του Γιώργου Βαρεμένου*

«Κατ’ αρχάς, ας είμαστε ειλικρινείς. Εσείς είστε τόσο αγαπητός συμπολίτης σ’ εμένα όσο οι συμπολίτες είναι αγαπητοί σ’ εσάς, όπως τους αναφέρατε στα προηγούμενα διαγγέλματά σας, αλλά χθες παραλείψατε το “αγαπητοί” στο διάγγελμα που αναγνώσατε. Ας μην μιλήσουμε για τις πολιτικές συμβάσεις, ούτε για την επικοινωνία, που εσείς εκτινάξατε στην στρατόσφαιρα. Ας πούμε ότι οι κοινωνικές συμβάσεις είναι αναγκαίες στην ζωή, διότι αν ο καθένας έλεγε ανοιχτά στον άλλον αυτά που σκέπτεται για εκείνον, η κοινωνία θα κατέληγε να γίνει ζούγκλα. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τρόποι να γίνει η κοινωνία ζούγκλα, ούτως ώστε να επιβληθεί το ΕΓΩ του ενός^. όπως, ας πούμε, να εργαλειοποιείς από την πρώτη στιγμή μία πανδημία και, μετά από 17 χιλιάδες νεκρούς, να κατηγορείς για εργαλειοποίηση του πόνου εκείνους που σου έβαλαν πλάτη. Μία ερώτηση: Ποιός άλλος πολιτικός μετά την μεταπολίτευση καλλιέργησε ή ανέχθηκε να τον αναβιβάζουν σε βάθρο λίγο κάτω από τον θεό, δηλαδή σε Μωυσή; Και μη μου πείτε ότι αυτό ήταν μία αυθόρμητη και αφιλοκερδής ζητωκραυγή κάποιων μέσων ενημέρωσης. Αν πραγματικά το πιστέψατε ότι έχετε ανυψωθεί σε τέτοιο βάθρο, τότε έχουμε σοβαρό πρόβλημα.

Αναφερθήκατε στο παράδειγμα της Πορτογαλίας. Μήπως σας είπε κάποιος από εκείνους που συγγράφουν τα διαγγέλματά σας, ότι αυτό έγινε δήθεν επειδή οι εκεί υπεύθυνοι επέμειναν στην θεωρία περί “πανδημίας των ανεμβολίαστων” και προσπάθησαν να στρέψουν τους εμβολιασμένους εναντίον των ανεμβολίαστων, κάτι που εσείς κάνετε με έναν επιτυχημένο -θα έλεγα- επικοινωνιακά τρόπο, που παίζει όμως επικίνδυνα με τα ένστικτα της κοινωνίας και οδηγεί στην ανθρωποφαγία;

Μετά από όλα αυτά, έρχεσθε με το διάγγελμά σας να ξορκίσετε τους κοινωνικούς αυτοματισμούς! Με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν το θέλει ούτε ο θεός, στον οποίον ο ίδιος διαφημίσατε ότι ανάβετε κερί, αλλά ούτε και ο διάβολος. Αυτός που δεν φοβάται τον θεό, στον οποίον λέει ότι προσέρχεται με ένα αναμμένο κερί, λέγεται, όπως ίσως γνωρίζετε, αθεόφοβος.

Συμπολίτη μου πρωθυπουργέ,

όταν επιστρέψατε από Χάλκη, Λονδίνο κλπ, σας ενημέρωσαν ότι, μετά από όλα όσα μεσολάβησαν, σημειώνεται μία κάποια αύξηση των εμβολιασμών και ότι είναι κατάλληλη στιγμή για ένα διάγγελμα, ώστε να εμφανισθείτε εσείς ως ο παράγων που ενσαρκώνει την τάση αυτή, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχατε εξαφανισθεί όταν η κατάσταση είχε τελματωθεί και ο χάρος της πανδημίας είχε βγει για τα καλά παγανιά.

Οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, ευλόγως, η λέξη ενότητα ακούγεται καλά σ’ αυτούς τους καιρούς της δοκιμασίας. Εσείς, μιλώντας σε πρώτο ενικό πρόσωπο, θεωρείτε ότι ενσαρκώνετε την ενότητα υμών με τον εαυτό σας; Δηλαδή, τί είναι η ενότητα; Το να απορρίπτετε όλες τις προτάσεις της αντιπολίτευσης και, όταν το μαχαίρι της πανδημίας φθάνει στο κόκκαλο, να αναγκάζεσθε να εφαρμόζετε κάποιες από αυτές παρουσιάζοντάς τες ως δικές σας;

Κάνατε λόγο για μεγάλη ανάπτυξη, όταν και με βάση τους αριθμούς δεν έχουμε ακόμη επιστρέψει εκεί που είμασταν το 2019. Αν μιλήσουμε για ανθρώπους, θεωρείτε ότι με τα όσα είπατε περί ανάπτυξης αγγίξατε εκείνους που, στην οικονομία και την κοινωνία, δεν έχουν μαντήλι να κλάψουν; Εκτός κι αν βλέπετε να υλοποιείται το δόγμα της κοινωνίας των δύο τρίτων, με το ένα τρίτο να μην είναι ο κύριος αποδέκτης του διαγγέλματός σας. Αν μάλιστα οι πιο απελπισμένοι και αγανακτισμένοι από το ένα τρίτο δεν πάνε να ψηφίσουν, ακόμη καλύτερα.

Ξέρω ότι δεν έχετε χρόνο να ακούσετε ο,τιδήποτε, γιατί είσθε απορροφημένος με την μελέτη των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων μετά το νέο διάγγελμα, ως ο κατ΄ εξοχήν φορέας του δόγματος που διαπερνά την ελληνική πολιτική, σύμφωνα με το οποίο: “Μας ενδιαφέρει πόσο θα μείνουμε στην εξουσία ή στην οποιανδήποτε καρέκλα και όχι τί θα κάνουμε.” Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Όμως δεν είναι ηγέτης -όπως εσείς προσπαθείτε να υποβάλετε στο τηλεοπτικό κοινό με την υπερβολική χρήση της λέξης ΕΓΩ- εκείνος που τρέχει πίσω από την τρέχουσα εκάστοτε αποτύπωση του λαϊκού αισθήματος. Από μία τέτοιου είδους στάση δεν πρόκειται, με οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα, να προκύψει μία θετική προοπτική για την χώρα. Χωρίς ειλικρινά να θέλω να κάνω ιστορικούς παραλληλισμούς, θυμίζω ότι ο Ελ. Βενιζέλος, τον οποίον επικαλείσθε όταν το επιβάλλει η επικοινωνιακή περίσταση, έχασε τις εκλογές του 1920, χωρίς να εκλεγεί καν βουλευτής! Αν την εποχή εκείνη υπήρχαν δημοσκοπήσεις, σ’ αυτές θα σάρωναν εκείνοι που με τις αποφάσεις τους οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή…..

Συμπολίτη μου πρωθυπουργέ,

πρέπει να ομολογήσω ότι μετατρέπετε σε απόλυτο trend τα διαγγέλματα, τα οποία σε ορισμένα μέσα μαζικής επικοινωνίας πάνε να αντικαταστήσουν τον διάλογο. Μπορείτε βέβαια να αντιληφθείτε ότι η λέξη συμπολίτης, που εσείς χρησιμοποιείτε, είναι σύνθετη. Θεωρείτε άραγε ότι ο πολίτης είναι πλέον ένας απλός καταναλωτής διαγγελμάτων; Αν αποδειχθεί ότι σ’ αυτό έχετε δίκηο, τα χειρότερα γι’ αυτόν τον τόπο είναι μπροστά.

ΥΓ1: Εσείς εμφανίζεσθε σαν ο θεοσεβούμενος που ανάβει κερί. Εμείς κρατάμε 17 χιλιάδες κεριά, εις μνήμην.

ΥΓ2: Οφείλω να ομολογήσω ότι είχατε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι χιλιάδες συμπολίτες μας βρίσκονταν στο τελευταίο (τους) μίλι».

* Ο Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.