του Γιώργου Βαρεμένου*
Ο Βασίλης Τσιάρτας υπήρξε ένας ντελικάτος ποδοσφαιριστής, με πόδια-διαβήτη. Τελικά, αυτά τα πόδια δεν είχαν, όπως αποδεικνύεται, μεγάλη σχέση με το κεφάλι. Εκεί που σκόρπιζε χαρά με το παιγνίδι του, σήμερα σκορπάει θλίψη σε πολύ κόσμο. Όχι ότι δεν έχει δικαίωμα σε οποιεσδήποτε απόψεις, αλλά το κλίμα που αποπνέουν οι τοποθετήσεις του είναι ερεβώδες, διχαστικό και γυροφέρνει σε άλλες εποχές, όταν οι Έλληνες ήταν διαιρεμένοι σε εθνικόφρονες και μιάσματα.
Το τελευταίο του κατόρθωμα ήταν η θέση τουνα τεθεί εκτός νόμου το ΚΚΕ. Δεν μπορεί να μην βλέπει σε τί είδους εγκλήματα οδήγησαν παρόμοιες απόψεις εκείνους που βρέθηκαν στην Βουλή και από εκεί έπιασαν στασίδι στην φυλακή. Δεν σκοτώνουν μόνο τα μαχαίρια, αλλά και οι λέξεις. Υπήρξαν και αλλού ποδοσφαιριστές, όπως ο Ντι Κάνιο της Λάτσιο, που χαιρετούσαν φασιστικά μέσα στον αγώνα. Ο αρχηγός των φιλάθλων αυτής της ομάδας, μπλεγμένος με το έγκλημα, βρέθηκε άγρια δολοφονημένος, ενώ τα άγρια επεισόδια δεν λείπουν εκεί που εμφιλοχωρούν παρόμοιες απόψεις.
Τέλος πάντων ο αθλητισμός είναι φως και όχι σκοτάδι. Αν ένας αθλητής δεν μπορεί να γίνει παράδειγμα για τους νέους (βάρος που κανείς δεν μπορεί να το φορτώνει όλο στους αθλητές), τουλάχιστον ας μην γίνεται παράδειγμα μίσους και διχόνοιας, παρασυρόμενος από τις επευφημίες εκείνων για τους οποίους τυχόν βρέθηκε στο Κολοσσαίο. Ξέρω ο Βασίλης κρατάει χαντζάρα στο Twitter. Αυτό δεν σημαίνει ότι μ’ αυτήν μπορεί να επιβάλει το μίσος και τον διχασμό.
- Ο Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
