Για άλλη μία φορά το βράδυ του Σαββάτου ο Παναιτωλικός θύμισε «τρενάκι» του Λούνα Παρκ κόντρα στον Ιωνικό, με τα επίπεδα απόδοσής του να ανεβοκατεβαίνουν και να προδίδεται ουσιαστικά από αδράνειες στην άμυνα, απέναντι σε έναν αντίπαλο που τον απειλούσε μόνο με σουτ έξω από τη μεγάλη περιοχή και με στατικές φάσεις.

Σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε εύκολα στο 89′ να είναι ακόμη και 5-1 αν ο Μόρσεϊ δεν είχε χάσει τα άχαστα στις αντεπιθέσεις των παικτών του Αναστασίου, ο «Τίτορμος» υπέστη ψυχρολουσία στο 90 με γκολ του Βαφέα που μόλις είχε περάσει στον αγωνιστικό χώρο και έγινε το 2-2.

Η άνοδος

Τα «καναρίνια» μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι και μέχρι το 13ο λεπτό είχαν τρεις ευκαιρίες να ανοίξουν το σκορ, με μεγαλύτερη αυτή του Καρέλη σε τετ-α-τετ με τον Χουτεσιώτη, όταν εκείνος είπε «όχι» και κράτησε το μηδέν.

Σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο ο Ιωνικός απείλησε μόλις μία φορά μετά από εκτέλεση φάουλ του Άοσμαν και μετέπειτα σουτ του Λένις, με τον Μελίσσα να αποκρούει και τις δύο φορές στην ίδια φάση. Από εκεί και πέρα ο Παναιτωλικός ανέβηκε και συνέχισε να πιέζει, μέχρι που τελικά κέρδισε πέναλτι από την αγκωνιά του Ρομαό στον Κορνέλιους και ο Μεντόσα άνοιξε το σκορ πριν την εκπνοή του πρώτου 45λέπτου.

Παρά το γεγονός ότι σκόραρε στο καλύτερο δυνατό σημείο και η ψυχολογία ήταν με το μέρος του, ο Παναιτωλικός υποχώρησε στην επανάληψη. Ο Ιωνικός μπήκε πιο δυνατά και πίεζε ψηλά, ενώ προσπαθούσε να γίνει απειλητικός κυρίως με τον Άοσμαν, χωρίς όμως να βρίσκει τον χώρο για να πατήσει περιοχή και να κάνει κάποια «κλασσική» ευκαιρία.

Σε κόντρα επίθεση και μετά από πολύ όμορφη δημιουργία του Βέργου, ο Ντουάρτε έκανε το 2-0 και κάπου εκεί φάνηκε ότι όλα τελείωσαν. Όμως ο «Τίτορμος» έδειξε για μία ακόμη φορά ότι δεν έχει καταφέρει ακόμα να αποβάλει την ηττοπάθεια που έχει «φορτωθεί» μετά από δύο τραγικές σεζόν.

Η πτώση

Άμεσα δέχθηκε τη μείωση με τον Ντάλσιο, τρία λεπτά μετά το 2-0, ενώ στο 90′ ο Βαφέας έκανε την «ολική επαναφορά» για την ομάδα της Νίκαιας που με παίκτη λιγότερο (είχε αποβληθεί νωρίτερα με δεύτερη κίτρινη ο Ρομαό) έκανε το 2-2 και έπαιρνε «χρυσό» βαθμό στο Αγρίνιο.

Σε ένα σημείο που ο Παναιτωλικός έπρεπε να κρατήσει τη μπάλα, να μη τη δώσει στον αντίπαλο και να κλειστεί στα καρέ του για να κρατήσει το σκορ, δεν την κράτησε και υποχώρησε ακόμη περισσότερο. Όχι γιατί το ζήτησε ο προπονητής. Όχι γιατί έλλειπε η συγκέντρωση ή επειδή υπήρχε κάποιο αίσθημα «επιβίωσης». Αλλά πολύ απλά επειδή ο Παναιτωλικός ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ.

Έλειπε ο έλεγχος στο κέντρο

Ο Μπαρμπόσα ήταν ούτως ή άλλως πολύ κακός για ένα ακόμη παιχνίδι. Ο Μεντόσα είχε αντικατασταθεί από τον Πορτογάλο, αλλά και οι δύο δείχνουν ακόμη επηρεασμένοι από τους πρόσφατους τραυματισμούς τους. Ο Ντίας έλειπε και ο Ντουάρτε στα τελευταία λεπτά ήταν ήδη πολύ κουρασμένος αφού ήταν ίσως ο ποδοσφαιριστής που έτρεξε περισσότερο από κάθε άλλον για ένα ακόμη παιχνίδι.

Ποιοι έμεναν μετά το 2-1 για να κρατήσουν και να κυκλοφορήσουν τη μπάλα ώστε να μην μπορέσει να απειλήσει ο Ιωνικός; Ο Φλόρες που ήταν πολύ καλός για ένα ακόμη παιχνίδι, αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος του. Το ίδιο και ο Αντούνες που σε ρόλο αμυντικού μέσου δείχνει να είναι μία αξιόπιστη λύση, αλλά ούτε αυτός μπορεί να κρατήσει μπάλα και να συμβάλει το ίδιο καλά στη δημιουργία παιχνιδιού.

Ο Ντουάρτε είχε βγει στο 83′ και ο Μόρσεϊ που αποδείχθηκε «μοιραίος» για τον Παναιτωλικό με τις ευκαιρίες που έχασε, αντικαταστάθηκε από τον Τσιγγάρα ένα λεπτό πριν από την ισοφάριση. Φυσικά ο Τσιγγάρας δεν μπορεί να κριθεί, τόσο που αγωνίστηκε, αλλά ούτε αυτός έχει αυτό που χρειαζόταν τη δεδομένη στιγμή ο Παναιτωλικός. Να κρατήσει τη μπάλα, να κερδίσει χρόνο, να την κυκλοφορήσει με ασφάλεια και να σταματήσει να δίνει τόσο χώρο στον αντίπαλο.

Ο τελευταίος που μένει στα χαφ είναι ο Λούι που είχε αντικαταστήσει νωρίτερα τον Ντουάρτε, αλλά δεν είναι χαφ. Είναι μπακ που έγινε χαφ λόγω ελλείψεων και επειδή είναι αρκετά επιθετικογενής, χωρίς όμως ούτε αυτός να μπορεί να κάνει αυτό που χρειαζόταν τη δεδομένη στιγμή ο «Τίτορμος».

Αυτή η έλλειψη ελέγχου είναι που στοίχισε στον Παναιτωλικό, αφού αν υπήρχε η δυνατότητα να την έχει, στο 2-0 θα είχαν τελειώσει όλα, ανεξαρτήτως αν ο Μόρσεϊ μετά έχανε τα άχαστα ή όχι.

Επιτακτική η ενίσχυση στα χαφ

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, αλλά και γενικότερα με όσα έχει δείξει ο Παναιτωλικός από την 5η αγωνιστική και έπειτα, η ενίσχυση στα χαφ κατά την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου αποτελεί μονόδρομο.

Ήταν μέγα λάθος να μην αποκτήσει δημιουργό στον άξονα τον καλοκαίρι. Επίσης, αν και δεν μπορούσε να προβλέψει κανείς τον σοβαρό τραυματισμό του Βαρόνε, πλέον χρειάζεται αντικαταστάτη (πιθανότατα αυτός θα είναι ο Μάρτενσον). Τέλος, εκτός από τερματοφύλακα, με δεδομένη την αστάθεια στις εμφανίσεις του Μόρσεϊ και τις «χαμηλές πτήσεις» του Μπαρμπόσα που συνεχίζονται, αλλά και με δεδομένο ότι ο Ντουάρτε φαίνεται να αποδίδει καλύτερα σαν δεύτερος επιθετικός, χρειάζεται και έναν ακόμη ακραίο μέσο.

Με τα χρήματα που πήρε από τη μεταγραφή του Ζεστέντ και το μεγάλο συμβόλαιο που ξεφορτώθηκε ο Παναιτωλικός, αν υπάρξουν κάποιες ακόμη αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών που δεν έπεισαν και δεν χρησιμοποιούνται σε κάποιες από τις παραπάνω θέσεις, τότε η ομάδα του Αγρινίου θα μπορούσε να ολοκληρώσει τις απαραίτητες κινήσεις, ώστε ο Γιάννης Αναστασίου να έχει στη διάθεσή του το υλικό για να χτίσει μία ομάδα που δεν θα φτάσει τόσο κοντά στον υποβιβασμό όπως τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος

Τέλος, αξίζει μία ειδική αναφορά ο πανηγυρισμός του Ντάλσιο μετά το γκολ απέναντι στην πρώην ομάδα του.

Ένας παίκτης που στηρίχθηκε (πολύ κακώς) όσο λίγοι, ίσως και κανείς, όντας βασικός και αναντικατάστατος ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ για δύο χρόνια, παρά τις τραγικές εμφανίσεις του.

Ξεκίνησε δεκάρι, μετά πήγε στα άκρα της επίθεσης, έπειτα έγινε εξάρι και τέλος αριστερό μπακ, μόνο και μόνο για να χωράει στην ενδεκάδα και να γράφει λεπτά συμμετοχής γιατί ο Παναιτωλικός τον πίστευε. Τι και αν έπαιζε με «δέκα»;

Αυτός ο ποδοσφαιριστής σκόραρε στο Αγρίνιο και πολύ καλά έκανε, αυτή είναι η δουλειά του, αλλά μετά το πανηγύρισε, γιατί όπως φαίνεται, έχει και αυτός παράπονο από τον Παναιτωλικό. Δεν πειράζει… Η αχαριστία δεν είναι χαρακτηριστικό των μεγάλων ποδοσφαιριστών άλλωστε.

ΥΓ: Για την διαιτησία του Τσακαλίδη δεν γίνεται κάποια αναφορά, γιατί πάνω απ’ όλα ευθύνη για το αποτέλεσμα φέρει ο ίδιος ο Παναιτωλικός. Από εκεί και πέρα όμως. Ας εξηγήσει κάποιος γιατί δεν αποβλήθηκε ο Βαλεριάνος που έσπρωξε μπολ μπόι και γιατί σε σχεδόν κάθε κίτρινη παίκτη του Ιωνικού (Βαλεριάνου, Ρομαό κλπ) έπρεπε να βλέπει και από μία κάποιος παίκτης του Παναιτωλικού (Ντουάρτε, Βέργος κλπ). Υπάρχει κάποια οδηγία της ΚΕΔ γι’ αυτό; Για το VAR ούτε λόγος… Παρενέβη μόνο όταν πέτυχε το δεύτερο γκολ ο Παναιτωλικός. Ευτυχώς δηλαδή που δεν το ακύρωσε κιόλας.

Μπάμπης Τσιρώνης