Η Ελλάδα κατά γενική ομολογία είναι η χώρα με το οξύτερο περιφερειακό πρόβλημα στην Ευρώπη. Η Αθήνα εχει χασει τα χαρακτηριστικά της αυτοδύναμης πόλης και έχει ταυτιστεί με τον Αθηναισμό, κύριο χαρακτηριστικό της δομής του Ελληνικού κράτους.
Κυριαρχεί διαχρονικά ένας πολιτικός–ιδεολογικός μηχανισμός που ακυρώνει κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Αθήνας και των μεγάλων αστικών κέντρων,
της περιφέρειας, της κεντρικής δομής του κράτους και αναπαράγει την ανάπτυξη της υπανάπτυξης..
Η χώρα διεκδικεί την μοναδική, αν όχι παγκόσμια, τουλάχιστον πανευρωπαϊκή πρωτιά. Το μισό και πλέον του πληθυσμού της έχει συγκεντρωθεί στην πρωτεύουσα.
Όλα αυτά σε μία χώρα που λόγω γεωγραφικής της θέσης, του ανάγλυφου του εδάφους της και της οικολογικής της ισορροπίας μπορεί να κατοικηθεί σχεδόν σε κάθε σπιθαμή της.
Οι πολιτικοί θεσμοί παραμένουν ανολοκλήρωτοι θεσμοί ενσωματωμένοι στο κράτος.
Η πολιτική γίνεται κρατική διαχείριση κορυφής.
Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν να επαναπροσδιοριστούν οι έννοιες της πολιτικής, της πόλης, της τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε να επανέλθει ξανά το νόημα αυτών των εννοιών στην πραγματική τους διάσταση όπως ακριβώς τα γνώρισε ο λαός μας μέσα από την ανάκτηση της ιδιότητας του πολίτη, της άμεσης δημοκρατίας, της συμμετοχής και της κοινότητας .
Ο χώρος της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι λοιπόν ένας προνομιακός χώρος για την άσκηση πολιτικής.
Ένα ισχυρό κίνημα για την τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να διαθέτει τέτοια χαρακτηριστικά που θα βγάζουν τον λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο, προωθώντας συμμετοχικές διαδικασίες, αναδεικνύοντας την σημασία της ιδιότητας του πολίτη, καλλιεργώντας το πνεύμα της συνεργασίας και της ευγενούς άμιλλας και διαδραματίζοντας πέρα από το πολιτικό, αναπτυξιακό, πολιτιστικό, και ένα μορφωτικό ρόλο.
Μία νέα πολιτική παιδεία χρειάζεται για την επίτευξη αυτού του στόχου και αυτή μπορεί να αναπτυχθεί κυρίως απ’ αυτούς που συμμετέχουν σ’ αυτήν την διαδικασία,
δηλαδή τις δημοτικές παρατάξεις.
(1)
Η υποβάθμιση της πολιτικής η ανακολουθία λόγων και έργων, η μη πραγματοποιούμενες υποσχέσεις, κάνουν την λέξη δυστυχώς βεβαρυμμένη και ταυτισμένη με την πρακτική της εξαπάτηση και του ψεύδους.Αυτή η πολιτική οδηγεί τους ανθρώπους μακριά από την ενασχόληση με τα κοινά και την ιδιώτευση και έχει γίνει κοινός τόπος στις μέρες μας καθώς είναι καθημερινές οι αποκαλύψεις για ζητήματα διαφθοράς, ανεντιμότητας και παράνομου πλουτισμού.
Η απαξίωση όμως της πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια και να γεννήσει ακραία φαινόμενα αντιδημοκρατικών ή και ολοκληρωτικών εκτροπών και αυταρχικών καθεστώτων τα οποία κατά καιρούς γνώρισε η χώρα μας .
Οφείλουμε να αμφισβητήσουμε έντονα αυτή την κυρίαρχη άποψη για την πολιτική.
Η πολιτική παράγεται από την λέξη “πόλις” και σημαίνει κυριολεκτικά την διαχείριση των ζητημάτων της πόλης. Είναι η πιο γνωστή πολιτική που γνώρισε ο λαός μας στην μακραίωνη ιστορία του.
Η πολιτική αποκτά νόημα και περιεχόμενο μόνο όταν εκπληρώνονται ορισμένες προϋποθέσεις:
1η) Προϋπόθεση Η συμμετοχή.
Μόνο με την καθολική συμμετοχή των πολιτών στην διαδικασία λήψης αποφάσεων μπορεί να ασκηθεί πολιτική. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα πολιτικό σώμα πολιτών ικανό για να λάβει σημαντικές και αξιόπιστες αποφάσεις Η συμμετοχή όμως δεν μπορεί να μένει στο επίπεδο της ευχής ή της επιθυμίας. Χρειάζεται πολιτική βούληση για να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν θεσμοί λαϊκής συμμετοχής π.χ. μικρά η μεγάλα δημοψηφίσματα για σημαντικές παρεμβάσεις στη ζωή των πολιτών. Συνοικιακά ή δημοτικά συμβούλια με ουσιαστικό ρόλο και περιεχόμενο. Δημοτικό συμβούλιο το οποίο θα συζητάει αναλυτικά τα σημαντικά προβλήματα της πόλης και δεν θα επικυρώνει απλά αποφάσεις της ενός ανδρός αρχής, δηλαδή του δημάρχου .
2η προϋπόθεση Ο διάλογος.
Όχι στείροι παράλληλοι μονόλογοι κομματικών παρατάξεων. Κάθε πολίτης θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να καταθέσει τις απόψεις του, τις ιδέες του, τις προτάσεις του μέσα σε ένα ανοιχτό θεσμοθετημένο δημόσιο διάλογο Κανένας δεν μπορεί να θεωρηθεί παντογνώστης, ή κάτοχος της απόλυτης αλήθειας. Η γνώση και η αλήθεια αναδεικνύονται μόνο μέσα από τον διάλογο. Όποιος μέσα από τεχνάσματα τον παρακάμπτει ή τον υποβαθμίζει, στην ουσία υποβαθμίζει την ποιότητα της πολιτικής και της Δημοκρατίας.
3η )προϋπόθεση Η Μνήμη.
Η μνήμη είναι συνώνυμη της αλήθειας (α+λήθη). Ανερυθρίαστα οι άνθρωποι που μέχρι σήμερα διαχειρίστηκαν τις υποθέσεις της πόλης, μας μιλούν για την ανεργία των νέων, για τη μετανάστευσή τους, για τις υποδομές στην υγεία, την παιδεία, την ανάπτυξη και τα νέα αναπτυξιακά πρότυπα, χωρίς να μας εξηγούν ποιες πολιτικές μας οδήγησαν σαυτό το περιβάλλον της παρακμής.
Αυτό όμως δεν είναι πολιτική. Είναι προπαγάνδα. (2)
4η ) προϋπόθεση οι Ιδέες, το Σχέδιο, το Όραμα.
Αυτό που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε σαν προγραμματικό λόγο.
Αυτός δεν μπορεί να επιβληθεί από τα πάνω, ως αποτέλεσμα εγκεφαλικής λειτουργίας κάποιων φωτισμένων, αλλά να δημιουργηθεί από τα κάτω, μέσα από μια διαδικασία αναζήτησης της ταυτότητάς μας, της τοπικής μας ιστορίας και του πολιτισμού.
Μιας διαδικασίας στην οποία θα συμμετέχουν όλα τα κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα, που θα διαμορφώνει μια αυτόχθον πολιτική για τον τόπο και θα αποκαλύπτει μέσα από μια κριτική διάθεση τις ψεύτικες πολιτικές.
Συμμετοχή, Διάλογος, Μνήμη, Σχέδιο, Όραμα, Ιδέες είναι λοιπόν οι προϋποθέσεις για να αποκατασταθεί η πολιτική στην πραγματική της έννοια και να δώσει ελπίδα στον τόπο μας. Πρέπει να είναι μια ουσιαστική δέσμευση, πέρα από ψεύτικες εξαγγελίες.
Αυτό που διέκρινε τον Ελληνικό πολιτισμό ήταν η δομή και η μορφή των ελληνικών πόλεων. Κάθε πόλη είχε την δική της ταυτότητα και καμιά δεν ήταν όμοια με την άλλη.
Σήμερα μετασχηματίσθηκαν ραγδαία σε μη-πόλεις, άθροισμα πολυκατοικιών, χωρίς μνήμη, ταυτότητα, αισθητική, αναγνωσιμότητα, πόλεις του τσιμέντου και όχι του πράσινου, σκληρές, σκυθρωπές και όχι χαμογελαστές, γερασμένες παρόλο που είναι νέες, της νύχτας παρά της ημέρας, πόλεις για τα αυτοκίνητα και όχι για τους ανθρώπους
Μια νέα δημοτική αρχή οφείλει να δώσει στην πόλη ένα νέο νόημα, μια νέα πολιτική, μια νέα αίσθηση κατεύθυνσης και επίσης να προσφέρει νέα ιδανικά στην ιδιότητα του πολίτη, πολλά από τα οποία είχαν επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό σε παλαιότερες εποχές.
Μια μικρή ιστορική αναφορά στη μνήμη μας.
Με το βασιλικό διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 “περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεως του” καταργούνται στην ουσία οι Ελληνικές κοινότητες και εισάγεται ο συγκεντρωτικός θεσμός της νομαρχίας και των δήμων, με νομάρχες και δημάρχους διορισμένους από τον βασιλιά.
Σήμερα έχουν εξελιχθεί, ναι μεν από εκλεγμένους μέσα από εκλογικές διαδικασίες στις περιφέρειες και στους δήμους, αλλά με νομιμόφρονες κατά το πλείστο εκλεκτούς των κομμάτων, των βαρονιών, των ισχυρών παραγόντων, των ΜΜ.Ε ώστε το πελατειακό, το αυταρχικό, συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας να μετατρέπει την Αυτοδιοίκηση, σε σκωληκοειδή απόφυση του κράτους. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Φυσικά η δύναμη της κοινωνίας, των ενεργών πολιτών, των ενεργών δημοτικών ομάδων,
των κινημάτων ενάντια στον κάθε αυταρχισμό, ενάντια στην αλαζονεία, όταν βρίσκουν την ενότητα την συνεργασία την ελπίδα μέσα από την πολιτική διαφορετική προσέγγιση των αναγκών ανατρέπει τον σχεδιασμό των κυρίαρχων πολιτικών επιλογών της συντήρησης
Τα χαρακτηριστικά ενός κινήματος τοπικής Αυτοδιοίκησης
Το σημερινό θεσμικό πλαίσιο της τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ανεπαρκές και ανίκανο να αναδείξει τις αναπτυξιακές τις δυνατότητες και τον κοινωνικό της ρόλο.
Μόνο μία τοπική αυτοδιοίκηση απεξαρτημένη από το κράτος, ανοιχτή, συμμετοχική,
με δικούς της πόρους και δημοκρατικές λειτουργίες θα συμβάλλει στην ανάπτυξη και την βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών
(3)
Η Αυτοδιοίκηση είναι πιο κοντά στην καθημερινότητα του ανθρώπου.
Γ αυτόν ακριβώς τον λόγο μπορεί να προτείνει και να εφαρμόσει τις πλέον κατάλληλες λύσεις.
Να δει ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες των σύγχρονων πόλεων και των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτές.
Να αποτελέσει τον κύριο μοχλό ανάπτυξης πολιτικής, πολιτιστικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να είναι ισχυρή, αυτόνομη, απαλλαγμένη από τον κρατικό, αλλά και τον κομματικό εναγκαλισμό, να επιδιώκει δε, την μέγιστη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.
Οι δημοτικοί άρχοντες οφείλουν να διοικούν με τον λαό και για τον λαό, να λογοδοτούν τακτικά σ’ αυτόν και να μην λειτουργούν με την λογική των δήθεν εκπροσώπων του που αποφασίζουν γι’ αυτόν αλλά χωρίς την συμμετοχή του.
Η τοπική Αυτοδιοίκηση αποκτά νόημα και περιεχόμενο αν λειτουργεί όχι σαν ένας τεχνοκρατικός μηχανισμός απορρόφησης των Εθνικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων και κατασκευής αντιπαραγωγικών και αντιαναπτυξιακών έργων, αλλά σαν ένας βαθιά δημοκρατικός θεσμός που το κύριο μέλημά του είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και η υλοποίηση εκείνων των αποφάσεων που λαμβάνονται μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες (συνοικιακά συμβούλια, λαϊκές συνελεύσεις , συμμετοχικοί προϋπολογισμοί κ.λπ.).
Ο αγώνας για την κατοχύρωση αυτών των λειτουργιών και των νέων δυνατοτήτων για την τοπική Αυτοδιοίκηση σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο , πρέπει να είναι συνεχής και αδιάλειπτος και να λαμβάνει τα χαρακτηριστικά ενός πανελλαδικού κινήματος που διαμορφώνει στελέχη,
με γνώση για τις ανάγκες της κοινωνίας, σήμερα, για το αύριο και μακροπρόθεσμα.
Στελέχη που τροφοδοτούν το πολιτικό κόμμα για την διακυβέρνηση της Πατρίδας.
Οι συμμετοχικές λειτουργίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αναπτύσσουν και αναπαράγουν ενεργούς πολίτες που είναι ικανοί να διαχειριστούν τις δημοτικές υποθέσεις και να απομονώσουν τους πολιτικάντηδες και τους δημαγωγούς.
Ο μορφωτικός ρόλος της της δημοτικής ομάδας πρέπει να είναι ουσιαστικός σημαντικός.
Καλλιεργεί και αναπτύσσει την έννοια της ιδιότητας του πολίτη, δίνει νόημα στις λέξεις “ανάπτυξη”, “συμμετοχή”, “αλληλεγγύη”.
Το πρώτο και κύριο μέλημά της είναι η δημιουργία στελεχών, που στηρίζουν κάθε συλλογικότητα, την αξιοκρατία, την απόρριψη κάθε πελατειακής και ρουσφετολογικής σχέσης, την συμμετοχή στα κοινά, την συλλογική δράση και την καταδίκη φαινομένων παραγοντισμού, ίντριγκας, νεποτισμού και διαφθοράς.
Επαναφέρει τις αρχές και τις αξίες του κοινοτισμού, της συντροφικότητας, της φιλίας.
Πρέπει να προσφέρουμε ένα πρόγραμμα ιεραρχημένο και άμεσα υλοποιήσιμο, που θα κινητοποιεί και θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνάμεις του Δήμου χωρίς διακρίσεις και χωρίς αποκλεισμούς.
(4)
(
Τα κύρια χαρακτηριστικά των θέσεων που δείχνουν και τις αναπτυξιακές μας προοπτικές είναι:α) Ένα νέο χωροταξικό – πολεοδομικό σχέδιο για κάθε περιοχή
β) Ανάδειξη των συνιστωσών που μπορούν να αποτελέσουν τους παράγοντες για την ανάπτυξη .
γ) Η παρέμβαση και ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας
δ) Η νεολαία νέες δεξιότητες και η αντιμετώπιση της ανεργίας
ε) Ο πολιτισμός και η ανάδειξη των πολιτιστικών αγαθών του Δήμου
στ) Η ανάπτυξη των χωριών και η συμφιλίωση της πόλης με την ύπαιθρο
ζ) Η αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων και η παραγωγή νέων
η) Η δημοτική οικονομία μέσα από την αξιοποίηση ολόκληρης της περιουσίας του Δήμου
θ) Η ανάδειξη της Τοπικής ιστορίας και η σύνδεση της με τον πολιτισμό και τον Τουρισμό
ια) Η αντιμετώπιση του προβλήματος των υποδομών στην υγεία , την παιδεία , τις συγκοινωνίες τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, το περιβάλλον , μέσα από την συνεχή ενημέρωση και κινητοποίηση των κατοίκων
ιβ) Η διοργάνωση και διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σε θέματα τοπικού ενδιαφέροντος
ιγ) Η αξιοποίηση και ενεργοποίηση όλου του επιστημονικού, τεχνικού, καλλιτεχνικού προσωπικού της περιοχής, μέσα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις .
Η νέα δημοτική αρχή πρέπει:
α) Να οργανώσει συζητήσεις για την Τοπική Ανάπτυξη και την σχέση της με τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Οι συζητήσεις αυτές θα δώσουν τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες να καταθέσουν τις ιδέες , τις απόψεις και τις προτάσεις τους. Τέλος η συμμετοχή κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για το θέμα είναι ελεύθερη. Τα πρακτικά αυτών των συζητήσεων καθώς και τα συμπεράσματα τους θα εκδίδονται και θα κυκλοφορούν για να γίνουν κτήμα της τοπικής κοινωνίας, ενώ θα δημιουργηθούν νέες δημοτικές υπηρεσίες που θα εργάζονται συστηματικά για την υλοποίηση των προτάσεων και τον συντονισμό της όλης αναπτυξιακής διαδικασίας .
β) Να καταγράψει τους τοπικούς παραγωγούς, επιχειρηματίες μεταποίησης και εστίασης, χειροτέχνες και ανθρώπους ή επιχειρήσεις, που για την παραγωγή των προϊόντων τους χρησιμοποιούν ειδικές τεχνικές που στηρίζονται στην παράδοση και έχουν πολιτισμική αξία.
γ) Να διοργανώνει εκθέσεις για τα τοπικά προϊόντα. Οι εκθέσεις αυτές μπορεί να αφορούν το σύνολο των τοπικών προϊόντων. Μ ’αυτό τον τρόπο οι καταναλωτές θα γνωρίσουν τα τοπικά προϊόντα και θα κατανοήσουν ότι καταναλώνοντας αυτά, θα συμβάλλουν εκτός των άλλων στην ανάπτυξη τη περιοχής, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην αξιοποίηση του ντόπιου παραγωγικού δυναμικού. Επίσης να συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις προωθώντας τα τοπικά προϊόντα. Η γνώση που συμβάλλει στην παραγωγή ενός τοπικού προϊόντος, προέρχεται από παλιές κληρονομημένες γνώσεις και παλιά τοπικά παραγωγικά συστήματα που σιγά σιγά χάθηκαν. Αυτές οι γνώσεις πρέπει να επανακτηθούν και να συνδεθούν δυναμικά με τις νέες τεχνολογίες . Έτσι θα αναβιώσει ξανά το έργο του παραγωγού που είναι συγχρόνως τεχνίτης, καλλιτέχνης, μάστορας.
(5)
Στα πλαίσια των Δήμων έχουν δημιουργηθεί διάφορες δομές και υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής. Η υποχρηματοδότησή τους όμως από την κεντρική εξουσία, υποχρεώνει τις μεν δομές να υπολειτουργούν, τις δε υπηρεσίες να μετατρέπονται σε απλούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς.
Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε το ρόλο και το έργο το οποίο παράγουν. Αντίθετα, θέλουμε να τις αναβαθμίσουμε και να δημιουργήσουμε νέες. Δίπλα στα ΚΑΠΗ και το δημοτικό ιατρείο, καθώς και το κοινωνικό παντοπωλείο που λειτουργεί πρέπει να δημιουργηθεί κοινωνικό φαρμακείο Να δημιουργηθεί γραφείο ψυχολογικής υποστήριξης για να την παρέχει σε άτομα αλλά και σε ομάδες της κοινότητας του Δήμου μας (ατομική συμβουλευτική, συμβουλευτική γονέων, συμβουλευτική ζεύγους, ψυχολογική στήριξη σε κακοποιημένες γυναίκες και άτομα εξαρτημένα από ναρκωτικά κλπ.). Τα κοινωνικά συσσίτια καθώς και το πρόγραμμα "βοήθεια στο σπίτι" να στηριχθούν και να ενισχυθούν ποικιλοτρόπως.
Η υποχρηματοδότηση αυτής της πολιτικής δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για τις δημοτικές αρχές για τη μη άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Χρειάζεται λοιπόν περισσότερη και ποιο αγωνιστική διεκδίκηση, καλύτερη και ποιο αποτελεσματική αξιοποίηση των διαφόρων προγραμμάτων, συνεργασία του Δήμου με άλλους Δήμους της περιοχής, καθώς και η αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης.
Οι εθελοντικές πρωτοβουλίες και δράσεις στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής από την πλευρά του Δήμου, είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο. Ο εθελοντισμός διδάσκεται, γι΄αυτό η δημοτική αρχή πρέπει να διαδίδει τις αρχές και τις αξίες του στα σχολεία.
Μπορούμε να αναπτύξουμε πολλές μορφές εθελοντισμού στην τοπική μας κοινωνία. Στην πολιτική προστασία, στην προστασία του περιβάλλοντος, στη βελτίωση των δημόσιων χώρων, στη διατήρηση και προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, στην ανακύκλωση, στα ζητήματα που αφορούν την αντιμετώπιση των αδέσποτων ζώων. Επίσης σήμερα που οικονομική κρίση πλήττει όλο και περισσότερα τμήματα του πληθυσμού, ο εθελοντισμός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των κοινωνικών δομών, όπως το κοινωνικό παντοπωλείο, το κοινωνικό φροντιστήριο, το κοινωνικό φαρμακείο και ιατρείο κλπ.
Ο εθελοντισμός είναι γενικά μια ηθελημένη πράξη που γίνεται για κάποιο κοινωφελή σκοπό χωρίς υλικό ή άλλο αντάλλαγμα. Ωστόσο ο Δήμος πρέπει να επιβραβεύει ηθικά την κάθε πράξη εθελοντισμού, προβάλλοντάς την και χρησιμοποιώντας την ως παράδειγμα, ούτως ώστε και άλλοι συμπολίτες μας να την μιμηθούν. Φυσικά, ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να είναι οι πρωτοπόροι σ΄αυτές τις πράξεις.
Η αλληλεγγύη επίσης στα πλαίσια της Δήμου, ανάμεσα στην πόλη και τα δημοτικά διαμερίσματα, είναι βασικός παράγοντας για την ισόρροπη ανάπτυξη του. Τα δημοτικά διαμερίσματα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν φτωχοί συγγενείς. Η πρόοδος και η ανάπτυξη των δημοτικών διαμερισμάτων θα είναι αυτή που απελευθερώσει και θα αναπτύξει και την ίδια την πόλη. Είναι λοιπόν ένδειξη αλληλεγγύης το να δοθεί προτεραιότητα στην επίλυση των βασικών προβλημάτων των δημοτικών διαμερισμάτων (υποδομές, συγκοινωνίες, υπηρεσίες, θέματα υγείας, παιδείας, αθλητισμού), ώστε να γίνουν όμορφα και ελκυστικά. Τα δημοτικά διαμερίσματα είναι το μέλλον του Δήμου και πάνω σ΄αυτά πρέπει να επενδύσει.
Όταν μια πόλη, ένας Δήμος, δείχνει σεβασμό στους δημότες του, τότε και αυτοί δένονται περισσότερο μαζί του και αγωνίζονται για την πρόοδό του. Ο σεβασμός του Δήμου προς τους δημότες φαίνεται από τον τρόπο που πεζοδρομεί την πόλη, από τη δυνατότητα των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα να κινούνται σ΄αυτή, από τους χώρους στάθμευσης των αυτοκινήτων, την αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων και την δημιουργία νέων, την κοινωνική του πολιτική, την αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους αγώνες τους, αλλά και την ισότιμη αντιμετώπιση της πόλης και των δημοτικών διαμερισμάτων.
Για την ανάπτυξη σχέσεων σεβασμού, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, ο Δήμος πρέπει να διαμορφώνει καθημερινά την ταυτότητα του, μέσα από την ανάδειξη της ιστορίας του και του πολιτισμού του. Όταν ο Δήμος έχει ταυτότητα τότε έχουν ταυτότητα και οι κάτοικοι του. (6)Ένα σύγχρονο πολιτικό κόμμα διακρίνετε από ένα ισχυρό κέντρο ηγεσίας με επικεφαλής τον πρόεδρό του, ισχυρή Κοινοβουλευτική Ομάδα, Τομείς Επεξεργασία Πολιτικών θέσεων,
Ισχυρές Οργανώσεις, με Οργανωτική Πολιτική Ιδεολογική συγκρότηση, σε κάθε κοινότητα, Διαμέρισμα, Δήμο, Νομό, Περιφέρεια, σε άμεση και διαλεκτική σχέση με την κοινωνία.
και τροφοδοτούμενο σε όλα τα επίπεδα του μέσα από την άσκηση πολιτικής, καθημερινής, και μεσοπρόθεσμης πολιτικής στο γήπεδο των ενεργών λαϊκών ενεργών πολιτών και όχι στα παράθυρα των ΜΜΕ αναδεικνύοντας τους δημοκρατικούς Θεσμούς, την διαφάνεια,
την πατριωτική μας συνείδηση και την αξιοπρέπεια για όλους ιδιαίτερα για τον κάθε αδύναμο άνθρωπο.
Να ετοιμαζόμαστε από τώρα για τις Ευρωεκλογές εκλογές τις Εθνικές εκλογές όποτε και εάν γίνουν και τις Περιφερειακές και δημοτικές εκλογές το 2028 που μπορούν να κρίνουν πολλά τόσο για το μέλλον της κάθε περιοχής, όσο και της χώρας γενικότερα.
Μπροστά σ΄αυτή την καθοριστική πολιτική διαδικασία που θα έρθει, δεν χωρούν προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες, αλλά συνολική κινητοποίηση των πολιτών.
Η Τοπική Αυτοδιοίκησή πρέπει είναι τροφοδότης αυτής της αντίληψης και να φιλοδοξεί, να συμβάλλει, προς αυτή την κατεύθυνση. Να κατανοήσουν οι πολίτες το σύνθετο πρόβλημα της περιφερειακής ανάπτυξης και της περιφερειακής ανασυγκρότησης μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Να οργανωθούν και να κινητοποιηθούν, δημιουργώντας ένα πλατύ αυτοδιοίκητο κίνημα σε όλη την Ελλάδα. Να αναδειχθούν μέσα από αυτό τα προβλήματα της περιοχής και να αναζητηθούν οι λύσεις τους. Να δημιουργηθούν και να καθιερωθούν θεσμοί λαϊκής συμμετοχής. Να αναπτυχθούν σχέσεις αλληλεγγύης και να ενδυναμώσει η κοινωνική συνοχή, βρίσκοντας τις προϋποθέσεις που θα εγγυώνται την ευημερία του συνόλου των δημοτών του
Άρης Λιαροκάπης Πολιτικός Μηχανικός- Συγκοινωνιολόγος
Κινητό 6980691094 email liarokapisaris@gmail.com
