Ένας ακούραστος υπηρέτης της υποκριτικής τέχνης και του θεάτρου, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Μεσσάλας, έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 79 ετών. Άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Αθήνας όπου νοσηλευόταν καθώς τους τελευταίους μήνες έδινε σκληρή μάχη με τον καρκίνο.

Από τους πλέον παραγωγικούς, δραστήριους αλλά και ευγενείς εκπροσώπους του ελληνικού θεάτρου, ο Γιώργος Μεσσάλας γεννήθηκε σε μια φτωχογειτονιά στο Αιγάλεω και μετά την φοίτησή του στη δραματική σχολή έκανε τα πρώτ6α του επαγγελματικά βήματα συνεργαζόμενους με διάφορους θιάσους. Σταθμός στη ζωή και την επαγγελματική του σταδιοδρομία υπήρξε η γνωριμία και η συνεργασία του με τον μεγάλο δάσκαλο Αλέξη Σολωμό, στο Θέατρο Προσκήνιο, για τον οποίον μάλιστα έγραφε τους τελευταίους μήνες και ένα βιβλίο. Είχε την τύχη όμως να θητεύσει και στο πλευρό του σπουδαίου Αλέξη Μινωτή όταν εκείνος ήταν γενικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, κατά την περίοδο 1974 – 1984.

Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι ήρθαν γρήγορα. Ανάμεσά τους αυτοί των έργων «Ο αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου, «Ο κοριός» του Μαγιακόφσκυ «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» του Λόρκα , «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπρεχ κ.α Το 1973 ίδρυσε την δική του θεατρική στέγη, το «Μοντέρνο Θέατρο» όπου ανέβασε ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής πολυάριθμα έργα του κλασικού ρεπερτορίου. Παράλληλα έβαλε την υπογραφή του σε παραστάσεις του Εθνικού αλλά και του ελεύθερου θεάτρου και συμμετείχε σε περιοδείες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Ένα ακόμη μεγάλο επαγγελματικό του στοίχημα για χάρη του οποίου δούλεψε πολύ σκληρά και περισσό πάθος ήταν το θέατρο «Αλκυονίδα» που στέγασε τις δουλειές του από το 1992 έως το 2012.

Ο Γιώργος Μεσσάλας υπηρέτησε και τον ελληνικό κινηματογράφο, κατά την διάρκεια της χρυσής εποχής της δεκαετίας του ’60, Συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες «Αχ αυτή η γυναίκα μου», «Διπλοπενιές», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» – μέσα από αυτές ανέπτυξε μια στενή φιλική σχέση με την Αλίκη Βουγιουκλάκη που άντεξε στο χρόνο – «Η ωραία του κουρέα», «Καπετάν φάντης μπαστούνι», «Ο ατσίδας», «Το λεβεντόπαιδο»κ.α.

Πηγή: protothema.gr – Αναστασία Κουκά