Αδικαιολόγητη η στάση ιερέα που αντιδρά έντονα στο φιλί στο στόμα που έδωσαν ο Στέλιος Ρόκκος ο Ανδρέας Γεωργίου στο X-Factor. Καταγγέλλει πως το είδαν «τα ανήλικα παιδιά» του και έκανε «ζημιά στις ψυχούλες τους» και λέει πως θα κινηθεί νομικά.
«Τα ανήλικα παιδιά μου παρακολούθησαν το χθεσινό αποκρουστικό θέαμα. Σκέφτεστε τι ζημιά μπορεί να κάνει στις ψυχούλες τους κάτι τέτοιο;» τονίζει συγκεκριμένα μεταξύ άλλων, σε επιστολή του.
Ειδικότερα, στην επιστολή του ιερέα που δημοσιεύεται στο ekklisiaonline αναφέρεται:
«Σημεία των Έσχατων Καιρών!
Μια οικογένεια επιλέγει να παρακολουθήσει τηλεοπτικό πρόγραμμα και έρχεται αντιμέτωπη με απίστευτες εικόνες που προσβάλουν τα ήθη και τις αξίες ολόκληρης της κοινωνίας.
Τα ανήλικα παιδιά μου παρακολούθησαν το χθεσινό αποκρουστικό θέαμα. Σκέφτεστε τι ζημιά μπορεί να κάνει στις ψυχούλες τους κάτι τέτοιο;
Θα κινηθώ νομικά, θα κάνω καταγγελία στο ΕΣΡ για το ζήτημα αυτό, υπάρχουν Νόμοι.
Η ομοφυλοφιλία αντίκειται στο δημιουργικό σχέδιο του Θεού για τη ενότητα του ανθρωπίνου γένους, η οποία έγκειται στην ύπαρξη δύο φύλων, του αρσενικού και του θηλυκού.
Η ενότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την συμπληρωματικότητα των ρόλων και την σαρκική ένωση “…. καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν”.
Έχει να κάνει και με την συνύπαρξη των προσώπων η οποία φέρνει στην ζωή τα παιδιά, ως σημεία νέας δημιουργίας και συνέχειας του αρχικού έργου του Θεού σύμφωνα με την προτροπή Του “..αυξάνεσθε καί πληθύνεσθε”.
Ο Απόστολος Παύλος και οι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν εκφραστεί αυστηρά κατά της ομοφυλοφιλίας και θεωρούν ότι δεν πρόκειται περί συντροφικότητας, αλλά περί διαστροφικής φιληδονίας ορισμένων προσώπων, που δεν είναι από τη φύση τους τέτοια, αλλά γίνονται εξαιτίας της ακολασίας και του έκφυλου τρόπου ζωής τους.
Άρα η θεολογία μας δεν αφήνει περιθώρια να δικαιολογηθεί η ομοφυλόφιλη πράξη και κατάσταση, πολλώ δε μάλλον να γίνει αποδεκτή ως φυσική αδυναμία και να μη θεωρείται αμάρτημα, αστοχία δηλαδή από τον αρχικό προορισμό του ανθρώπου που είναι το “καθ’ ομοίωσιν”».
