Αρκετές αντιδράσεις υπήρξαν μετά τις ανακοινώσεις για τις υπερβολικά χαμηλές βάσεις εισαγωγής σε κάποια από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) της χώρας. Η Αιτωλοακαρνανία δεν αποτέλεσε εξαίρεση και διαθέτει πανεπιστημιακά τμήματα στα οποία κάποιος μπορεί να μπει ακόμη και με 825 μόρια (Επιστήμης Βιοσυστημάτων και Γεωργικής Μηχανικής στο Μεσολόγγι).
Σε κάποιες περιπτώσεις βέβαια αυτό έχει εξήγηση καθώς παίζει ρόλο το γεγονός ότι κάποια από αυτά τα τμήματα είναι νεοσύστατα, αλλά και το αντικείμενό τους είναι τέτοιο που δεν θα δικαιολογούσε ιδιαίτερα υψηλές βάσεις εισαγωγής. Άλλωστε αυτό καθορίζεται από τη ζήτηση και αυτή δεν είναι τέτοια που θα μπορούσε να «εκτοξεύσει» τις βάσεις.
Παρόλα αυτά, να αποφοιτήσει κάποιος από Πανεπιστήμιο, έχοντας αρχικά εισαχθεί σε ένα τμήμα δίνοντας λευκές κόλλες, δεν είναι και ότι πιο συνηθισμένο. Όπως έγραψαν άλλωστε κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «αυτός αύριο θα στο παίζει επιστήμονας».
Εκτός από όλα αυτά, στην Αιτωλοακαρνανία υπάρχει και ένα ακόμη αξιοσημείωτο «στατιστικό». Αυτό αφορά τη βάση εισαγωγής στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας στο Αγρίνιο (από το οποίο ουσιαστικά μπορεί κάποιος να γίνει Αρχαιολόγος) και βρίσκεται στα 7.800 μόρια.
Αυτές είναι οι βάσεις εισαγωγής στα αντίστοιχα τμήματα άλλων πόλεων:
Ιστορίας – Αρχαιολογίας Αθήνας 15.150
Ιστορίας – Αρχαιολογίας Θεσσαλονίκης 14.450
Ιστορίας – Αρχαιολογίας Ιωαννίνων 9.525
Ιστορίας – Αρχαιολογίας Ρεθυμνο 8.750
Ιστορίας – Αρχαιολογίας Αγρίνιο 7.800
Υπενθυμίζεται ότι παράλληλα με την ίδρυση του εν λόγω τμήματος στο Αγρίνιο, καταργήθηκε το Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών (ΔΠΠΝΤ), οι φοιτητές του οποίου ακόμη και σήμερα συνεχίζουν τον αγώνα τους και ζητούν την επανίδρυση του τμήματος, όπως και εξασφάλιση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.
Κάπου εδώ διευκρινίζεται ότι οι φοιτητές ΔΕΝ ζητούν κατάργηση του Ιστορίας – Αρχαιολογίας το οποίο, έστω και ανεπίσημα, υπό μία έννοια, αντικατέστησε το δικό τους τμήμα. Παρά μόνο την επανίδρυση του ΔΠΠΝΤ.
Το εύλογο ερώτημα
Εύλογα λοιπόν, με βάση την παραπάνω υποσημείωση αλλά και έπειτα από τις ανακοινώσεις των βάσεων, δημιουργείται το παρακάτω ερώτημα… Σε τι εξυπηρετεί η ύπαρξη ενός ακόμη τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας στη χώρα; Παράλληλα, γιατί να καταργηθεί ένα αξιολογημένο τμήμα όπως το ΔΠΠΝΤ;
Για να λέμε ότι πλέον «παράγονται» αρχαιολόγοι που έγραψαν για 8 στις Πανελλήνιες… made in Agrinio; Αν είναι έτσι, υπάρχουν και αρχαιολόγοι με 9 και 9,5 σε Ρέθυμνο και Γιάννενα αντίστοιχα. Άρα εκτός από Θεσσαλονίκη (14,5) και Αθήνα (15) υπάρχουν και τμήματα «χαμηλών ταχυτήτων» σε κάποιες περιοχές. Και εν τέλη, πως θα απασχοληθούν επαγγελματικά όλοι αυτοί οι αρχαιολόγοι;
Άρα η δημιουργία του εν λόγω τμήματος σε τι μπορεί να εξυπηρετήσει; Μικροπολιτικές στην ακαδημαϊκή κοινότητα ή κάτι άλλο; Μήπως προχειρότητα και κακός σχεδιασμός; Ποιος ξέρει…
Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν φταίνε οι φοιτητές που πέρασαν και φοιτούν ήδη στο Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Αγρινίου. Και αυτοί έδωσαν τον αγώνα τους και οι γονείς τους δίνουν τον δικό τους για να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Αυτό δεν αλλάζει όμως το γεγονός ότι, εκ των πραγμάτων, με βάση όλα τα παραπάνω, είναι προφανές το δικαίωμα των φοιτητών του ΔΠΠΝΤ να αισθάνονται αγανάκτηση, όπως και να «αιωρείται» ένα μεγάλο «γιατί».
Για την ιστορία πάντως αξίζει να αναφερθεί ότι στις Πανελλήνιες του 2018 που ήταν και οι τελευταίες κατά τις οποίες οι υποψήφιοι είχαν τη δυνατότητα να εισαχθούν στο ΔΠΠΝΤ στο Αγρίνιο, η βάση εισαγωγής ήταν τα 10.569 μόρια. Πράγμα που σημαίνει ότι η ζήτηση ήταν αρκετά μεγαλύτερη σε σχέση με αυτή του Ιστορίας – Αρχαιολογίας.
Μπάμπης Τσιρώνης
