Η παράσταση «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και σκηνοθεσία ΘΕΜΗ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗ παρουσιάζεται στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 19 και 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ και στο νομό μας την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, στις 9:00 μ.μ., στο ΚΤΗΜΑ ΠΙΘΑΡΙ, Δογρή Παραβόλας, στη ΛΙΜΝΗ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ.

Η πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης παραγωγής δόθηκε στον ιστορικό χώρο της Αρχαίας Ήλιδας, πραγματοποιώντας ένα δυναμικό ξεκίνημα. Το παρατεταμένο χειροκρότημα και τα διθυραμβικά σχόλια θεατών, δημοσιογράφων και κριτικών, μαρτυρούν την ύπαρξη ενός σημαντικού γεγονότος, που μετά τις πρώτες παραστάσεις, αποτελεί ένα από τα κορυφαία καλλιτεχνικά γεγονότα του φετινού καλοκαιριού.

Η παράσταση ξεκινάει δυναμικά και θα παρουσιαστεί σε μεγάλες πόλεις στην Ελλάδα.

μετάφραση: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΑΖΗ

σκηνοθεσία: ΘΕΜΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ

σκηνικό: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ

μουσική: ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΑΣΠΑΡΑΤΟΣ

κοστούμια: ΝΙΚΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ

κίνηση: ΣΕΣΙΛ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ

φωτισμοί: ΝΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

βοηθοί σκηνοθέτη: ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΙΕΡΡΟΥΤΣΑΚΟΥ / ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΜΑΚΡΥΝΟΡΗ

Φωτογραφίες ΕΛΙΝΑ ΓΙΟΥΝΑΝΛΗ

ερμηνεύουν:

Αγαμέμνων: ΛΑΖΑΡΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Πρεσβύτης – Άγγελος: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΕΝΤΑΚΗΣ

Μενέλαος: ΑΚΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Κλυταιμνήστρα: ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ

Ιφιγένεια: ΜΑΡΙΑ ΠΕΤΕΒΗ

Αχιλλέας: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Γυναίκες της Χαλκίδας

ΙΟΥΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ | ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΛΕΡΑ | ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΚΚΑ | ΛΕΝΑ ΜΠΟΖΑΚΗ | ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΟΕΑ

ΔΑΝΑΗ ΠΟΛΙΤΗ | ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΦΩΤΑ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:

5^η Εποχή Τέχνης

Εταιρεία Τέχνης Ars Aeterna

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου

Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας

Στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», μια κοινωνία σε παρακμή θυσιάζει την Ιφιγένεια –και μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων- για έναν μάταιο και άδικο πόλεμο. Η «Ιφιγένεια» είναι η τραγωδία της Ιστορίας. Μια ωδή σ’ αυτό που κάθε φορά θυσιάζεται – για να γεννηθεί η καινούργια εποχή ή για να ανοίξει ένας νέος κύκλος καταστροφής;

Αλλά ποια είναι η έννοια της θυσίας στη δική μας ταραγμένη εποχή; Πώς συμπλέκεται με τον φόβο, τη σκοπιμότητα, τη ματαιοδοξία, την ιδιοτέλεια, τα παιχνίδια εξουσίας, το κυνήγι της δόξας, του πλούτου και της ηδονής, τον θανάσιμο συνδυασμό ισχύος και απληστίας; Πώς συμπλέκεται με κάθε πόλεμο, ένοπλο ή οικονομικό, με κάθε έγκλημα; Τι θυσιάζουμε και σε ποιους βωμούς;

Η θυσία είναι μια υπόθεση καθημερινή. Συμβαίνει, κατάφωρα ή αθόρυβα, κάθε στιγμή. Σε κάθε εποχή.

Στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», ο Ευριπίδης αναδιευθετεί το μυθολογικό υλικό, αφήνοντας για μια στιγμή ανοιχτό το ενδεχόμενο τα πράγματα να εξελιχθούν αλλιώς. Έπειτα από είκοσι χρόνια Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Ευριπίδης μοιάζει να αναρωτιέται: «είναι δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος»;

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια αργότερα, και ενώ βιώνουμε τα πρώτα συμπτώματα ενός δυστοπικού μέλλοντος, που εμείς απεργαστήκαμε, αναρωτιόμαστε ακόμη: «είναι άραγε δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος»;

Το ερώτημα αιωρείται, αναπάντητο. Ίσως κάποτε ο πολιτισμός να αποβάλει την εγγενή, θανάσιμη δυσφορία του. Ίσως κάποτε η πρόοδος να πάψει να συμμαχεί με την βαρβαρότητα. Ίσως κάποτε…

Ως τότε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφηγούμαστε ξανά και ξανά, σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, μέσα από το φίλτρο της δικής μας εποχής, την ίδια ιστορία…

Θέμης Μουμουλίδης