Για τους Λιβανέζους που παρακολουθούσαν ανήμποροι την κατάρρευση της χώρας τους ζώντας καθημερινά τις συνέπειες μία νέας αστάθειας, οι φονικές και καταστροφικές εκρήξεις στο λιμάνι της Βηρυτού δεν είναι απλώς μία ακόμη καταστροφή. Ήδη εδώ και μήνες, όλο και μεγαλύτερος αριθμός Λιβανέζων που επλήγησαν από το ναυάγιο της οικονομίας είχαν στραφεί προς τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, οι υπηρεσίες των οποίων προορίζονταν βασικά για τα δύο εκατομμύρια των Σύρων ή Παλαιστινίων προσφύγων που ζουν στην χώρα.
Όμως, μετά την έκρηξη την Τρίτη, που προκάλεσε πρωτοφανείς καταστροφές, ισοπεδώνοντας το λιμάνι, γκρεμίζοντας κατοικίες και πετώντας στον δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις περιμένουν το χειρότερο. «Είναι σεισμός. Εργάζομαι στον Λίβανο εδώ και 47 χρόνια στις ανθρωπιστικές υπηρεσίες, δεν έχω δει ποτέ κάτι αντίστοιχο», λέει ο γιατρός Κάμελ Μοχάνα, ιδρυτής της Amel Association International.
Με τα νοσοκομεία υπερκορεσμένα, τρία κέντρα αυτής της λιβανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης στην Βηρυτό έχουν υποδεχθεί από χθες δεκάδες τραυματίες. Τους τελευταίους μήνες, οι Λιβανέζοι της μεσαίας τάξης, εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, νοσηλευτές, είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να καταρρέει με την ιστορική καταβύθιση του νομίσματος, την εκτόξευση των τιμών, σε ένα πλαίσιο μαζικών απολύσεων και μείωσης των μισθών.
Η Μάγια Τέρο, επικεφαλής της λιβανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Food Blessed, που διανέμει βοήθεια σε τρόφιμα, φοβάται σήμερα έκρηξη της διατροφικής ανασφάλειας, αφού το λιμάνι της Βηρυτού είναι η κύρια πύλη των εισαγωγών της χώρας. «Ο Λίβανος εισάγει το 80% των ειδών διατροφής. Αμέσως σκέφτηκα άδεια ράφια στα σούπερ μάρκετ, αύξηση των τιμών εξαιτίας των ελλείψεων», λέει.
Πηγή: ethnos.gr
