Η ψυχολογία ενός παιδιού που αποτυγχάνει στις εξετάσεις είναι εύθραυστη. Η ψυχολόγος Μαρίνα Μόσχα δίνει πολύτιμες συμβουλές ώστε να μην γίνει κομμάτια και τονίζει: «Να θυμάστε πως δεν πρέπει να ασκείτε κριτική στο παιδί σας και να το αποθαρρύνετε. Πάντα υπάρχουν διέξοδοι, εναλλακτικές λύσεις και επιλογές, αρκεί να έχουμε την διαύγεια να τα δούμε…»

Υ​πήρξαμε κάποτε παιδιά… Δεν είναι λοιπόν τόσο δύσκολο να μπούμε στην θέση ενός παιδιού που δεν κατάφερε να περάσει σε κάποια σχολή, βλέποντας τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς να βουλιάζουν. Και εκεί που δεν του φτάνουν η απογοήτευση, η θλίψη, η ενοχή και η ματαίωση που ήδη πιθανόν να αισθάνεται, έχει να αντιμετωπίσει και τις αντιδράσεις των γονιών του, οι οποίες συνήθως δεν είναι οι πρέπουσες. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς, πως η ψυχολογία του παιδιού που αποτυγχάνει στις εξετάσεις είναι ήδη εύθραυστη. Έτσι, το τελευταίο που χρειάζεται, είναι δύο γονείς που του φωνάζουν, που το τιμωρούν και του υπενθυμίζουν διαρκώς την αποτυχία του, γεμίζοντάς το ενοχές, που δεν προσπάθησε όσο έπρεπε, που έδιναν τσάμπα τόσα λεφτά στα φροντιστήρια και που η κόρη της γειτόνισσας κατάφερε να αριστεύσει, ενώ εκείνο όχι.

Προτού λοιπόν, οι γονείς βιαστούν να χρεώσουν το παιδί τους που δεν ανταποκρίθηκε πιθανόν στις προσδοκίες τους, είναι σημαντικό:

να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους,
να παραμερίσουν τον δικό τους εγωισμό και
να σταθούν δίπλα του, παρέχοντάς του ασφάλεια και υποστήριξη.
Μετά το πρώτο «σοκ» λοιπόν, θα ήταν καλό να συζητήσετε μαζί του ήρεμα και με ειλικρίνεια και να δείτε σε τι μπορεί να οφείλεται η αποτυχία του. Μπορεί να μην διάβασε όσο έπρεπε, ίσως να αγχώθηκε και να μην μπόρεσε να αποδώσει την ώρα που έπρεπε, μπορεί ακόμα και να κουράστηκε και έτσι να «παρέδωσε τα όπλα» την πιο κρίσιμη στιγμή. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να δείτε πώς νιώθει και τι σκέφτεται το παιδί σας. Εάν εκείνο για παράδειγμα, κυριευόταν ανέκαθεν από ανασφάλεια, χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτό – αναποτελεσματικότητα, πιστεύοντας διαρκώς πως «δεν θα τα καταφέρει», είναι λογικό να εγκατέλειψε την προσπάθεια, προκαταβάλλοντας το αποτέλεσμα.

Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε το παιδί σας;

Στηρίξτε το και πείτε του πως αναγνωρίζετε την προσπάθεια που έκανε, αλλά ίσως θα πρέπει την επόμενη φορά να προσπαθήσει περισσότερο. Επίσης, συζητήστε μαζί του την πιθανότητα να ξαναδώσει Πανελλήνιες, κάνοντας άλλη μία προσπάθεια.
Στην περίπτωση που δεχτεί να ξαναπροσπαθήσει, πείτε του να αναζητήσει άλλες μεθόδους μελέτης και εκμάθησης, στην περίπτωση που ο προηγούμενος τρόπος διαβάσματος δεν απέδωσε (π. χ. αποφεύγοντας την παπαγαλία και την στείρα αποστήθιση κειμένων).
Ενθαρρύνετε την απόφασή του, λέγοντάς του πως τώρα θα έχει περισσότερο χρόνο, αλλά και ωριμότητα, ώστε να ασχοληθεί σοβαρά με την επίτευξη του στόχου του.
Εάν δεν θέλει να ξαναδώσει Πανελλήνιες, εξετάστε μαζί τι εναλλακτικές υπάρχουν, ανάλογα με τα «θέλω» και τους στόχους του παιδιού, καθώς και με τις οικονομικές σας δυνατότητες.
Οι σπουδές σε ένα αντικείμενο που του αρέσει, σε κάποια ιδιωτική σχολή ή ακόμα και στο εξωτερικό, θα μπορούσαν να δώσουν μία ανάσα αισιοδοξίας στο παιδί σας.
Συμπερασματικά: Στηρίξτε το ψυχολογικά, βοηθήστε το να πιστέψει στον εαυτό του και «να πάρει τα πάνω του», αφήνοντας μακριά συμπεριφορές και αντιδράσεις που θα το κάνουν να πιστέψει ότι η αγάπη σας γι’ αυτό, εξαρτάται από τη σχολική του επιτυχία ή αποτυχία

Πηγή: ygeiamou.gr