Δεν υπάρχει κάτοικος στο Αγρίνιο που να μην έχει δει το πράσινο «πεντακοσαράκι» κάπου παρκαρισμένο, ενώ πολλοί είναι αυτοί που έχουν φωτογραφηθεί μαζί του. Πάμε λοιπόν να δούμε την ιστορία από το αυτοκίνητο «θρύλος» στις αστικές μετακινήσεις.
Το Fiat 500 («cinquecento» – 500 στα ιταλικά και γνωστό ως «πεντακοσαράκι» στην Ελλάδα) ήταν ένα αυτοκίνητο πόλης, που παρήχθη από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Fiat, από το 1957 έως το 1975. Συνολικά κατασκευάστηκαν 3.702.078 οχήματα.
Το 500αρακι σχεδιάστηκε από τον Dante Giacosa και ήταν ένα μικροσκοπικό όχημα, με το συνολικό μήκος του μάλιστα να είναι κάτω από τα 3 μέτρα, στα 2,97 μέτρα. Γνώρισε έτσι μεγάλη απήχηση σε ολόκληρη την Ευρώπη, ως ένα ιδιαίτερα φθηνό και πρακτικό μέσο μεταφοράς.
Με τον εξαιρετικά οικονομικό 2-κύλινδρο, αερόψυκτο κινητήρα του, αρχικού κυβισμού 479 cm³ και σύντομα 499,5 cm³, και τις συμπαγείς εξωτερικές διαστάσεις του, το «πεντακοσαράκι» καθιέρωσε τον ορισμό «αυτοκίνητο πόλης» και θεωρείται σήμερα ως ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα για αμιγώς αστικές μετακινήσεις.
Η παραγωγή του κλασικού Fiat 500 έληξε στις 1 Αυγούστου 1975 και της έκδοσης Fiat 500 K (station wagon) το 1977, μολονότι ο διάδοχος του 500, το Fiat 126, είχε παρουσιαστεί και λανσαριστεί ήδη από τα τέλη του 1972.
Το 126 δεν υπήρξε ποτέ τόσο δημοφιλές όσο το 500 στην Ιταλία και στις άλλες χώρες της Νότιας και της Δυτικής Ευρώπης, αλλά ήταν για αρκετές δεκαετίες εξαιρετικά δημοφιλές στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, όπου εκτιμήθηκε ιδιαίτερα για την αξιοπιστία του και την εντυπωσιακή οικονομία καυσίμων.
Η δημοτικότητά του στην Ανατολική Ευρώπη οφειλόταν στο ότι τα περισσότερα 126 κατασκευάστηκαν στην Πολωνία, ως Polski Fiat 126p, με την παραγωγή τους να φτάνει έως τον Σεπτέμβριο του 2000, ενώ αντιθέτως η παραγωγή του 126 στην Ιταλία είχε διακοπεί από τον Ιούλιο του 1979.
Πρακτικώς, μόλις το 2007 εμφανίστηκε ο πραγματικός διάδοχος του κλασικού 500, όταν η Fiat αναβίωσε το κλασικό 500, λανσάροντας το Fiat Nuova 500 (Νέο 500).
Αν και η αισθητική του παραπέμπει άμεσα στο αρχικό «πεντακοσαράκι» του 1957, τόσο ο κινητήρας, όσο και η μετάδοση της κίνησης στο σημερινό 500 είναι μπροστά, κοινώς «όλα εμπρός», σε αντίθεση με το «όλα πίσω» του αρχικού 500, ενώ και οι εξωτερικές διαστάσεις του έχουν αυξηθεί σημαντικά ως προς αυτές του κλασικού 500.
