Της Νάντιας Μπαλάσκα

Μ​άσκες προστασίας στόματος. Ιατρικές, αυτοσχέδιες διαφόρων υλικών. Γάντια μιας χρήσης σε μια πανδαισία χρωμάτων φορεμένα με φόβο και ανασφάλεια. Μεγάλες, απαγορευτικές, πλαστικές ταινίες μπροστά σε πάγκους προϊόντων και plexi glass σε ταμεία.

Κ​αλωσήρθατε στον κόσμο του κορωνοϊού! Ένας πλανήτης παραδωμένος σε έναν αόρατο και ύπουλο εχθρό. Χώρες που έχουν μετατραπεί σε απέραντα κοιμητήρια την εποχή που ο άνθρωπος έχει κατακτήσει το σύμπαν.

Πόσες μάστιγες θα υποστεί ακόμη η ανθρωπότητα; Πόσο θα κυρτώσει ακόμη η πλάτη του ανθρώπινου είδους από το βάρος μιας ακόμη συμφοράς; Εκεί που άρχισε να ορθοποδεί, σαν το νήπιο στα πρώτα του βήματα από την οικονομική κρίση, ήρθε η τρικλοποδιά μιας ανείπωτης πανδημίας.

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω θα διαπιστώσουμε πόσο έχει πληγεί το σθένος της ανθρώπινης οντότητας. Ισπανική γρίπη: 50 εκατομμύρια θύματα. HIV/AIDS (καταγραφή από το 1981) 32 εκατομμύρια θύματα, η γρίπη των Χοίρων με πεντακόσιες χιλιάδες θύματα και Έμπολα με 11.325 χιλιάδες θύματα.

Η ανθρωπότητα όμως δεν λύγισε! Σαν τον Δαυίδ νίκησε πολλάκις τον Γολιάθ και συνέχισε να προχωρά. Την ανοδική πορεία της όμως φαίνεται να θέλει να ανακόψει για άλλη μια φορά μια καινούργια μάστιγα.

Αυτό όμως που ο κορωνοϊός δεν έχει κατανοήσει είναι ότι πάνω από την αυτοσχέδια μάσκα υπάρχουν δύο μάτια που εκπέμπουν την ελπίδα. Τα χέρια μέσα στα πλαστικά γάντια που τώρα διστακτικά και φοβισμένα αγγίζουν, ανυπομονούν να δημιουργήσουν και πάλι. Χέρια της Αγροτιάς, της Τεχνολογίας, της Ιατρικής της Εκπαίδευσης.

Το χαμόγελο μπορεί τώρα να μην φαίνεται πίσω από την μάσκα αλλά μην ξεγελιέται. Εκεί είναι, για να τον αντιμετωπίσει όπως αντιμετώπισε και τόσα άλλα βάσανα. Πάλι τα έθνη θα γίνουν μια γροθιά, το κυρτωμένο ανθρώπινο είδος σαν τον ηρωϊκό και αλτρουιστή Κουασιμόδο θα βρει το μεγαλείο της ψυχής να αποτινάξει και αυτόν τον ζυγό!

Γιατί ας μην ξεχνάμε… Μία φορά πέφτουμε, δέκα σηκωνόμαστε!