Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ίσως περνάει αυτή την περίοδο τις χειρότερες μέρες της, με έλλειψη πόρων και προσωπικού να εμποδίζουν τη λειτουργία της. Το μπαλάκι των ευθυνών μεταξύ κράτους και δήμων για τις ευθύνες, φέρνει τους υπευθύνους προ των ευθυνών τους. Η διαφθορά στην αυτοδιοίκηση και οι σπατάλες δεν είναι κάτι καινούργιο , αλλά είναι επιβεβλημένη η αλλαγή κατεύθυνσης που πρέπει να γίνει και αφορά τόσο σε πολιτικές όσο και σε πρόσωπα. Το σημερινό αυτοδιοικητικό μοντέλο σίγουρα έχει χρεοκοπήσει και θεωρείται ξεπερασμένο, χωρίς όμως να το έχουν καταλάβει πολλοί από τους σημερινούς εκπροσώπους του.

Επιτακτική ανάγκη η αλλαγή πορείας ώστε να πάψει να είναι ουραγός των εξελίξεων ο Δήμος προκειμένου να μην απαξιωθεί ακόμη περισσότερο από τους πολίτες, αλλά να αναδείξει τη δυναμική που μπορεί να έχει για την ανάπτυξη της κάθε τοπικής κοινωνίας, παραμένοντας δίπλα στον πολίτη με κοινωνική πολιτική και με έργα υποδομών για την κάθε πόλη-χωριό.

Είναι απαραίτητη, ωστόσο, η αυτοκριτική. Χρειάζεται να συζητηθούν οι αδυναμίες και τα λάθη, αλλιώς πώς θα βγει από τη φθίνουσα πορεία ή δεν θα τα επαναλάβει ξανά στο μέλλον; Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η νέα περίοδος μετά τις εκλογές θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.

Αυτή την περίοδο υπάρχουν πολλοί νέοι αυτοδιοικητικοί ανά την Ελλάδα που επιθυμούν τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου, βασιζόμενο στα πρότυπα του εξωτερικού, με ισχυρή αυτοδιοίκηση, management που να αποφέρει πόρους και εκτός των συνηθισμένων, να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, παρέχοντας τις κατάλληλες υποδομές την επιχειρηματικότητα και να συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος, με πράσινες πολιτικές εξοικονόμησης χρημάτων και ενέργειας. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει από την επόμενη θητεία των νέων δημάρχων να περάσει σε μια νέα εποχή, αφήνοντας πίσω τα κακώς κείμενα και τη διαφθορά. Ζήτημα παραμένει, αν ο πολίτης δείξει ότι είναι πολιτικά ώριμος και με την ψήφο του κάνει την πολιτική υπέρβαση επιλέγοντας στο δίλημμα που θα του τεθεί. Απαραίτητη προϋπόθεση το όραμα για τον Δήμο με επιλογές που να καθορίζουν άμεσα το μέλλον της κάθε τοπικής κοινωνίας.

Το σημαντικό είναι να δοθεί η μάχη των ιδεών, δηλαδή η εκάστοτε Δημοτική αρχή να υπερασπιστεί το παρελθόν της, να δώσει απαντήσεις στο σήμερα, να καταθέσει την πρότασή της για το μέλλον. Για πολλές δεκαετίες το μοντέλο (ντεμοντε) ήταν οι ιδέες της και οι προτάσεις της για την κοινωνία, την κουλτούρα, την οικονομία, την εκπαίδευση, κ.ο.κ. Χρειάζεται όμως από όλους τους υποψήφιους Δημάρχους και κάτι άλλο: πριν μιλήσεις, θα πρέπει αφενός να μελετήσεις τα προβλήματα και αφετέρου να ακούσεις τις απόψεις των πολιτών. Οι ιδέες και προτάσεις δεν κατατίθενται αλλά γίνονται αντικείμενο συζήτησης και διαλόγου με την κοινωνία. Χρειάζεται μια ανοιχτή συζήτηση, στις γειτονιές, τους χώρους εργασίας κλπ για το τι σημαίνει για παράδειγμα κοινωνική δικαιοσύνη και πώς αυτή συνδέεται με τα προβλήματα.

Με λίγα λόγια, χρειάζεται η επεξεργασία τόσο ενός οράματος για την κοινωνία που θέλουμε όσο και συγκεκριμένων, πειστικών προτάσεων.

Βιργινία Σίμου
Ελεύθερος Επασγγελματίας