Γράφει η Δρ Ολυμπία Βικάτου, Αρχαιολόγος*

Με αισθήματα μεγάλης θλίψης και συγκίνησης η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος αποχαιρέτησε στις 30-12-2022 μία από τις τελευταίες αρχόντισσες του Μεσολογγιού, την Σπυριδούλα Αλεξανδροπούλου, τέως Λυκειάρχη και πολυαγαπημένη μας συνεργάτιδα, η οποία υπηρέτησε για δεκαετίες ως Έκτακτη Επιμελήτρια Αρχαιοτήτων στο πλευρό σπουδαίων αρχαιολόγων που διετέλεσαν Έφοροι Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας.

«Θλιβερό καθήκον, χρέος ιερό, μου επιβάλλουν σήμερα τούτα τα λόγια ως Διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος, καθώς από την πρώτη κιόλας στιγμή που πρωτογνωριστήκαμε πριν ακριβώς από δώδεκα χρόνια, στο γραφείο μου μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχαιολογικής και Ιστορικής Εταιρείας του Μεσολογγίου, διέκρινα στο βλέμμα σου τη ζέση και τη φλόγα για τα μνημεία της περιοχής, που άρχισα να τα γνωρίζω και μέσα από τις δικές σου περιγραφές και αφηγήσεις. Φιλόξενη, όπως ήσουν, από την αρχή με αγκάλιασες στο ζεστό σπιτικό σου, περνώντας ώρες και ώρες με συζητήσεις, αλλά και να διαβάζουμε αποσπάσματα του Ομήρου, του Θουκυδίδη και των Απομνημονευμάτων του Κασομούλη, μεταδίδοντας μου τις πρώτες γνώσεις και την αγάπη σου για την περιοχή, και κυρίως το ηρωικό Μεσολόγγι. Πολυγραφότατη η ίδια με πλούσιο συγγραφικό έργο, απόσταγμα των μακροχρόνιων ερευνητικών σου αναζητήσεων, χάρισες σε όλους εμάς και στην επιστημονική κοινότητα, πολύ σπουδαία συγγράμματα και παράλληλα διέσωσες με την πένα σου σημαντικές πληροφορίες για τα μνημεία της περιοχής, ανέσκαψες και προστάτεψες αρχαιότητες σε όλη την Αιτωλοακαρνανία, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του τόπου.

Αστείρευτες πηγές γνώσεων αποτελούν για εμάς τους αρχαιολόγους οι χειρόγραφες αναφορές σου που σώζονται στο αρχείο της Εφορείας μας ως πολύτιμος θησαυρός, οι προφορικές γνώσεις που μας μετέδιδες σε κάθε συνομιλία μας, το πλούσιο φωτογραφικό αρχείο που διατηρούσες μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής σου. Με μια τεράστια πολυδιάστατη δράση, με ένα πολυσήμαντο συγγραφικό έργο, υπηρέτησες άοκνα την ιδιαίτερη πατρίδα σου, το μαρτυρικό Μεσολόγγι που τόσο αγάπησες, και διαφύλαξες για τις επόμενες γενεές μια μεγάλη και πλούσια παρακαταθήκη. Με την προσήλωση και την αγάπη που σε χαρακτήριζαν για τα μνημεία και τον πολιτισμό κατάφερες να μεταλαμπαδεύσεις σε πολλούς νέους και νέες, αυτές τις αρετές που η ίδια ακατάπαυστα υπηρέτησες τόσο από τη θέση της Λυκειάρχου όσο και από τη θέση της Επιμελήτριας Αρχαιοτήτων. Σε περιόδους που δεν υπήρχαν τα σύγχρονα μεταφορικά μέσα και το προσωπικό της Υπηρεσίας μας ήταν λιγοστό, με τον ζήλο και τη θέρμη που σε διακατείχαν κατάφερες να ξεπεράσεις τον χρόνο, τις δυσκολίες, τον κόπο, τα έξοδα για να μπορέσεις να ερευνήσεις και να προφυλάξεις αρχαιότητες σε όλη την Αιτωλοακαρνανία. Το χρέος μας μεγάλο σε μια σπουδαία γυναίκα του πολιτισμού και των γραμμάτων.

Με βαθιά λύπη και συγκίνηση αποχαιρετώ σήμερα μία μεγάλη Κυρία, υποκλίνομαι στο Ύστατο Χαίρε σε μία πραγματική Αρχόντισσα, όπως συνήθιζα να σε αποκαλώ, μία εξαίρετη επιστήμονα, την αγαπημένη μου κ. Λούλα, τον άνθρωπο που με έκανε να αγαπήσω το Μεσολόγγι, και κρατώ στην καρδιά και στη σκέψη μου τις ατέλειωτες συζητήσεις μας, την φιλοξενία, την οξυδέρκεια, την κομψότητά σου, την αγάπη σου για τα αρχαία και την Ιερή Πόλη, την αστείρευτη γνώση σου, την χαρά που έβλεπα στο βλέμμα σου, όταν σου μιλούσα για τις μεγάλες ανασκαφές και το έργο της Εφορείας μας, και κυρίως για την ίδρυση του Ξενοκρατείου Μουσείου, όνειρο ζωής για σένα. Η απώλειά σου αφήνει ένα τεράστιο κενό στην πνευματική ζωή του τόπου.

Ας είναι αιωνία η μνήμη σου στις καρδιές όλων όσων σε αγαπήσαμε. Θα σε θυμόμαστε για πάντα!»

Το παρόν αποτελεί απόσπασμα από το επικήδειο που εκφώνησε η υπογράφουσα κατά την εξόδιο ακολουθία στις 30-12-2022.

*Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος