρα στο «τριφύλλι», κάνοντας μία εξαιρετική εμφάνιση, παρόμοια με εκείνη στον Βόλο.
Η τύχη έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τον «Τίτορμο» αφού ακόμη και όταν ο Μελίσσας δεν ήταν εκεί, η μπάλα θα κατέληγε στο δοκάρι, σε σώματα ή στον Τσότσαλιτς που θα την απομάκρυνε για να κρατήσει το μηδέν.
Επειδή όμως δεν μπορεί η τύχη να είναι με το μέρος του σε κάθε παιχνίδι, μιας και ο ίδιος την επικαλέστηκε, ο Τραϊανός Δέλλας ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσει κάποιες από τις επιλογές του.
Για παράδειγμα, για άλλη μία φορά αρνητικός ήταν ο Ντάλσιο ο οποίος μάλιστα αγωνίστηκε για 87 ολόκληρα λεπτά περνώντας απαρατήρητος δημιουργικά και ανασταλτικά. Παράλληλα δημιουργείται το ερώτημα γιατί δεν χρησιμοποιείται καθόλου ο Μεντόσα, ο οποίος για άλλη μία φορά βρισκόταν στην αποστολή αλλά δεν μπήκε ούτε ως αλλαγή.
Κυνισμός αντί θεάματος
Τέλος, αυτό που καλείται να κάνει ο Παναιτωλικός και στο παιχνίδι της Κυριακής στη Λάρισα με την ΑΕΛ, είναι να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε με Άρη και Παναθηναϊκό.
Δηλαδή να είναι κυνικός, να παίξει αμυντικά, να αφήσει στην άκρη το θέαμα και να προσπαθήσει να πάρει αποτέλεσμα.
Είναι δεδομένο ότι επιθετικά, ο φετινός Παναιτωλικός είναι μία από τις χειρότερες ομάδες του πρωταθλήματος. Ανασταλτικά όμως, έχει δείξει πως όταν εμφανίζεται σοβαρός και «διαβασμένος», μπορεί να πάρει αποτελέσματα.
Αυτό είναι το ζητούμενο και κόντρα στην ΑΕΛ, όπου οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα έχει διπλά οφέλη, αφού στερεί βαθμό ή βαθμούς και από τον άμεσο ανταγωνιστή του για την παραμονή στην κατηγορία.
