Την Κυριακή 15 Ιουνίου 2025 και ώρα 8.30’ το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, στο Θεατράκι, η καταληκτήρια εκδήλωση του Ιδρύματος Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας για το φετινό διδακτικό έτος 2024 – 2025.

Για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης εργάστηκαν με χαρά και ζήλο όλα τα μέλη των τμημάτων που λειτουργούν στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου και στο Αγρίνιο, υπό την καθοδήγηση των δασκάλων τους. Η φετινή εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην Μητέρα όλων μας, την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας, την Παναγία μας και είχε τίτλο: «Έλα Παναγιά και σώσε».

Στην είσοδο του θεάτρου οι μαθητές του παιδικού τμήματος Βυζαντινής Αγιογραφίας στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, υπό την επίβλεψη του δασκάλου κ. Αθανασίου Γκέρκη παρουσίασαν έργα αγιογραφίας με την μορφή της Παναγίας. Η χορωδία ενηλίκων του Ιδρύματος Πολιτισμού, με υπεύθυνο τον κ. Χρήστο Ζήση, σε συνεργασία με την παιδική – εφηβική χορωδία των Ενοριών Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου Καινουργίου, με υπεύθυνη την κα Χριστίνα Τσουραπούλη απέδωσαν τραγούδια από την ελληνική παράδοση, με στίχους αφιερωμένους στην Παναγία μας. Τα τραγούδια ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο, ο εξαίρετος Βολιώτης μουσικός, πρωτοψάλτης και ερμηνευτής κ. Βασίλης Αγροκώστας, ενώ τα τμήματα παραδοσιακών χορών από το Μεσολόγγι και το Αγρίνιο, υπό την καθοδήγηση του χοροδιδασκάλου κ. Δημήτρη Καραβασίλη συνόδευσαν τα υπέροχα τραγούδια που ακούστηκαν. Παράλληλα, η απόδοση των θεατρικών κειμένων, έγινε από μέλη της θεατρικής ομάδας του Ιδρύματος Πολιτισμού, με υπεύθυνο τον κ. Γιάννη Σταμπέλο.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός επέδωσε τα αναμνηστικά διπλώματα στα μέλη του Ιδρύματος Πολιτισμού.

Ο Σεβασμιώτατος, κατά τον χαιρετισμό του, αναφέρθηκε στο πάντιμο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου, λέγοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:

«”Ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί”. Η Παναγία μας προεφήτευσε, ότι δεν θα υπάρξει ανθρώπινη γενεά μέσα στο διάβα της ιστορίας, που να μην την μακαρίσει, να μην την αγαπήσει, να μην την υμνήσει, να μην την τραγουδήσει. Και έτσι και έγινε. Από την στιγμή που οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι θεοφόροι Πατέρες μάς δίδαξαν πώς ορθά πρέπει να την τιμούμε, η Εκκλησία παρέλαβε αυτή την τιμή και την αγιογράφησε στην κόγχη του Ιερού Βήματος για να βρίσκεται στο μεθόριο μεταξύ ουρανού και γης. Οι υμνογράφοι της αφιέρωσαν τους πιο όμορφους ύμνους. Δεν υπάρχει ακολουθία του νυχθημέρου που να μην αναφέρεται σε εκείνη. Θεομητορικές εορτές περίλαμπρες, αφιερωμένες στα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής της, από την σύλληψή της μέχρι την εις ουρανούς μετάστασή της, στόλισαν το εκκλησιαστικό έτος. Και στα χίλια χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αυτή η τιμή μετουσιώθηκε σε εκκλησιές περίλαμπρες και Ιερά Μοναστήρια και Θαυματουργές Εικόνες.

Θα λέγαμε, ότι η Παναγία ακολούθησε όλες μα όλες τις στιγμές του γένους και της φυλής μας. Την δοξολόγησαν αυτοκράτορες και πατριάρχες, όταν την είδαν ολοζώντανη να υπερασπίζεται τα τείχη της Βασιλεούσης των πόλεων, διότι γνώριζαν, ότι αυτή η Πόλη είναι η κατ’ εξοχήν παναγιοσκέπαστη και παναγιοφρούρητη. Το Περιβόλι της Παναγιάς, το Άγιον Όρος, έγινε ο δικός της τόπος και για εκατοντάδες χρόνια οι μοναχοί, Εκείνη επικαλούνται καθημερινά στις προσευχές τους, Αυτή θεωρούν Προστάτιδα και Έφορο.

Και όταν ήρθαν τα δύσκολα χρόνια της Άλωσης, τότε το γένος των Ελλήνων την Παναγία κάλεσε και της είπε “σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι”. Και δεν έφτασε μόνο η Άλωση, ήρθε και η Γενοκτονία των Ποντίων και η Μικρασιατική Καταστροφή και μαζί με τους Έλληνες του Πόντου και της Ιωνίας έγινε και η Παναγία πρόσφυγας εδώ στην Ελλάδα και ήρθε ως Σουμελά και ως Προυσιώτισσα και ως Φανερωμένη της Αρτάκης και της Μηχανιώνας για να συνδέει πάντοτε την μητέρα Ελλάδα με τις αλησμόνητες πατρίδες.

Και από τότε μέχρι και σήμερα η κάθε ελληνική οικογένεια, ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, κάθε στιγμή που προφέρουμε το όνομα της Παναγιάς, γνωρίζουμε ότι επικαλούμαστε τη Μάνα μας που μας συντροφεύει σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Γλυκαίνει τις ώρες του πόνου, παραμυθεί την εμπειρία του πένθους, κρατά το χέρι του ασθενούς, γίνεται εκείνη που μας δίνει την δύναμη να μετανοήσουμε και να εφαρμόσουμε τις ευαγγελικές επιταγές, καθώς ακούμε διαχρονικά το “ό,τι αν λέγει υμίν ποίησατε”. Και όλοι εμείς, τα πνευματικά της παιδιά, υπακούμε στον Υιό της και Θεό μας και εφαρμόζουμε το δικό Του λόγο στη ζωή μας και στις πράξεις μας.

Γι’ αυτό εφέτος λάβαμε την απόφαση να αφιερώσουμε την καταληκτήρια αυτή εκδήλωση του Ιδρύματος Πολιτισμού της τοπικής μας Εκκλησίας στο πάναγνο πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας του Κυρίου μας, διότι θέλαμε να πούμε και με τον τρόπο αυτό, το δικό μας ευχαριστώ για όλα όσα εκείνη τελεσιουργεί, ως μεσίτρια, στη ζωή μας.

Θέλω από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω κυρίως και προ πάντων το διοικητικό συμβούλιο του Ιδρύματος μας, που, όπως ειπώθηκε στην αρχή, συμπλήρωσε μόλις έναν χρόνο ζωής. Πλέον έχουμε λάβει την επίσημη αναγνώριση από το κράτος, έχουμε το δικό μας καταστατικό, το διοικητικό συμβούλιο, τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή και, όπως έχω πει πολλές φορές, παρόλο που είμαστε άστεγοι – δεν έχουμε ακόμη τον δικό μας χώρο – εντούτοις τολμήσαμε και φέτος να κάνουμε τον πρώτο ουσιαστικά επίσημο βηματισμό μας στα πολιτιστικά δρώμενα αυτού του τόπου.

Θέλω από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω όλους τους διδασκάλους. Τον δάσκαλο των χορευτικών μας τμημάτων τον κ. Δημήτρη Καραβασίλη, τον υπεύθυνο της θεατρικής μας ομάδος τον κ. Γιάννη Σταμπέλο, τον υπεύθυνο της χορωδίας τον κ. Χρήστο Ζήση, τον υπεύθυνο του τμήματος εκμάθησης Βυζαντινής Αγιογραφίας τον κ. Δημήτρη Γκέρκη, την υπεύθυνη του τμήματος φιλαναγνωσίας την κα Μεταξούλα Μανικάρου. Μαζί τους για έναν ολόκληρο χρόνο συμπορεύτηκαν άντρες γυναίκες και παιδιά, διδάχθηκαν την ιερή τέχνη της αγιογραφίας, ενώθηκαν μέσα από την χορωδιακή έκφραση της μουσικής, γνώρισαν και έμαθαν τους παραδοσιακούς μας χορούς και καλλιέργησαν το τάλαντο της φιλαναγνωσίας, αλλά και τη συγκρότηση θεατρικής ομάδος.
Έτσι θα συνεχίσουμε και την επόμενη χρονιά, την τόσο απαιτητική, γιατί θα εισέλθουμε στο επετειακό μας έτος για να εορτάσουμε τα 200 χρόνια από την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου. Ανάμεσα στους φορείς της τοπικής μας Εκκλησίας που συστρατεύτηκαν σε αυτόν τον σκοπό, εξέχουσα θέση κατέχει το Ίδρυμα Πολιτισμού».

Ο Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τον κ. Βασίλη Αγροκώστα για την τιμητική συμμετοχή του, λέγοντας τα εξής: «Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τον καλό συνεργάτη στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού, τον κ. Βασίλη Αγροκώστα. Έχει ένα μοναδικό φωνητικό τάλαντο. Μπορεί να ευφραίνει τις καρδιές των ανθρώπων μέσα από τη γλυκύτητα της φωνής του, που μπορεί να ερμηνεύσει τα πάντα». Απευθυνόμενος στον κ. Αγροκώστα και παρουσιάζοντας τα ιδιαίτερα ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά του τόμου μας, ανέφερε: «Αυτός ο τόπος παρήγαγε πολιτισμό κατά το παρελθόν, αλλά συνεχίζει και σήμερα να παράγει πολιτισμό. Στην Ιερά Πόλη υπάρχουν τρεις Φιλαρμονικές, λειτουργούν χορωδίες, υπάρχουν δεκάδες πολιτιστικοί Σύλλογοι σε ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει ένα μέλος της ενταγμένο σε έναν Σύλλογο. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην διαθέτει μία παραδοσιακή φορεσιά. Αυτός ο τόπος γέννησε πολιτισμό και μέσα από τον πολιτισμό έφερε την ιστορία σε μία υπέροχη διαδρομή, με αποκορύφωμα όλων την βαγιοβδομάδα εδώ στο Μεσολόγγι, όπου κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι από το Μεσολόγγι, την Αιτωλοακαρνανία και ολόκληρη την Ελλάδα λιτανεύουν την θύμιση και την μνήμη της ηρωικής Εξόδου των Ελευθέρων Πολιορκημένων του Μεσολογγίου».

Ξεχωριστά ευχαρίστησε για την τιμητική παρουσία τους τον Γέροντα Γεράσιμο και τον Ιερομόναχο Μητροφάνη, Αδελφούς της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου Αγίου Όρους, τον Αντιπεριφερειάρχη Αιτωλοακαρνανίας κ. Θανάση Μαυρομμάτη και τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Ιδρύματος κ. Χρήστο Ζήση για την άρτια επιμέλεια και παρουσίαση της εκδήλωσης.

Ολοκληρώνοντας αναφέρθηκε και πάλι στον σκοπό του Ιδρύματος τονίζοντας ότι «η Εκκλησία με το Ίδρυμα Πολιτισμού δεν έρχεται να καλύψει ένα κενό στον χώρο του πολιτισμού, αλλά έρχεται να συνεισφέρει ταπεινά το δικό της λιθαράκι, γιατί και η Εκκλησία παρήγαγε πολιτισμό και έχει καθήκον να συνεχίσει να παράγει πολιτισμό μέσα από τις ιερές της τέχνες. Επίσης η Εκκλησία και η παράδοση ήταν αδιατάραχτα συνδεδεμένες καθ’ όλη την διάρκεια του μαρτυρικού, αλλά ενδόξου παρελθόντος του γένους και της φυλής μας».

Το Ίδρυμα Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως «Όσιος Ευγένιος ο Αιτωλός» αν και μετρά έναν χρόνο επίσημης παρουσίας στα δρώμενα του τόπου μας, λαμβάνει την δύναμη και την ώθηση μέσα από την αγάπη και την συμμετοχή των ανθρώπων να συνεχίσει με σταθερότητα το έργο του.
Εκ μέρους του Δ.Σ., του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, των Δασκάλων και των Μελών του Ιδρύματος, ευχόμαστε σε όλους ένα όμορφο καλοκαίρι και ανανεώνουμε τις συναντήσεις και τις δράσεις μας για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.