Ο Παναιτωλικός ηττήθηκε από τον ΠΑΣ Γιάννινα με ανατροπή στην έδρα του με σκορ 1-2, σε ένα παιχνίδι όπου είχε δύο πρόσωπα. Ένα καλό στο πρώτο ημίχρονο, όσο έπαιζαν ποδοσφαιριστές όπως ο Καρέλης και ο Αριγίμπι, αλλά και ένα τραγικό όταν ο Δέλλας άρχισε να κάνει αλλαγές και να μπαίνουν στο γήπεδο ποδοσφαιριστές όπως Μάζουρεκ, Ντάλσιο, Ντουάρτε, Βέργος κλπ.
Καταρχάς να διευκρινιστεί ότι το άρθρο αυτό δεν γράφεται για να στείλει στο «πυρ το εξώτερον» κανέναν. Ο Ντάλσιο, ο Ντουάρτε, ο Μάζουρεκ, ο Βέργος, ο Αζάντι (που δεν αγωνίστηκε έτσι και αλλιώς) και όλοι αυτοί οι αμφιβόλου ποιότητας ποδοσφαιριστές που επιλέχθηκαν φέτος για να φορέσουν τη φανέλα του Παναιτωλικού, μπορεί να είναι συμπαθέστατοι σε κάποιους σαν φυσιογνωμίες, αλλά σίγουρα είναι πολύ λίγοι για τον Παναιτωλικό, την Super League, ίσως σε κάποιες περιπτώσεις και γενικότερα για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Ολυμπιακός, Μπενφίκα, Ρεάλ Μαδρίτης ή… Παναγρινιακός
Πραγματικά δεν ενδιαφέρει κανέναν, πουθενά, αν έχουν περάσει απ’ τη Μπενφίκα, τον Ολυμπιακό ή τη Ρεάλ Μαδρίτης. Κάποιοι, χωρίς καμία υπερβολή, δεν θα έπαιζαν βασικοί ούτε στον Παναγρινιακό.
Το ρόστερ του ΠΑΣ Γιάννινα θεωρείται από τα λιγότερο ποιοτικά της κατηγορίας, αλλά αλήθεια, σε αυτό το ρόστερ, θα χώραγαν όλοι οι παραπάνω; Δυστυχώς όχι… Και αυτό μπορεί να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε με μία απλή σύγκριση. Ο Κάργας, κεντρικός αμυντικός του ΠΑΣ Γιάννινα, είναι σαφέστατα καλύτερος αμυντικά από τον Βέργο, ο οποίος είναι επιθετικός και τον χάνει στο κόρνερ στη φάση του γκολ, αλλά παραδόξως είναι καλύτερος και επιθετικά, αφού η κεφαλιά του ήταν για σεμινάριο, σε αντίθεση με αυτή του φορ των «καναρινιών» λίγο νωρίτερα.
Οι ίδιες αλλαγές ξανά και ξανά
Το κοουτσάρισμα του Γιαννίκη ήταν υποδειγματικό. Αλλαγές ουσίας, πριν καν συμπληρωθεί το ημίχρονο. Βελτίωσε την εικόνα της ομάδας του σημαντικά και πήρε τη νίκη. Στην απέναντι «όχθη» οι αλλαγές ήταν απλά προσώπων και όχι ουσίας ή συστήματος. Ο Δέλλας για άλλη μία φορά ακολούθησε την «πεπατημένη» και μάλιστα αντικαθιστώντας ποιοτικά καλύτερους ποδοσφαιριστές, με άλλους που δεν δικαιολογούν καν την παρουσία τους στο Αγρίνιο και το ρόστερ της ομάδας, ούτε καν για να μεταφέρουν τα νερά και τις μπάλες στο Εμιλέον.
Όταν ξεκίνησαν οι αλλαγές ακόμη και ο πιο αισιόδοξος φίλος του Παναιτωλικού, που φέτος έχει παρακολουθήσει έστω και πέντε παιχνίδια της ομάδας, κατάλαβε ότι ο αγώνας όχι απλά δεν θα κερδιζόταν, αλλά ήταν θέμα χρόνου ο Παναιτωλικός να δεχθεί γκολ. Όπως και έγινε.
Το 4-2-3-1 έμεινε αναλλοίωτο σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, παρά το γεγονός ότι ο αντίπαλος προπονητής είχε «διαβάσει» το παιχνίδι του Παναιτωλικού και στο δεύτερο ημίχρονο έκανε ότι χρειαζόταν για να μη ξανά δεχθεί φάση, με εξαίρεση την κεφαλιά του Βέργου, όπου ο Μάζουρεκ έπαθε αναλαμπή από το 2018 και θυμήθηκε πως βγαίνει μία εξαιρετική σέντρα στην καρδιά της άμυνας του αντιπάλου.
Τελείωσαν τα ψέματα
Τα ψέματα τελείωσαν και ακολουθούν αγώνες με Άρη και Παναθηναϊκό. Ο Παναιτωλικός έχασε από Απόλλωνα και ΠΑΣ στο Αγρίνιο και έφερε ισοπαλίες με Ατρόμητο και Λαμία (ευνόητα εξαιρείται το ματς με τον Ολυμπιακό, αν και ο Παναιτωλικός κόντρα σε αυτόν για το πρωτάθλημα έκανε το καλύτερό του παιχνίδι). Δύο μόλις βαθμοί σε τέσσερα εντός έδρας παιχνίδια στα οποία, θεωρητικά, ακόμη και αν είχε κερδίσει επτά βαθμούς, δεν θα θεωρούνταν δα και τεράστια επιτυχία, πόσο μάλλον οι μόλις δύο ισοπαλίες.
Ποιον κυνηγάει πλέον ο Παναιτωλικός και ποιος μπορεί να είναι ο στόχος του; Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, είναι σε χειρότερη μοίρα και από την Λαμία που έχει τρία παιχνίδια λιγότερα. Μόνο τη Λάρισα μπορεί να θεωρήσει ότι μπορεί να χτυπήσει τη δεδομένη στιγμή, αν και ακόμη και αυτή, με δύο παιχνίδια λιγότερα, θα μπορούσε να τον περάσει στη βαθμολογία.
Μεγαλύτερος εχθρός του… ο εαυτός του
Τα λάθη τεράστια και έχουν αναλυθεί ξανά σε προηγούμενη στήλη. Διοίκηση, Χάβος, Δέλλας και ποδοσφαιριστές έχουν τεράστιες ευθύνες. Αυτός ΔΕΝ είναι ο Παναιτωλικός που θέλουν να βλέπουν οι φίλοι του. Ακόμη δεν είναι πολύ αργά να σωθεί η χρονιά. Ο Χάβος ΔΕΝ δούλεψε την ομάδα όπως έπρεπε και πλέον ΔΕΝ βρίσκεται στο Αγρίνιο. Ο Δέλλας ΔΕΝ δείχνει να έχει τον τρόπο να αλλάξει τα πράγματα και κάποιοι παίκτες εκ των πραγμάτων ΔΕΝ θα έπρεπε να φορέσουν ξανά τη φανέλα του Παναιτωλικού, όσο σκληρό και αν ακούγεται. Όσο για την Διοίκηση, έκανε καλές μεταγραφές τον Ιανουάριο και έφερε παίκτες ποιότητας, αλλά ΔΕΝ τις έκανε το καλοκαίρι. Οι ομάδες ΔΕΝ φτιάχνονται τον Γενάρη και ΔΕΝ φρόντισε κανένας από το καλοκαίρι να αποφύγει τα λάθη της περασμένης σεζόν. Επίσης ΔΕΝ προστάτεψε την ομάδα από διαιτησίες τύπου «Ευαγγέλου», παρά μόνο απάντησε σε αστείες προκλήσεις τύπου «Κούγια».
Πλέον πρέπει Διοίκηση και Δέλλας να τα βάλουν κάτω και να αποφασίσουν τι είναι το καλύτερο για όλους. Μετά να κάτσουν με τους παίκτες και να ξεκαθαρίσει ποιοι ΜΠΟΡΟΥΝ και ΘΕΛΟΥΝ να βοηθήσουν. Οι άλλοι, ας κάτσουν σε εθελούσιο lockdown μέχρι το καλοκαίρι και μετά «από εδώ παν κι άλλοι».
Διαιτησία για «σεμινάριο» από Ευαγγέλου και το VAR… διακοσμητικό
Όταν η εμφάνιση είναι τόσο τραγική στο δεύτερο ημίχρονο, πράγματι δύσκολα προσέχει κάποιος την διαιτησία. Αν ο Ευαγγέλου είχε δώσει όμως αυτό το πέναλτι κόντρα σε «μεγάλο» του ελληνικού ποδοσφαίρου, είχε χαρίσει αποβολή με το σκορ στο 1-1 στο 69′ και το VAR ήταν διακοσμητικό σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, θα είχαν πέσει κεφάλια.
Ακόμη και γι’ αυτό φέρει ευθύνη και η Διοίκηση του Παναιτωλικού, η οποία μετά το παιχνίδι με τον Ατρόμητο με την αποβολή που χαρίστηκε στον Γούτα, την «πεντάρα» από τον ΠΑΟΚ, με διαιτητή ξανά τον Ευαγγέλου και την αποβολή που χαρίστηκε δις στον Αουγκούστο κλπ, δεν φρόντισε να έχει μία συνάντηση με τον Κλάτενμπεργκ ή έστω να βγάλει μία ανακοίνωση.
Η διαιτησία του Ευαγγέλου ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να περάσει απαρατήρητη με τη δικαιολογία ότι ο Παναιτωλικός ήταν τραγικός. Κανένας διαιτητής δεν έχει το δικαίωμα, όσο κακή και να είναι μία ομάδα, να την αδικεί επανειλημμένα και να έχει το άλλοθι… «μα αφού έτσι και αλλιώς θα έχανε». Από που και ως που; Δηλαδή με την ίδια λογική είναι αθώοι όλοι οι δολοφόνοι, αφού στο κάτω – κάτω, τα θύματά τους κάποια στιγμή θα πέθαιναν έτσι και αλλιώς, ε;
Μπάμπης Τσιρώνης
