Τελικά με ποια κριτήρια είσαι παράρτημα;

Αρκετά θέματα τέθηκαν για συζήτηση χθες στο ΔΣ της Λίγκας και ίσως ένα από τα σημαντικότερα ήταν αυτό των τηλεοπτικών.

Στο τραπέζι λοιπόν έπεσε μία πρόταση του Γιάννη Αλαφούζου η οποία προβλέπει τη δημιουργία της Super League TV με την οποία θα έχουν όλες οι ομάδες της Super League τηλεοπτική στέγη.

Μετά λοιπόν την επικύρωση της βαθμολογίας για τις θέσεις 7-14 ο Γιάννης Αλαφούζος τόνισε τη σημασία να έχουν όλες οι ομάδες τηλεοπτικό συμβόλαιο και ότι αυτό θα πρέπει να είναι αυτονόητο για να ξεκινήσει το πρωτάθλημα.

Μέχρι εδώ όλα καλά και απολύτως λογικά. Όπως ήταν αναμενόμενο μάλιστα σχεδόν όλες οι ομάδες έκαναν δεκτή την εν λόγω πρόταση, με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, τον Άρη και τη Λάρισα.

Αυτό επίσης όπως ήταν αναμενόμενο έφερε αντιδράσεις από πλευράς ΠΑΟΚ με τον Μάκη Γκαγκάτση να τονίζει ότι τα τηλεοπτικά ήταν ο κύριος λόγος που η Λίγκα δεν ήθελε την αύξηση των ομάδων και ότι ουσιαστικά μία τέτοια πρόταση σαν αυτή του κ. Αλαφούζου θα έπρεπε να βρίσκει σύμφωνες όλες τις ομάδες.

Και κάπου εδώ εγείρονται κάποια σημαντικά ερωτήματα. Κατά το παρελθόν έχουν υπάρξει εμετικά δημοσιεύματα σε μέρος του τύπου με τα οποία γινόταν ανοιχτά λόγος περί παραρτημάτων και έβαζαν τον Παναιτωλικό στο άρμα του ΠΑΟΚ γιατί σε συνεδριάσεις ψήφιζε το ίδιο με την ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Τι γίνεται όμως όταν κάποιες ομάδες δεν ψηφίζουν ΠΟΤΕ κάτι διαφορετικό με άλλες μεγάλες ομάδες; Εκείνες, με την ίδια λογική, δεν είναι παραρτήματα εκείνης της μεγάλης ομάδας; Δεν θα έπρεπε να υπάρξουν ανάλογα δημοσιεύματα από την ίδια μερίδα του τύπου; Γιατί γίνεται λοιπόν αυτός ο επιλεκτικός διαχωρισμός;

Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, όχι, το να ψηφίζεις το ίδιο με μία μεγάλη ομάδα γιατί ενδεχομένως είναι και προς το δικό σου συμφέρον, δεν σε κάνει παράρτημα. Δεν είναι αυτό το νόημα της σημερινής στήλης. Αν υπάρχουν όμως πραγματικά παραρτήματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε τα κριτήρια είναι διαφορετικά…