Ο Γιάννης Αναστασίου μίλησε στο Kingsport.gr και στον Αντώνη Μουστάκα για τον Παναιτωλικό της επόμενης χρονιάς και για την ταυτότητα που θέλει να δώσει στην ομάδα
Ο προπονητής του Παναιτωλικού, Γιάννης Αναστασίου μίλησε στον Αντώνη Μουστάκα, για τους στόχους της ομάδας, τις μεταγραφές και τον χαρακτήρα που προσπαθεί να δώσει στους Αγρινιώτες.
Τι χαρακτήρα προσπαθείτε να δώσετε στον Παναιτωλικό;
«Μια ομάδα που να μπορεί να έχει μια ταυτότητα και η οποία είναι να έχουμε ρυθμό στο παιχνίδι μας. Να παίζουμε γρήγορα, όταν έχουμε τη μπάλα και όταν δεν την έχουμε να είμαστε οργανωμένοι. Να μπορούμε να δημιουργούμε προβλήματα στον αντίπαλο, έχοντας μια καλή οργάνωση, να τον προβληματίζουμε πάρα πολύ στο πώς θα διασπάσει την άμυνα μας και το πώς θα σημειώσει γκολ».
Τι μεταγραφές θα χρειαστεί η ομάδα και ποιες θέσεις θα καλυφτούν;
«Για τις θέσεις δεν θα ήθελα να να αναφερθώ δημόσια. Όταν κάποια στιγμή θεώρηση το κλαμπ ότι πρέπει να αναφερθεί, μπορεί να το κάνει το κλαμπ. Έχω κάνει τις εισηγήσεις μου, θεωρώ πως θα χρειαστούμε τέσσερις μεταγραφές, για να μπορέσουμε να βελτιώσουμε την εικόνα της ομάδας και να κοιτάξουμε να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο».
Ποιοι είναι οι στόχοι για την επόμενη χρονιά;
«Οι στόχοι είναι να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός. Νομίζω ότι φέτος το πιο σημαντικό για εμάς, είναι αυτό που είπα στην αρχή, να αποκτήσουμε μια ταυτότητα, να μπουν οι βάσεις, γιατί σαν ομάδα τουλάχιστον, δείξαμε ότι έχουμε καλή φυσική κατάσταση, μπορούμε και παίζουμε σε υψηλές ταχύτητες, Το σημαντικό είναι να βελτιώσουμε τα λάθη μας τα ατομικά, τα οποία είναι καθαρά θέμα συγκέντρωσης και από εκεί στερήσαμε από τους εαυτούς μας πάρα πολλούς βαθμούς, κυρίως από ατομικά λάθη. Βελτιώνοντας αυτά τα κομμάτια και κοιτάζοντας να φέρουμε παίκτες που θέλουν στην ομάδα να είναι καλύτεροι από αυτούς που έχουμε, να έχουν κάποια στοιχεία που να μπορούν να μας κάνουν καλύτερους, να μπορέσει η ομάδα να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω. Τώρα αυτό που είναι δεν μπορώ να πω, η απαίτηση η δική μου, η προσωπική, είναι να κάνουμε βήματα προς τα επάνω».
Πόσο δύσκολο είναι να “δέσουν” ποδοσφαιριστές διαφορετικών εθνικοτήτων σε ένα σύνολο; Καθώς ο Παναιτωλικός έχει πολλούς ποδοσφαιριστές από διαφορετικές χώρες και ηπείρους που έχουν διαφορετική νοοτροπία και ποδοσφαιρικό “στυλ”.
«Δεν είναι εύκολο, αλλά αυτή είναι και η δουλειά του προπονητή, να προσπαθήσει να τους “παντρέψει”. Πολλές φορές έχεις δυσκολίες, διότι κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ούτε τα βασικά, την γλώσσα και πρέπει να τους τα εξηγείς στη δική τους γλώσσα μέχρι να το εμπεδώσουν και να το καταλάβουν. Πρέπει από την άλλη να κρατάς το υπόλοιπο γκρουπ σε εγρήγορση, οπότε θέλει διαρκή προσπάθεια, θέλει χρόνο, αλλά και αυτό από την άλλη είναι η πρόκληση για να μπορέσεις να το φτιάξεις, όσο πιο γρήγορα γίνεται και να μπορέσεις να λειτουργήσεις στο γήπεδο, όπως θες, αλλά σίγουρα δεν είναι εύκολο, γιατί θέλει πάρα πολύ υπομονή και επιμονή».
Ένας προπονητής πόσο καιρό χρειάζεται για να παράγει έργο;
«Αρκετό, γιατί πολλές φορές δεν είναι εύκολο. Έχεις κάποια πράγματα στο μυαλό σου, θεωρείς ότι αυτή είναι η κατάλληλη εντεκάδα για ξεκινήσει να παίξει τα παιχνίδια, αλλά στην πορεία βλέπεις ότι για τον «Α-Β» λόγο κάποιοι φορμαρίζονται πιο αργά, κάποιοι άλλοι δεν δένουν με κάποιους άλλους στις πλευρές που παίζουν ή στις γραμμές που παίζουν ή στον άξονα και εκεί έχεις να διαχειριστείς το “πάντρεμα” και τη σωστή λειτουργία που λέμε. Πάντα να βρεις τη σωστή λειτουργία, αυτό μπορείς να το προσδιορίσεις σε χρόνο τρεις μήνες, έξι μήνες, ένα χρόνο, αλλά δεν έχεις πολύ χρόνο, οπότε θα πρέπει να βρεις την σωστή ισορροπία στην ομάδα. Αλλά έχεις κάποιους παράγοντες αστάθμητους που δεν μπορείς να τους υπολογίσεις, όπως είναι οι τιμωρίες, οι τραυματισμοί και αυτό μπορεί πολλές φορές να σου ανατρέψει τα σχέδια, αλλά νομίζω το πιο σημαντικό είναι η καθημερινή βελτίωση και η πρόοδο της ομάδας. Αν μπορέσεις και το διακρίνεις αυτό στην ομάδα, νομίζω μετά τα πράγματα έρχονται πολύ πιο εύκολα».
Πιστεύετε ότι στο εξωτερικό οι Έλληνες προπονητές θεωρούνται αδικημένοι;
«Αυτό θεωρώ ότι έχει να κάνει, όχι με την ελληνική προπονητική, αλλά είχε να κάνει με το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα, γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο στο εξωτερικό δεν έχει αυτή την ταυτότητα που θα έπρεπε να έχει. Να είμαστε μια χώρα που έχουμε κάτι και αυτό κατεπέκταση επηρεάζει τους Έλληνες προπονητές, γιατί για τους ποδοσφαιριστές είναι μεμονωμένα ένα άτομο που μπορείς να τον βάλεις σε μία θέση, αλλά ένας προπονητής Έλληνας πάντα στις ομάδες στο εξωτερικό, έχουν ως γνώμονα το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο δεν είναι και το πιο αξιόπιστο πρωτάθλημα του κόσμου και το πιο ελκυστικό. Το κάνει πάντα μειονεκτικό για τους προπονητές, γιατί δεν βοηθάμε οι ίδιοι για τη βελτίωση και εξέλιξη του ποδοσφαίρου, όπως θα έπρεπε».
