Στον περίοπτο λόφο του Αγγελοκάστρου στο κέντρο περίπου του ερειπωμένου φρουρίου, υψώνεται ο ναΐσκος του Αγίου Γεωργίου.Το φρούριο όπως μαρτυρεί το όνομά του, ίσως είναι κτίσμα των Αγγελοδουκάδων Κομνηνών. Η ίδρυσή του τοποθετείται στα μέσα στα μέσα του 13ου αιώνα.

Ο λόφος περιβαλλόταν από διπλό τείχος λείψανα του οποίου σώζονται και σήμερα και ιδιαίτερα δυτικά του ναΐσκου.Στον ίδιο λόφο τοποθετείται η αρχαία Κωνώπη.

Η θέση του Αγγελοκάστρου είναι περίοπτη και ταυτόχρονα στρατηγική,καθώς υψώνεται στο κέντρο της αιτωλικής πεδιάδας και μπορεί να ελέγχει το χώρο που απλώνεται από τα ξηρομερίτικα βουνά ως το Βραχώρι (Αγρίνιο).

Όταν ο Woodhouse επισκέφτηκε το Αγγελόκαστρο φωτογράφισε και τον ερειπωμένο τότε ναό του Αγίου Γεωργίου και δημοσίευσε τη φωτογραφία στο βιβλίο του Aetolia,που εξέδωσε το 1897.Εξάλλου το 1910 ο Λαμπάκης φωτογράφισε τα ερείπια του ναού χωρίς να γράψει όπως συνήθιζε, σχετικό ενημερωτικό σημείωμα στο Δελτίο της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας.

Το 1914 οι κάτοικοι του σημερινού χωριού, που βρίσκεται νοτιοανατολικά του λόφου, ή άλλοι φιλόθρησκοι των γύρω χωριών ή ίσως και με πρωτοβουλία της Μονής Παντοκράτορα, που βρίσκεται στον απέναντι ανατολικό λόφο, ξανάχτισαν το ναό, αλλά δεν διατήρησαν το αρχικό του σχέδιο. Διατήρησαν μόνο τους εξωτερικούς τοίχους και κατέστρεψαν όλη την εσωτερική διαρρύθμιση.

Σώθηκαν από τον παλαιό ναό η τρίπλευρη αψίδα του Ιερού, ο βόρειος τοίχος σε ύψος 5.30μ. και ο τοίχος της πρόσοψης.

Πηγή: Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία – Αθανάσιος Παλιούρας

Βίντεο: Ανδρέας Κουτσοθανάσης