Στη Φθιώτιδα στην περιοχή της Μερκάδας, συναντήσαμε τον Επαμεινώνδα, έναν άνθρωπο με ρίζες βαθιά χωμένες στην ιστορία και την παράδοση των Σαρακατσαναίων.

Γεννημένος σε ένα παραδοσιακό κονάκι, από γονείς νομάδες κτηνοτρόφους, ο Επαμεινώνδας έζησε μια ζωή γεμάτη περιπέτειες και προκλήσεις.

Τα παιδικά του χρόνια ήταν συνυφασμένα με τη φύση και τα ζώα. Θυμάται να περπατάει 45 λεπτά για να πάει στο σχολείο, ενώ η καθημερινότητά του ήταν γεμάτη με τις υποχρεώσεις της νομαδικής ζωής. Παρά τις δυσκολίες και την περιστασιακή περιφρόνηση που αντιμετώπιζαν οι Σαρακατσάνοι από τους “χωριάτες”, ο Επαμεινώνδας και οι συνομήλικοί του δεν το έβαλαν κάτω. Πολλοί από αυτούς, χάρη στην επιμονή και την εργατικότητά τους, κατάφεραν να σπουδάσουν και να γίνουν επιστήμονες.

Ο Επαμεινώνδας νιώθει περήφανος για την καταγωγή του. Διηγείται με νοσταλγία τις μετακινήσεις των Σαρακατσαναίων σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και μέχρι την Τουρκία, πάντα με τα ζώα τους στο πλευρό τους. Η ζωή κοντά στα πρόβατα ήταν για εκείνον δεύτερη φύση. Θυμάται να κοιμάται έξω στην ύπαιθρο, προφυλάσσοντας το κοπάδι από τους λύκους.

Το 1968, η οικογένεια του Επαμεινώνδα αποφάσισε να πουλήσει τα πρόβατα, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής. Από τότε, κάθε φορά που βλέπει πρόβατα, τον πλημμυρίζουν αναμνήσεις και συγκίνηση.

Σήμερα, η νομαδική κτηνοτροφία έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τη ζωή αυτή, ενώ και η πολιτεία δεν παρέχει τα απαραίτητα κίνητρα. Για να κρατήσουν ζωντανή την παράδοσή τους, οι Σαρακατσάνοι διοργανώνουν ανταμώματα, όπου γιορτάζουν την κληρονομιά τους και τη μεταλαμπαδεύουν στις επόμενες γενιές.

Η ιστορία του Επαμεινώνδα είναι μια ζωντανή μαρτυρία για τον τρόπο ζωής των Σαρακατσαναίων, μιας φυλής που σημάδεψε την ιστορία της Ελλάδας με την περιπλάνησή της, την αγάπη της για τη φύση και την πίστη της στις παραδόσεις.