Γράφει ο Γιώργος Βαρεμένος*
Το Πολυτεχνείο είναι ο αιώνιος έφηβος της ιστορίας μας. Παραμένει αρυτίδωτο και επίκαιρο όσο ποτέ, διότι ενσαρκώνει τα ιδανικά που φλογίζουν τις ψυχές όσων είναι και αισθάνονται νέοι. Το Πολυτεχνείο είναι μνήμη που μετουσιώνεται σε ζωή. Δεν αφορά μόνο στο παρελθόν αλλά και στο σήμερα και το αύριο.
Η δημοκρατία ποτέ δεν ήταν πολυτέλεια, όπως προσπάθησαν και προσπαθούν τύραννοι και τυραννίσκοι να επιβάλουν ως θέσφατο, με το επιχείρημα ότι η ταλαιπωρία της δημοκρατίας είναι τάχα μου αδιάφορη για τον λαό που μάχεται για την επιβίωση. Στο Πολυτεχνείο συμπυκνώθηκαν όλα στο σύνθημα “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”.
Διασχίζοντας σήμερα την οδό Σπύρου Μουστακλή στο Μεσολόγγι, αναλογίσθηκα αυτόν τον σύγχρονο Αθανάσιο Διάκο, που μαρτύρησε στα χέρια των βασανιστών του και μας κατέλειπε το δίδαγμα ότι η ελευθερία και η κατάκτησή της δεν είναι ένας περίπατος στον Κήπο των Ηρώων, αλλά μία πορεία που μπορεί να οδηγήσει στην θυσία. Τίποτε δεν είναι αυτονόητο και τίποτε δεν χαρίζεται, αλλά κατακτιέται.
*Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας
αναπληρωτής Τομεάρχης Υγείας
ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία