Η πανδημία δεν έχει τελειώσει. Οι ειδικοί μιλούν για τρίτο κύμα και παράλληλα οι εμβολιασμοί προχωρούν με αργούς ρυθμούς. Με λίγα, δηλαδή, το τοπίο είναι υγειονομικά, κοινωνικά και οικονομικά ακόμα δύσκολο και η διέξοδος φαίνεται να είναι μακριά.
Παράλληλα, τα «νούμερα» της πανδημίας, δηλαδή τα οικονομικά στοιχεία, όπως προκύπτουν από τα αναγκαία πακέτα μέτρων, τα ενδεχόμενα οριστικά λουκέτα σε αρκετές επιχειρήσεις, ο κίνδυνος απολύσεων, περιγράφουν ένα μέλλον ακόμα πιο σύνθετο.
Σύμφωνα με το aftodioikisi.gr, τα πρόσφατα στοιχεία για την πορεία του δημόσιου χρέους των χωρών της ΕΕ ήρθαν για να επιβεβαιώσουν αυτό που όλοι γνώριζαν: Την ύφεση.
Στο 199,9% του ΑΕΠ το χρέος της Ελλάδας
Συγκεκριμένα:
Η Eurostat δημοσιοποίησε τα στοιχεία για την πορεία του δημόσιου χρέους των χωρών μελών της ΕΕ και της εξέλιξής τους την περίοδο της πανδημίας, για το τρίτο τρίμηνο του 2020.
Η Ελλάδα είναι πρώτη με διαφορά με 199,9% από τον δεύτερο στο ύψος του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.
Το πρόβλημα, μάλιστα, φαίνεται να διογκώθηκε σημαντικά το τρίτο τρίμηνο του 2020. Αξιοσημείωτο είναι, δε, ότι το τρίτο τρίμηνο πέρυσι η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια στην ΕΕ και στην αύξηση του δημόσιου χρέους σε ποσοστιαίες μονάδες ΑΕΠ.
Δείτε τους σχετικούς πίνακες:
«Κάθε ευρώ που ξοδεύουμε τώρα είναι φόροι που κάποια στιγμή θα μπούνε»
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι ορισμένοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν έχουν κρύψει πως, σε επίπεδο οικονομίας, τα χειρότερα έρχονται.
Χαρακτηριστικότερες όλες είναι οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Θεόδωρου Σκυλακάκη, στο τέλος Νοεμβρίου του 2020 στο Mega:
«Όλα αυτά (σ.σ. οι αλλαγές στην φορολογία) έχουν και δημοσιονομικό κόστος μόνιμο. Ότι έχει μόνιμο δημοσιονομικό κόστος δεν είναι στο τραπέζι τώρα, γιατί έχουμε την κρίση του Covid. Έχουμε ελευθερία δημοσιονομική υπό τον όρο να μην λαμβάνουμε μόνιμα μέτρα. Θα αξιολογήσουμε αυτά τα τμήματα του σχεδίου Πισσαρίδη, μετά τον Μάρτιο-Απρίλιο, που υπολογίζουμε ότι με τη βοήθεια των εμβολίων θα τελειώσει το οξύτατο κομμάτι της κρίσης και θα μπούμε στην σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας».
Οι επόμενοι 4-5 μήνες, είπε, θα είναι «δύσκολοι» από πολλές πλευρές, διευκρινίζοντας: «Από τη μία έχουμε τα δημοσιονομικά που καλύπτουμε δαπάνες χωρίς τα αντίστοιχα έσοδα».
Τόνισε, δε, αποκαλυπτικά: «Κάθε ευρώ που ξοδεύουμε τώρα είναι φόροι που κάποια στιγμή θα μπούνε. Φόροι, οι οποίοι δεν θέλουμε να προέρχονται από αύξηση φορολογικών συντελεστών, αλλά από ένα μέρισμα ανάπτυξης. Αυτά τα χρήματα σε μάκρος του χρόνου θα τα πληρώσουμε πίσω, πρέπει να τα ξοδεύουμε με τη συνειδητοποίηση ότι το κράτος εν βρήκε κάποια πετρελαιοπηγή. Δανείζεται από το εξωτερικό».
«Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο»
Σε αποκαλυπτική ανάλυση με τίτλο «Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο», τριών ειδικών, που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» (30.11.2020), φαίνεται με γυμνό μάτι ποιες θα είναι οι συνέπειες που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε.
Η εγκυρότητα της ανάλυσης αποδεικνύεται και από τις ιδιότητες των τριών συγγραφέων της: Κυριακή Κοσμίδου, καθηγήτρια Χρηματοοικονομικής-Τραπεζικής και πρόεδρος Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, ΑΠΘ, Ιωαννίδης Φίλιππος , υποψήφιος Διδάκτωρ – Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ, καθηγητής Κωνσταντίνος Ζοπουνίδης (ακαδημαϊκός, Βασιλική Ακαδημία Οικονομικών και Χρηματοοικονομικών, επίτιμος Δρ. Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, ΑΠΘ Πολυτεχνείο Κρήτης & Audencia Business School, France).
Στην ανάλυση μεταξύ άλλων περιγράφονται τα παρακάτω:
«Σύμφωνα με τις πρόσφατες προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), οι οποίες ανακοινώθηκαν στις 20 Οκτωβρίου 2020, η πτώση του παγκόσμιου ΑΕΠ αναμένεται να είναι της τάξης του -4.4%, ενώ για τις ανεπτυγμένες οικονομίες η αντίστοιχη πτώση αναμένεται να είναι ίση με -5.8%. Τα συγκεκριμένα στοιχεία μας οδηγούν σε δυο αρχικές παρατηρήσεις».
Όπως εξηγούν, «η πρώτη δυσοίωνη παρατήρηση είναι ότι η συγκεκριμένη πρόβλεψη από το ΔΝΤ ήρθε πριν την επέλαση του 2ου κύματος της πανδημίας, χωρίς να συμπεριλαμβάνει τις πραγματικές οικονομικές επιπτώσεις κατά τους δύο τελευταίους μήνες του 2020, στους οποίους αρκετές από τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου βρίσκονται σε μερικό lockdown. Με βάση τα παραπάνω, δεν θα ήταν παράτολμο να εκτιμήσουμε μια ύφεση που θα ξεπεράσει το -5% σε παγκόσμιο επίπεδο και το -6% σε επίπεδο ανεπτυγμένων χωρών».
Και συνεχίζουν: «Η παραπάνω εικασία, όμως, μας οδηγεί στη δεύτερη δυσοίωνη παρατήρηση. Η παγκόσμια οικονομία δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ ξανά στη μεταπολεμική της ιστορία αντίστοιχου βεληνεκούς ύφεση. Επιγραμματικά αναφέρουμε πως σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα τα τελευταία εβδομήντα χρόνια από το 1950 και μετέπειτα, η παγκόσμια οικονομία γνώρισε τέσσερις μεγάλες υφέσεις: το 1975, το 1982, το 1991 και το 2009.
Και στις τέσσερις περιπτώσεις παρατηρήθηκε συρρίκνωση στο ετήσιο πραγματικό κατά κεφαλήν παγκόσμιο ΑΕΠ και πτώση των σημαντικότερων δεικτών της παγκόσμιας οικονομικής δραστηριότητας. Εν συγκρίσει, η παγκόσμια ύφεση του 2009 ήταν μακράν αυτή με τη μεγαλύτερη αρνητική επίδραση μεταξύ των τεσσάρων».
Επισημαίνεται, δε, ότι «τα αντίστοιχα ποσοστά μεταβολής του ΑΕΠ σε επίπεδο κόσμου και ανεπτυγμένων οικονομιών είναι τα ακόλουθα: 1975 (+0.6%, +0.4%), 1982 (+0.5%, +0.2%), 1991 (+2.7%, +1.6%), 2009 (-0.1%, -3.3%) και με βάση τις προβλέψεις του ΔΝΤ η εκτίμηση για το 2020 είναι (-5%, -6%)».
Η περίπτωση της Ελλάδας
Στην περίπτωση της Ελλάδας, τονίζεται στην ανάλυση, «η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια δημοσιονομική δέσμη μέτρων συνολικού ύψους 23,9 δισεκατομμυρίων ευρώ (περίπου 14% του ΑΕΠ), συμπεριλαμβανομένων δανειοδοτικών εγγυήσεων χρηματοδοτούμενων από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους». Συμπληρώνεται ότι «στα μέσα Νοεμβρίου 2020 κατατέθηκε στη βουλή το τελικό κείμενο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2021, το οποίο προβλέπει ύφεση της τάξεως του -10.5% για το 2020 και επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης +4.8% για το 2021. Ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει επιπρόσθετα 7,5 δις ευρώ για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας μέσα στο 2021, γεγονός που αυξάνει το συνολικό ποσό στα 31,4 δις (23,9 δις το 2020)».
Από τα παραπάνω στοιχεία, συνολικά, τα «νούμερα» της πανδημίας, το ερώτημα παραμένει: Τα «νούμερα» της πανδημίας φέρνουν μνημόνιο;
