Γράφει ο Βαγγέλης Κουτιβής

«Μοναστηράκι όμορφο πως σ’ έχουν καταντήσει, σου πήραν όλα τα νερά, σ’ έχουν αποπλανήσει…..»

Το πανέμορφο χωριό του Μοναστηρακίου στους πρόποδες των Ακαρνανικών βουνών με τις υπέροχες φυσικές καλλονές του και τα βαθύσκιωτα αιωνόβια πλατάνια που έχουν φυτρώσει στις όχθες του ποταμού Κεφαλόβρυσου- το ποτάμι που πηγάζει στο κέντρο του χωριού – περιβάλλεται και από τρεις ιαματικές πηγές. Αυτές είναι η πηγή της Χελώνας, της Νεράιδας και οι φυσικά η ονομαστή πηγή της Κορπής, η οποία φημίζεται εδώ και πάνω από εκατό χρόνια για την μοναδική αγνότητα και ποιότητα των νερών του καθώς διαθέτει ιαματικές και θεραπευτικές ιδιότητες.

Η ονομασία «Κορπή» δόθηκε γιατί έτσι καλείται και ο οικισμός στην περιοχή αυτή, χώρος δηλαδή όπου πηγάζει το άφθονο και δροσερό νερό της.
Ο οικισμός της Κορπής απέχει περίπου 3 χιλιόμετρα από το χωριό του Μοναστηρακίου ενώ για να φθάσεις με τα πόδια από το κέντρο του χωριού χρειάζεσαι μισή ώρα και παραπάνω.

Το νερό της Κορπής άρχισε να αξιοποιείται ως πόσιμο από το 1854. Μέχρι τότε χρησίμευε μόνο για την άρδευση. Το έτος εκείνο κατασκευάστηκε το πρώτο υδραγωγείο για την ύδρευση της Βόνιτσας και το νερό της Κορπής υπήρξε για όλους τους κατοίκους της το φάρμακο της ζωής, διότι μαστίζονταν από τους ελώδεις πυρετούς.

Το υδραγωγείο αυτό συστηματοποιήθηκε και τελειοποιήθηκε το έτος 1911. Τώρα η πόλη της Βόνιτσας υδροδοτείται συστηματικά από το παλαιό υδραγωγείο αλλά και από συμπληρωματικές ποσότητες πόσιμου νερού, που προέρχονται από γεωτρήσεις στις διάφορες φλέβες της πηγής.

Στο χώρο της πηγής κατασκευάστηκαν από τους ιδιοκτήτες των γύρω αγρών πετρόκτιστα και κεραμοσκεπή δωμάτια για να μένουν όσοι παραθεριστές πήγαιναν για υδροθεραπεία. Διότι το νερό της Κορπής είχε αποδειχθεί και εμπειρικά και με χημικές αναλύσεις ότι είναι ΙΑΜΑΤΙΚΟ για λίθους στα νεφρά, ψαμμίαση και άλλες παθήσεις.

Πριν τον πόλεμο οι κατασκευές ήταν πρόχειρες.

Από την δεκαετία όμως του 1950 και μετά ήταν τόσο ήταν τόσο αθρόα η προσέλευση των πασχόντων παραθεριστών και των συνοδών τους, ώστε ο αριθμός των δωματίων αυξήθηκε και οι κατασκευές έγιναν πιο ανθρώπινες και ο χώρος έσφυζε από κίνηση και ζωή!!!

Μπορούμε να αναφέρουμε ότι κατά την «χρυσή» αυτή περίοδο κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες ο οικισμός της Κορπής εξυπηρετούσε περί τα 700 άτομα…Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι πολλοί ήταν και εκείνοι που λόγω έλλειψης καταλύματος έμεναν και σε σκηνές σε πλαγιές γύρω από τον οικισμό!!!

Για εξυπηρέτηση του κοινού τότε λειτουργούσε ένας φούρνος, δύο παντοπωλεία, ένα μόνιμο οπωροπωλείο εκτός βέβαια των ευκαιριακών μανάβηδων που συχνά κατέφθαναν, δύο εστιατόρια και πέντε κρεοπωλεία ή μάλλον ψητοπωλεία με γίδα, της σούβλας στην ημερήσια διάταξη, η οποία τότε κατέστη το κυριότερο έδεσμα. Υπήρχαν βέβαια και άλλα κρέατα, αρνιά ή μοσχάρια καθώς και πουλερικά του χωριού, μα η γίδα καθιερώθηκε σαν η σπεσιαλιτέ της Κορπής.

Υπήρχαν και έξι καφενεία προφανώς για το ξεκούρασμα των θαμώνων !!! Τα γραφικά καφενεία προσέφεραν με το νερό, που το έπαιρναν με μαστραπά κατευθείαν από την πηγή, λουκούμι και βανίλια υποβρύχιο. Πολλοί Μοναστηρακιώτες επίσης πήγαιναν με τα πόδια από το χωριό για να φάνε το λουκουμάκι και να πιούν την δροσερή λεμονάδα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν και χώρος κοινωνικών συνευρέσεων των νέων και όχι μόνο. Παράλληλα πολύ κόσμο είχε και το Μοναστηράκι από τους παραθεριστές που το βράδυ πήγαιναν για να γευτούν τους νόστιμους ντόπιους μεζέδες.

Το παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά στην Κορπή

ΤΟ 1960 ιδρύθηκε και το παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού που γιορτάζει στις 24 Αυγούστου, με δαπάνη των ίδιων των παραθεριστών.

Το νερό της Κορπής ήταν φημισμένο σε όλη την περιοχή κυρίως για τις ιαματικές του ιδιότητες. Γι’ αυτό πολλοί μέσα σε νταμιτζάνες το μετέφεραν με αυτοκίνητα. Συγχρόνως το νερό μεταφέρονταν και με ειδικά βυτία-όπως και σήμερα- για να μπορούν να το προμηθεύονται οι ενδιαφερόμενοι με ευχέρεια.

Τα πράγματα άλλαξαν και εκσυγχρονίστηκαν όταν περί το έτος 1989 ο Νικόλαος Θ. Παπαγιάννης, ιδιοκτήτης οικοπέδου κοντά στην πηγή και ο Ι. Κολομάζος από την Άρτα συνέστησαν εταιρεία και δημιούργησαν στην Κορπή εργοστάσιο εμφιαλώσεως.

Η επιχείρηση είχε μεγάλη επιτυχία και η ζήτηση του εμφιαλωμένου νερού Κορπής είχε καταπληκτική διάδοση.

Στο εργοστάσιο αυτό εργάζονταν αρκετοί Μοναστηρακιώτες και πολλοί από τα γύρω χωριά και η Κοινότητα Μοναστηρακίου (όπως και σήμερα ο νέος Καλλικρατικός δήμος) εισέπραττε πολλά χρήματα από το ειδικό τέλος, με τα οποία έγιναν πολλά κοινωφελή έργα στο χωριό, όπως δρόμοι, πλατείες, διδακτήρια κ.α.

Το 1995 τα σχετικά δικαιώματα η μεγάλη εταιρεία NESTLE ΕΛΛΑΣ Α.Ε. και από τότε το νερό Κορπής έγινε παντού γνωστό ως ένα από τα καλύτερα μεταλλικά νερά, του οποίου η περιεκτικότητα σε άλατα ήταν χαμηλή και απασχολεί εργατικό δυναμικό.

Στην ευρύτερη περιοχή έγιναν γεωτρήσεις και κατασκευάστηκε σύγχρονο εργοστάσιο αντλήσεως και εμφιαλώσεως και οργανώθηκε η διαφήμιση και διακίνηση του προϊόντος σε όλη την ελληνική επικράτεια και στο εξωτερικό με καταπληκτικά αποτελέσματα. Γενικά η δημιουργία του εργοστασίου στο χώρο του Μοναστηρακίου είναι από τους βασικούς συντελεστές στην ανάπτυξη και την πρόοδο του χωριού.

Σήμερα εκτός από την Βόνιτσα, υδρεύονται από το εξαιρετικό νερό της Κορπής και τα χωριά Θύρρειο, Πάλαιρος, Σκλάβαινα, Δρυμός, Πογωνιά, Παλιάμπελα, Άγιος Νικόλαος, Οικισμός Ακτίου και η 131 σμηναρχία που εδρεύει στο Άκτιο.

Απορίας άξιον παραμένει για όλους ότι το Μοναστηράκι που του ανήκει δικαιωματικά η πηγή υδρεύεται από γεώτρηση!!!

Εδώ να παραθέσουμε και σχετικό ποίημα που διακωμωδεί την κατάσταση αυτή:….. «Μοναστηράκι όμορφο πως σ’ έχουν καταντήσει, σου πήραν όλα τα νερά, σ’ έχουν αποπλανήσει…..»

Τελειώνοντας αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ιαματικές Πηγές Κορπής με ευθύνες όλων έχουν αφεθεί εδώ και έτη στο έλεος του χρόνου… ασυντήρητες… ανεκμετάλλευτες παρόλο που σε όλους άνθιζαν οι ελπίδες για κάτι καλύτερο για την αξιοποίησή τους… και σίγουρα κάτι τέτοιο θα εγγυόταν ένα μέλλον τουριστικό αναντίλεκτο με όρους βέβαια κοινωνικούς, οικονομικούς περιβαλλοντικούς, με την συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και σε όφελος της τοπικής κοινωνίας αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου αλλά και το σπουδαιότερο της καλύτερης διαφήμισης του Δήμου σε εθνικό επίπεδο και όχι μόνο!!!

Τo όμορφο μέρος του Δήμου μας δυστυχώς παραμένει ανεκμετάλλευτο όπως και οι Ιαματικές Πηγές Τρύφου.