Μια από τις παραδοξότητες που εφαρμόστηκαν από την αρχή της πανδημίας και με στωικότητα την υπομείναμε όλοι μας, αλλά κυρίως διάφοροι πληττόμενοι, όπως είναι αυτοί των παραγωγών που ζουν από τη διάθεση των προϊόντων τους στις λαϊκές αγορές, είναι η απαγόρευση λειτουργίας τους.

Το πρόβλημα της μετάδοσης του ιού όμως κατά περίεργο τρόπο εξαφανιζόταν ως διά μαγείας στις μεγάλες αλυσίδες των super markets, όπου συνωστίζονταν οι καταναλωτές, σε αντίθεση με τους υπαίθριους χώρους των λαϊκών αγορών. Έτσι, άνθρωποι μικροκαλλιεργητές του μεροκάματου, που διέθεταν τα προϊόντα τους σε αυτούς τους χώρους βρέθηκαν στο έλεος των αποφάσεων των «αρίστων».

Σήμερα η κυβέρνηση που δεν ιδρώνει το αυτί της από τους νεκρούς της πανδημίας αλλά και την κοινωνική καταστροφή που η ίδια σπέρνει με τις αποφάσεις της σε πλήθος επαγγελματιών, φέρεται να θέλει να αλλάξει το καθεστώς των λαϊκών αγορών.

Η μεταρρυθμιστική της μανία όπως αυτή εκδηλώθηκε στα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, το νέο πτωχευτικό κώδικα, το εκλογικό σύστημα και την αντιπροσώπευση στους θεσμούς του πρώτου και δεύτερου βαθμού της τοπικής διοίκησης, φαίνεται να βρίσκει έδαφος εφαρμογής και στη λειτουργία των λαϊκών αγορών.
Ένα θεσμό, που ξεκινά από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, ενώ στην πραγματικότητα η ύπαρξή του χάνεται πίσω, στη εποχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας, θέλουν να τον αλλάξουν.

Προς ποια κατεύθυνση και για ποιου τα συμφέροντα όμως;

Ας δούμε μερικά κραυγαλέα παραδείγματα προκειμένου να βγάλουμε τα απαιτούμενα συμπεράσματα. Έτσι, έχουμε την ίδρυση ενός ιδιωτικού φορέα μέσω ΣΔΙΤ, που θα προκηρύσσει θέσεις πωλητή, θα αποφασίζει για την τιμή της κάθε θέσης, θα χορηγεί τις θέσεις και θα εισπράττει το οριζόμενο τέλος για την θέση, ενώ οι πολυπόθητες άδειες θα δίνονται μέσω δυο πινάκων. Στον ένα πίνακα οι άδειες θα δίνονται σε όσους πλειοδοτούν, σε όσους δηλαδή έχουν χρήματα , ενώ στον άλλο πίνακα, όπου εκεί συναντούμε κοινωνικά κριτήρια, θα μοριοδοτούνται ανάμεσα στα άλλα και όσοι έχουν πτυχία! Τέλος δικαίωμα στη λειτουργία πάγκων κατά ένα ποσοστό 5% θα έχουν εταιρείες που εμπορεύονται τρόφιμα και ρούχα.
Αδιανόητα πράγματα, όπως και όλα όσα αποφασίζουν οι «άριστοι» στο διάστημα που κυβερνούν. Είναι πλέον προφανές, ότι τόσο τα περιφερειακά συμβούλια, που υπό την αιγίδα τους είναι η λειτουργία των λαϊκών αγορών όσο και τα Δημοτικά συμβούλια που παρεμβαίνουν με διάφορους τρόπους σ’ αυτές θα πρέπει άμεσα να πάρουν θέση δίπλα στο πλευρό των παραγωγών μας και απέναντι φυσικά από τέτοια νομοθετήματα που επιδιώκουν την εξαφάνισή τους.

Ανυπότακτο Αγρίνιο